ได้มีโอกาสไปนอนพัก home stay กับชาวบ้านบนดอยอันไกลโพ้น

หมู่บ้านเล็กๆ เงียบสงบมากครับ แต่แอบประหลาดใจตรงที่มีร้านกาแฟสวยของนายทุนแฝงอยู่

พอตกพลบคํ่าตะวันดับเสียงจิ้งหรีดร้องระงมชาวบ้านก็ทยอยปิดไฟนอนกัน

เราก็นั่งๆนอนๆสูดไอเย็นที่ชานบ้านจู่ๆก็มีขบวนบิ๊กไบค์ส่งเสียงคํารามกันสนั่นดอย

หมาทั่วหมู่บ้านนี่ผสานเสียงสรรเสริญต้อนรับแก๊งค์พี่ๆเขา

ชาวบ้านก็ได้แต่ส่ายหัวเริ่มไม่แน่ใจว่าไอถนนที่ตัดมานี่เพื่อเป็นตัวเชื้อเชิญชั้นดีหรือเปล่า

มีแต่นายทุนที่ยิ้มแก้มปริเพราะกลุ่มแก๊งค์พี่ๆมาดื่มกาแฟครื้นเครงกันมากมาย

พวกผมที่ไปนอนรวมไปถึงชาวบ้านจะด่าก็ด่าไม่ทัน ถึงทันไม่ก็ไม่ได้ยินเพราะเสียงท่อพี่นี่หยั่งกะกองพลลั่นกองรบ
ลูกเล็กเด็กแดงต๊กกะใจตื่นร้องกระจองอแง

เอาเป็นว่าพี่ทําให้ท่อเงียบๆ ปรับแต่งให้เสียงมันละมุนละม่อมแล้วมาขับดีกว่ามั้ย

ไม่ก็พอผ่านเขตชุมชนพี่ลงมาเข็นรถออกกําลังกายกันดีกว่า

เพราะไม่งั้นพี่ก็ไม่ต่างอะไรกับพวกแว้นซ์ๆเลยเพียงแค่พี่มีตังค์ซื้อของแพงเท่านั้น

ขอเถอะครับช่วยคืนความสุขให้ชุมชนนะ