สวัสดีค่ะชาวเหมียวทุกๆท่าน....อนุบาลแมว...รึจะเรียกอะไรก็ตาม คุณแม่แซมมี่มาชวนคุณๆพูดคุยแลกเปลี่ยนประสพการณ์ท่านที่เคยพาลูกเหมี่ไปฝากไว้

ว่าบรรดาเหมียวๆมีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากที่คุณๆไปรับกลับบ้านบ้างค่ะ

ขอเล่าเรื่องลูกชายนาย แซมมี่ ของเราให้คุณๆฟังก่อนนะคะ เกริ่นนิดนึงเมื่อก่อนถ้าพวกเราจะไปไหนนานๆ พวกเราจะพาแซมไปฝากคุณย่าไว้ ทุกครั้งก็ผ่านไปด้วยดีค่ะไม่มีอะไรผิดปรกติ แต่ตอนนี้คุณย่ามีปัญหาสุขภาพ ดูแลแซมไม่ได้แล้ว โรงแรมแมวจึงเป็นอีกทางเลือก

เราเริ่มค้นหาที่ฝากแมวหลายที่จนตัดสินใจเลือกมาหนึ่งที่ ที่นี่มีกรงประมาณ 2 ตรม.มีประตูให้น้องแมวเข้าออกไปชมนกชมไม้ด้านนอกได้ ด้านนอกกว้างประมาณ 8 ตรม. ได้ สิ่งที่เราต้องเตรียมไปก็คือใบรับรองการรับวัคซีนและประกัน ที่นอนของเล่นของน้องเหมียว

และก็ถึงวันที่เราพาลูกแซมไปส่งแต่คุณแม่ไม่ได้ไปด้วยค่ะ ตอนไปส่งป้าและพี่สาวเล่าว่าแซมร้อง เหมียวๆๆๆๆๆ ตลอดอ่ะ

แต่ตอนไปรับกลับสิคะ พอถึงบ้านแซมก็ประกบสมาชิกในบ้านทุกคนแบบไม่ให้ห่างเลยค่ะ ปรกติแซมมี่มักมาคลอเคลียกับคุณแม่แบบเอาหัวมาชนกับหัวเราอ่ะค่ะ คราวนี้เธอชนแบบเรางี้เจ็บเลยค่ะ และเท้าเธอจะกางตลอดเวลาเหมือนตอนแซมลับเล็บอ่ะค่ะ คุณๆคงนึกออกนะคะ