เรื่องมีอยู่ว่า แม่เราเป็นลูกจ้างร้านขายขนมในห้างชื่อดังแห่งหนึ่งในโคราชช่วงนั้นรายได้ก็ไม่พอใช้ประกอบกับปัญหาหนี้นอกระบบอีกมากมาย ก็ดิ้นรนทุกอย่างเพื่อให้มีรายได้เพิ่มเพื่อให้พอใช้ ช่วงนั้นท่านทำงานหนักมาก ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าดอกเบี้ยเงินกู้อีกมากมาย ค่าเทอมน้องสองคน ค่ากินค่าใช้จ่ายอื่นๆอีก
                และแล้วปัญหาเรื่องเงินก็เข้ามา มีป้านรกที่แกขายขนมหวานอยู่ที่เดี่ยวกับแม่มาคุยเรื่องการทำธุระกิจเกี่ยวกับร้านขนมหวาน รายละเอียดที่แม่คุยกับป้านรก เรื่องธุระกิจเราไม่รู้มากเท่าไรฟังแม่เล่า ประมาณว่า ป้านรกขาดเงินหมุนในร้านตอนแรกมาขอให้ร่วมลงทุนแต่แม่ไม่ร่วมเพราะไม่เชื่อใจเท่าไรป้านรกแกเลยขอกู้เงินแทนแม่เราก็บอกไม่มีแต่ด้วยความโลภประกอบกับการตื้อของป้านรกคนนี้ แม่เลยไปกู้เงินญาติมาปล่อยต่อ ร้อยละ 10 ให้กู้ไป 20000 บ. ตอนแรกแม่ไม่ทำสัญญาอะไร พอเรารู้เรื่องก็ขยัยขย่องให้แม่ไปทำสัญญาซะ ได้สัญญามาแต่ไม่ได้ติดอากรณ์แสมต์ (ตอนที่เรารู้เรื่องเงินนี้แม่ได้หลวมตัวปล่อยกู้เขาไปแล้วรวม  60000 บ.) แต่ได้ทำสัญญาแค่ 20000 แรก ส่วน 40000 หลังไม่ได้ทำสัญญาอะไร มาบอกเราตอนหลังเราก็บอกแม่ให้เขาทำสัญญาใหม่อีกครั้ง ครั้งนี้เราเขียนรายละเอียดเองและคิดว่าจะไปขอเอกสารค้ำประกัน เช่น พวกโชนดที่ดิน บ้าน รถ ทุกอย่างที่เป็นหลักประกันไว้ แต่แล้วก็ไม่ทันการ ป้านรกไหวต้วก่อนหนีหนี้ไปแล้ว เราจะมีวีธีใดถึงจะได้เงินคืนบ้าง
          ปัญหาคือ
                     1.ตามตัวไม่เจอเวลาผ่านมาแล้ว 3 ปี
                     2.ถ้าฟ้องเราจะได้อะไรคืนบ้างใหม (เพราะตามตัวไม่เจอ)
                     3.มีวิธีแก้แค้นแบบไม่ผิดกฏหมายอย่างไร
เจ็บใจจริงๆเงินแม่ก็เงินเรา (ขอระบายหน่อยเพราะเก็บมาคิดตลอด 3 ปี พูดถึงเรื่องนี้กับแม่ทีไรก็เหมือนเราด่าแม่ว่าโง่ตลอดเลยพยายามไม่พูดเรื่องนี้กับแม่เพราะเราก็รู้ว่าท่านก็เสียใจและเสียดายเงินเหมือนเรา ที่นาก็ต้องมาขายใช้หนี้เงินกู้ทั้งๆที่เป็นมรดกตกทอดกันมาไม่อยากขายก็จำใจต้องขายไป แม่ร้องไห้ในใจตลอดเพราะไม่สามารถรักษาที่นาไว้ได้  เวลาหุ้งข้าวมองข้าวสารในถังก็เศ้ราใจเพราะตอนที่มีนาทำไม่ต้องซื้อข้าวกินตอนนี้ผิดกันซื้อทุกอย่างเลย) เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