ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ แต่ก็มีคนมาคุยเรื่อยๆ ตัวฉันเองก็ไม่ได้ปิดใจนะ ก็คุยกับทุกคนแต่เวลาที่คุยก็จะเลือกคุยทีละคนเพราะคิดว่าไม่อยากให้ใครเป็นตัวเลือกของใคร มีอยู่วันนึงน้องที่ทำงานพาไปทานหมูกระทะแล้วก็ได้รู้จักใครใหม่ๆ หนึ่งในนั้นมีผู้ชายคนนึงรุ่นเดียวกัน(ขอแทนว่า a นะคะ) ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจในตัว a เลยค่ะ เพราะวันนั้นเค้าพาผู้หญิงมาด้วย ซึ่งน้องที่ทำงานบอกว่า เค้าสองคนบอกคนอื่นว่าเป็นเพื่อนแต่คนภายนอกอ่ะมองออกว่าเค้าคบกันประมาณว่ามากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน และหลังจากนั้นก็เจอ a อีกครั้ง แล้วอยู่ดีๆ a ก็มาขอเป็นเพื่อน ก็เลยรับเป็นเพื่อนค่ะ เรื่องมันเกิดหลังจากนี้อ่ะค่ะ เราไม่รู้นะว่า a คิดยังไง แต่เค้าเข้ามาทักมาคุยกับเราทุกวันเลย มีชวนไปไหนมาไหน เราก็เกือบจะตกลงไปแล้วเวลาคลาดเคลื่อนกันค่ะ ตอนคุยกันก็มีแอบถามนะว่าเค้ายังไงกับ ญ คนนั้น เค้าบอกว่าแค่เพื่อนค่ะ ส่วนเค้าก็มีแอบถามเรานะว่าเรากับ b เป็นไงกันแน่ ( b คือ คนที่น้องที่ทำงานแนะนำให้รู้จักและมาจีบเรา และดันเป็นเพื่อนกับ a แต่แบบว่าคุยกันแล้วไม่ค่อยคลิกก็เลยไม่ได้คุยกันค่ะ) เราก็บอกว่าไม่คุยกันนานแล้ว ไม่ได้เป็นไรกัน ซึ่ง a เป็นคนแรกอ่ะที่คุยแล้วแบบว่าเป็นตัวเองดี รู้สึกชอบเวลาที่คุยเพราะคุยสนุกดี จนบางครั้งก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันว่าเมื่อไหร่เค้าจะทักมานะ ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมาก่อนเลย แล้วเราก็คุยกันมาสักพักเกือบเดือนค่ะ กะจะถามไปแล้วว่าที่มาคุยด้วยเนี่ยเพราะอะไร แต่อยู่ดีๆก็มีเหตุเกิดขึ้นค่ะน้องที่ทำงานบอกว่า ผู้หญิงที่เป็นเพื่อน a ดันจับติดว่า a มาคุยกับเราและก็ทะเลาะกัน แล้วคิดว่าผลเป็นไงคะ ผลก็คือ a ก็หายไปค่ะ ไม่มาคุยกันอีกเลย มันก็ทำให้เรารู้ค่ะว่าอย่าคุยกับผู้ชายที่สถานะไม่ชัดเจน เพราะผลสุดท้ายคนที่เจ็บคือเราเอง ช่วงนั้นเรารู้สึกเสียใจมากค่ะ และคิดว่าหากย้อนเวลากลับไปได้ก็คงจะเลือกไม่รู้จักกับ b เพื่อทีจะไม่รู้จักกับ a และรู้สึกว่าตัวเองผิดที่ทำให้ a กับ ญ คนนั้นทะเลาะกันซึ่งในชีวิตไม่เคยคิดจะเป็นมือที่ 3 ของคู่ไหนเลย เพราะคนที่มีแฟนแล้วตัวเราจะไม่เข้าไปยุ่งหรือคุยด้วยเด็ดขาด จนตอนนี้คิดว่าการที่จะมีความรักสักครั้งมันคงเป็นเรื่องยาก และจากเหตุการณ์นี้มันอาจทำให้เราปิดใจ หรือถ้าจะเปิดใจกับใครก็คงต้องดูนานๆ จนคนที่เข้ามาอาจจะล่าถอยไปเรื่องจากรอไม่ไหวก็เป็นไปได้