สวัสดีค่ะทุกๆคน เราเพิ่งจะเข้ามาเขียนครั้งนี้เป็นครั้งเเรก รู้สึกตื่นเต้นจังเลย 555
เข้าเรื่องเลยดีกว่าเนอะ เรื่องมันมีอยู่ว่าเราได้รับโควต้าจากมหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่งเเถวชนบท(ที่เกือบจะเจริญเเล้ว)
เราเลยต้องมาเรียนที่มหาวิทยาลัยเเห่งนี้ เหตุผลที่เรียนเพราะว่ามันใกล้บ้านดี คือความหมายเราขี้เกียจไปเรียนไกลนี่คือเหตุผลหลัก 555
อีกอย่างเราเป็นลูกสาวเดียว(ลูกสาวไม่เคียวก็บ้า ลูกสาวหล่าไม่บ้าก็เคียว เเต่สำหรับเราเเล้วทั้งบ้าทั้งเคียว เอิ๊กๆ) ถ้าไปเรียนไกลๆพ่อเเม่ก็จะเป็นห่วง เราก็เลยต้องเรียนที่นี่
พอวันเปิดเทอมวันเเรก เราได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง สืบไปสืบมาก็รู้ว่าพี่เเกเป็นรุ่นพี่เราปีหนึ่ง ก็คือเราปี1 พี่เเกปี2 ไรงี้ พี่เเกน่ารัดเอ้ยน่ารักสไตล์ออกเซอร์ๆนิดหน่อยบวกกับเราชอบ
ผู้ชายเซอร์อยู่เเล้ว เลยชอบพี่เเกมาตั้งเเต่วันเเรกที่เจอกัน จากนั้นเราก็ไปหาเฟสพี่เเก (เเลดูเราโรคจิตเนอะ) หาได้ประมาณ2-3วันนี้เเละก็เจอเฟสพี่เเก เราเลยไปขอเพิ่มเพื่อนกับพี่เเก
หลังจากนั้นประมาณ 1 วัน พี่เเกก็กดยืนยันเป็นเพื่อนกับเรา ตอนนั้นโครตดีใจเลยอ่ะ ซึ่งมารู้ทีหลังว่าพี่รหัสเราดันไปเป็นเพื่อนกับพี่เเกอีก อะไรจะโลกกลม พรหมลิขิต ขนาดนั้น
ตอนแรกก็คิดว่าจะเข้าทางพี่รหัสคิดไปคิดมา จีบเองเลยดีกว่าเพื่อความชัวร์ 55 ไม่พูดร่ำทำเพลง เราทักพี่เเกไปในช่องเเชท ก็คุยไปสักพักเเละก็รู้ว่าพี่เเกมีเเฟนเเล้วเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน เรียนสาขาเดียวกันอีก (เเอบไปส่องเฟสพี่เเกมาเลยรู้) ความรู้สึกตอนนั้นเจ็บเเปลบ แสบในทรวง ด้วยความที่เราด้านได้อายอดก็ยังคุยกับพี่เเกเรื่อยๆ ถามว่าสำนึกผิดไหมเป็นมือที่3 เขา ตอบเลยว่าไม่ เราคุยกับพี่เเกนิไม่ได้คุยกะเเเฟนเเกซักกะหน่อยเเถมในใจเเช่งให้เค้าเลิกกันด้วยซ้ำ เนอะๆ 55ดูเหมือนฟ้าจะเข้าข้างเรา เขาเลิกกัน เหตุเพราะเรารึป่าวก็ไม่รู้เหมือนกัน คงไม่ใช่หรอกมั้ง อือ ไม่ใช่ๆ เพราะเรา รู้สึกดีใจ ทุกครั้งที่คุยกับพี่เเกเราจะชอบหยอดมุกเสี่ยวให้พี่เเกเสมอ พี่เเกก็ลอยซิค่ะเเละในบางครั้งก็เหมือพี่เเกจะเล่นด้วย สักพักพี่เเกก็เข้าโหมดเดิมคือ เฉยๆไปเลย พอเราถามว่าเฉยทำไม พี่เเกก็บอกว่ารำคาญเรา ไม่ใช่เเละ พี่เเกก็บอกว่ายังไม่พร้อมที่จะคบใครในตอนนี้ จนกระทั่งเราขึ้นปี 2 พี่เเกก็ขึ้นปี3 เราก็ยังคุยๆกันเเต่ไม่รู้สถานะว่าคุยกันเเบบไหน ?? ทุกครั้งที่เรากลับบ้านก็จะมีของติดไม้ติดมือมาฝากพี่แกตลอด มีอยู่ครั้งหนึ่งเราอยากไงว่าคุยกับพี่เเกสถานะไหน สุดท้ายก็ได้คำตอบเดิมว่ายังไม่พร้อม ถามว่าเราท้อไหมบอกเลยว่าโครตท้อมากๆ ทำไมเราทำดีกับพี่เเกเเล้วสิ่งที่ได้ตอบเเทนมาซิ เราควรจะทำยังไงดีคุยต่อดีไม่?? ตอนนี้เราก็พยายามถอยห่างจากพี่เเก เเต่พี่เเกก็เหมือนจะเอากาวมาทาเพื่อที่จะประสานรอยร้าว ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม รึเราควรคุยต่อไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะไหนของเค้าอย่างนี้นะหรอ ?? เครียดเด้อยากผูกคอตายด้วยต้นพริก 5555 อันนี้ประชดน่ะค่ะ เเหะๆ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบ ผิดพลาดประการขออภัยที่ลืมช้าเอ้ยไม่ใช่ล่ะขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยเด้อค่ะเด้อ
วันหลังจะมาใหม่ อิอิ
คิดอะไรกันเเน่ ??
