อยากแชร์ประสบการณ์กับความรักที่เจ็บช้ำกับผู้ชายคนหนึ่ง
เขาไม่ได้เป็นรักแรกของฉัน แต่เขาเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุด ฉันกับเขาเจอกันได้เพราะเขาเข้ามาจีบ
ตอนนั้นฉันยังไม่มีใคร ฉันก็เลยเปิดรับเขาเข้ามา ทุกคนรอบข้างบอกกับฉันว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้นะ
แต่พอคุยกับเขาได้คบกับเขาจริงๆ เขาก็บอกไม่ได้เป็นแบบนั้น เขาไม่ได้คิดอะไร เขาเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าไปยุ่งกับใครหรอก
ไม่รู้เพราะอะไรฉันถึงเชื่อเขา แล้วมันก็มีเรื่องเข้ามาอีก ว่าเขาเคยตบหน้าแฟนเก่า แต่เพราะฉันหลงเขาม้ังคะ
ฉันก็เลยปิดหูปิดตา ไม่ได้คิดอะไร เพราะเขาบอกว่าเขาจะไม่ทำแบบนี้กับเรา
ตลอดเวลาที่คบกันมาแรกๆ เขาไม่เคยทำให้ฉันเสียใจ คอยง้อ คอยเทคแคร์ดีตลอด
ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน เขาก็จะพยายามคุยกับฉัน เขาดูรักฉันมาก ดูพร้อมที่จะอยู่กับฉันจนคนสุดท้าย
เขาพูดทุกอย่างให้ฉันเชื่อ ว่ายังไงเขาก็จะไม่ทิ้งฉันไป
และเราก็คบกันมานาน สุดท้ายเขาก็ขอมีอะไรกับฉัน ฉันไม่ยอมค่ะ แต่สุดท้ายฉันโง่อีก
ที่หวังคิดว่าเขาจะจริงใจ พูดออกมาด้วยความรู้สึกจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากได้ และเขาก็คือคนแรกของฉันค่ะ
เพราะแบบนี้ด้วยมั้งค่ะ มันเลยทำให้ฉันรักเขามากกว่าเดิม
แต่พอวันเวลาผ่านไป เหมือนตัวตนของเขาเริ่มปล่อยออกมาค่ะ เขาเริ่มง้อเราน้อยลง เป็นฝ่ายเราที่ต้องไปง้อเขาค่ะ
ทั้งๆที่ฉันไม่ได้ผิด เขาอารมณ์ร้อนคค่ะ อยากให้ไปหาก็ต้องไปหา และฉันก็โง่ยอมไปหาทุกครั้ง ยืมรถเพื่อนบ้าง
นั่งวินไปบ้างค่ะ และมีวันหนึ่งฉันขับรถไปง้อเขาจนเกิดอุบัติเหตุค่ะ เขาทำให้ฉันมีแผลเป็นไปจนตายเลยค่ะ
ไม่รู้อะไรเหมือนกันที่ทำให้ฉันยอมเขาได้มากขนาดนี้ อดทนเพื่อเขาได้มากขนาดนี้
พอเราเริ่มอยู่คนละที่ ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายไปหาเขาค่ะ นั่งไปนั่งกลับทุกอาทิตย์ แต่เขาไม่เคยเห็นค่าเลยค่ะ
น่าสมเพชตัวเองเหลือเกิน เรากับเขาคบกันมานานค่ะ ไปไหนมาไหน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันก็เคย
มันเลยทำให้ฉันคิดว่าเขารักฉันมากมั้งค่ะ เขายอมเดินตลาดกับเราเป็นเวลา หกชั่วโมง ยอมถือของให้เราโดยไม่บ่น
จับมือเราทุกครั้งที่เดินด้วยกัน เพราะเขาเป็นแบบนี้เลยทำให้ฉันไม่อยากเสียเขาไป
และสุดท้าย
เราก็เลิกกันค่ะ ฉันแทบทำใจไม่ได้
เพราะเขาเริ่มเปลี่ยนรหัสเฟส และหันไปจีบสาวคนหนึ่งค่ะ
เขาเริ่มบอกให้เราห่างกัน และเขาก็บอกเลิกเราค่ะ
คนนั้นสวยกว่าฉันค่ะ เขาเลยไปจีบ
เขาบอกว่าอยากให้เราเป็นพี่น้องกัน คุยกันแบบไม่คิดอะไร
ให้ฉันเป็นเหมือนญาติคนหนึ่ง เพราะเขาไม่อยากตัดขาดจากเรา
เขาอยากออกไปเจอคนอื่นบ้าง ไม่อยากมาจมอยู่กับเราคนเดียว
เขาอยากไปเจออะไรใหม่ๆ และถ้าเขาหยุดคิดแบบนี้เมื่อไหร่
แล้วเขาจะกลับมาค่ะ เขาบอกว่าสุดท้ายเขาอยากแต่งงานกับเราค่ะ แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้
เขาบอกอยากให้เราไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าเขาบ้าง
เขาไม่อยากรั้งเราไว้ เพราะกลัวเราเสียใจค่ะ
เราตัดขาดกับเขาไปหลายวัน และสุดท้ายเขาก็ทักมาค่ะ
พอเขาทักเราก็หวังจะให้เขากลับมาค่ะ มันคงเป็นความคิดที่โง่มาก แล้วเขาบอกจะให้เราไปหา
เราดีใจมากไม่รู้จะดีใจทำไม เราเลยนั่งรถมาหาเขาตอนเย็นค่ะ แต่พอนั่งรถมาแล้ว
เขาบอกให้เรากลับไปค่ะ เพราะคนของเขายังอยู่
แต่เราไม่กลับค่ะ ดื้อด้านมาจนได้ แต่เราต้องไปรอเขาในห้างห้างหนึ่งค่ะ
เรารอเขากินอาหารกับคนนั้นก่อน รอเขาอยู่กับคนนั้นเสร็จก่อน
เรารอเขาเป็นเวลา 3 ชม.ค่ะ และพอเขามาหา เขาก็มาทำดีกับเราอีก จนเรารู้สึกแย่เลยว่า
เขามีอีกคนแล้ว ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย
ก่อนเราจะขึ้นห้องเขา เขาบอกให้เราทำเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกันค่ะ เขาเดินไปเปิดประตูค้างไว้เพื่อให้เราขึ้นไปก่อน
ส่วนตัวเขาก็ไปหาคนนั้นที่ห้องค่ะ ฉันรู้สึกแย่มากที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ฉันไม่น่ามาเลยค่ะ
พอเขากลับมาห้อง เราอยู่ด้วยกัน แต่ไม่พูดอะไรกันเลยค่ะ ต่างคนต่างอยู่ เขาก็คุยแชทกับคนนั้นของเขา
เราก็นั่งฟังเพลงของเราค่ะ แต่เขาก็ทำในสิ่งที่เราไม่อยากเชื่อ
คือ เขาพยายามมีอะไรกับเราค่ะ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว เขาบอกเราว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็แค่มีอะไรกัน
คำพูดนี้มันเหมือนเอาน้ำกรดสาดหน้าเลยค่ะ เจ็บไปหมดทั้งใจ แต่เราสู้เขานะคะ เราไม่ยอมมีอะไรกับคนที่เขาไม่ได่รักเราไม่ได้
เขาบีบแขนแล้วก็ปิดปากเราจนเราหายใจแทบไม่ออก เขาแรงผชค่ะ เราเลยสู้ไม่ไหว แต่สุดท้ายเราก็แข็งใจหลุดออกมาได้
และเราก็ไม่ได้มีอะไรกันค่ะ เขานอนบนเตียง ส่วนเรานอนพื้นข้างล่างค่ะ
เรานิโง่มากเลยค่ะ ที่ยังรักเขาทั้งๆที่เขาทำขนาดนี้กับเรา
เราถามเขาค่ะ ว่าเขาจะมีวันกลับมาไหม เขาบอก''ยังไม่รู้ แต่ไม่อยากให้รอ เพราะคนที่รอมันเจ็บ''
พอเขาพูดจบ เขาก็เดินออกจากห้องไป เพื่อไปส่งคนนั้นกลับบ้านค่ะ เรารู้สึกแย่มากแย่กว่าเดิมอีกค่ะ
นี่เขาทำขนาดนี้ เราควรถอยออกมาจากผู้ชายที่เห็นแก่ตัวคนนี้ได้แล้วใช่ไหมคะ
ทนอยู่ต่อก็เจ็บปล่าวๆ ยังไงเขาก็ไม่ได้คิดกับเราเหมือนเดิม
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เราแค่อยากระบาย
เราต้องเข้มแข็งค่ะ ขอกำลังใจหน่อยนะคะ ^^
ผู้ชายเห็นแก่ตัวกับผู้หญิงโง่ๆอย่างฉัน ทำยังไงดีคะ?