เข้าเรื่องเลยดีกว่าเนอะ เรื่องมันมีอยู่ว่าเราได้รับโควต้าจากมหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่งเเถวชนบท(ที่เกือบจะเจริญเเล้ว)
เราเลยต้องมาเรียนที่มหาวิทยาลัยเเห่งนี้ เหตุผลที่เรียนเพราะว่ามันใกล้บ้านดี คือความหมายเราขี้เกียจไปเรียนไกลนี่คือเหตุผลหลัก 555
อีกอย่างเราเป็นลูกสาวเดียว(ลูกสาวไม่เคียวก็บ้า ลูกสาวหล่าไม่บ้าก็เคียว เเต่สำหรับเราเเล้วทั้งบ้าทั้งเคียว เอิ๊กๆ) ถ้าไปเรียนไกลๆพ่อเเม่ก็จะเป็นห่วง เราก็เลยต้องเรียนที่นี่
พอวันเปิดเทอมวันเเรก เราได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง สืบไปสืบมาก็รู้ว่าพี่เเกเป็นรุ่นพี่เราปีหนึ่ง ก็คือเราปี1 พี่เเกปี2 ไรงี้ พี่เเกน่ารัดเอ้ยน่ารักสไตล์ออกเซอร์ๆนิดหน่อยบวกกับเราชอบ
ผู้ชายเซอร์อยู่เเล้ว เลยชอบพี่เเกมาตั้งเเต่วันเเรกที่เจอกัน จากนั้นเราก็ไปหาเฟสพี่เเก (เเลดูเราโรคจิตเนอะ) หาได้ประมาณ2-3วันนี้เเละก็เจอเฟสพี่เเก เราเลยไปขอเพิ่มเพื่อนกับพี่เเก
หลังจากนั้นประมาณ 1 วัน พี่เเกก็กดยืนยันเป็นเพื่อนกับเรา ตอนนั้นโครตดีใจเลยอ่ะ ซึ่งมารู้ทีหลังว่าพี่รหัสเราดันไปเป็นเพื่อนกับพี่เเกอีก อะไรจะโลกกลม พรหมลิขิต ขนาดนั้น
ตอนแรกก็คิดว่าจะเข้าทางพี่รหัสคิดไปคิดมา จีบเองเลยดีกว่าเพื่อความชัวร์ 55 ไม่พูดร่ำทำเพลง เราทักพี่เเกไปในช่องเเชท ก็คุยไปสักพักเเละก็รู้ว่าพี่เเกมีเเฟนเเล้วเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน เรียนสาขาเดียวกันอีก (เเอบไปส่องเฟสพี่เเกมาเลยรู้) ความรู้สึกตอนนั้นเจ็บเเปลบ แสบในทรวง ด้วยความที่เราด้านได้อายอดก็ยังคุยกับพี่เเกเรื่อยๆ ถามว่าสำนึกผิดไหมเป็นมือที่3 เขา ตอบเลยว่าไม่ เราคุยกับพี่เเกนิไม่ได้คุยกะเเเฟนเเกซักกะหน่อยเเถมในใจเเช่งให้เค้าเลิกกันด้วยซ้ำ เนอะๆ 55ดูเหมือนฟ้าจะเข้าข้างเรา เขาเลิกกัน เหตุเพราะเรารึป่าวก็ไม่รู้เหมือนกัน คงไม่ใช่หรอกมั้ง อือ ไม่ใช่ๆ เพราะเรา รู้สึกดีใจ ทุกครั้งที่คุยกับพี่เเกเราจะชอบหยอดมุกเสี่ยวให้พี่เเกเสมอ พี่เเกก็ลอยซิค่ะเเละในบางครั้งก็เหมือพี่เเกจะเล่นด้วย สักพักพี่เเกก็เข้าโหมดเดิมคือ เฉยๆไปเลย พอเราถามว่าเฉยทำไม พี่เเกก็บอกว่ารำคาญเรา ไม่ใช่เเละ พี่เเกก็บอกว่ายังไม่พร้อมที่จะคบใครในตอนนี้ จนกระทั่งเราขึ้นปี 2 พี่เเกก็ขึ้นปี3 เราก็ยังคุยๆกันเเต่ไม่รู้สถานะว่าคุยกันเเบบไหน ?? ทุกครั้งที่เรากลับบ้านก็จะมีของติดไม้ติดมือมาฝากพี่แกตลอด มีอยู่ครั้งหนึ่งเราอยากไงว่าคุยกับพี่เเกสถานะไหน สุดท้ายก็ได้คำตอบเดิมว่ายังไม่พร้อม ถามว่าเราท้อไหมบอกเลยว่าโครตท้อมากๆ ทำไมเราทำดีกับพี่เเกเเล้วสิ่งที่ได้ตอบเเทนมาซิ เราควรจะทำยังไงดีคุยต่อดีไม่?? ตอนนี้เราก็พยายามถอยห่างจากพี่เเก เเต่พี่เเกก็เหมือนจะเอากาวมาทาเพื่อที่จะประสานรอยร้าว ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม รึเราควรคุยต่อไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะไหนของเค้าอย่างนี้นะหรอ ?? เครียดเด้อยากผูกคอตายด้วยต้นพริก 5555 อันนี้ประชดน่ะค่ะ เเหะๆ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบ ผิดพลาดประการขออภัยที่ลืมช้าเอ้ยไม่ใช่ล่ะขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยเด้อค่ะเด้อ
วันหลังจะมาใหม่ อิอิ