เขาไม่ได้เป็นรักแรกของฉัน แต่เขาเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุด ฉันกับเขาเจอกันได้เพราะเขาเข้ามาจีบ
ตอนนั้นฉันยังไม่มีใคร ฉันก็เลยเปิดรับเขาเข้ามา ทุกคนรอบข้างบอกกับฉันว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้นะ
แต่พอคุยกับเขาได้คบกับเขาจริงๆ เขาก็บอกไม่ได้เป็นแบบนั้น เขาไม่ได้คิดอะไร เขาเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าไปยุ่งกับใครหรอก
ไม่รู้เพราะอะไรฉันถึงเชื่อเขา แล้วมันก็มีเรื่องเข้ามาอีก ว่าเขาเคยตบหน้าแฟนเก่า แต่เพราะฉันหลงเขาม้ังคะ
ฉันก็เลยปิดหูปิดตา ไม่ได้คิดอะไร เพราะเขาบอกว่าเขาจะไม่ทำแบบนี้กับเรา
ตลอดเวลาที่คบกันมาแรกๆ เขาไม่เคยทำให้ฉันเสียใจ คอยง้อ คอยเทคแคร์ดีตลอด
ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน เขาก็จะพยายามคุยกับฉัน เขาดูรักฉันมาก ดูพร้อมที่จะอยู่กับฉันจนคนสุดท้าย
เขาพูดทุกอย่างให้ฉันเชื่อ ว่ายังไงเขาก็จะไม่ทิ้งฉันไป
และเราก็คบกันมานาน สุดท้ายเขาก็ขอมีอะไรกับฉัน ฉันไม่ยอมค่ะ แต่สุดท้ายฉันโง่อีก
ที่หวังคิดว่าเขาจะจริงใจ พูดออกมาด้วยความรู้สึกจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากได้ และเขาก็คือคนแรกของฉันค่ะ
เพราะแบบนี้ด้วยมั้งค่ะ มันเลยทำให้ฉันรักเขามากกว่าเดิม
แต่พอวันเวลาผ่านไป เหมือนตัวตนของเขาเริ่มปล่อยออกมาค่ะ เขาเริ่มง้อเราน้อยลง เป็นฝ่ายเราที่ต้องไปง้อเขาค่ะ
ทั้งๆที่ฉันไม่ได้ผิด เขาอารมณ์ร้อนคค่ะ อยากให้ไปหาก็ต้องไปหา และฉันก็โง่ยอมไปหาทุกครั้ง ยืมรถเพื่อนบ้าง
นั่งวินไปบ้างค่ะ และมีวันหนึ่งฉันขับรถไปง้อเขาจนเกิดอุบัติเหตุค่ะ เขาทำให้ฉันมีแผลเป็นไปจนตายเลยค่ะ
ไม่รู้อะไรเหมือนกันที่ทำให้ฉันยอมเขาได้มากขนาดนี้ อดทนเพื่อเขาได้มากขนาดนี้
พอเราเริ่มอยู่คนละที่ ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายไปหาเขาค่ะ นั่งไปนั่งกลับทุกอาทิตย์ แต่เขาไม่เคยเห็นค่าเลยค่ะ
น่าสมเพชตัวเองเหลือเกิน เรากับเขาคบกันมานานค่ะ ไปไหนมาไหน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันก็เคย
มันเลยทำให้ฉันคิดว่าเขารักฉันมากมั้งค่ะ เขายอมเดินตลาดกับเราเป็นเวลา หกชั่วโมง ยอมถือของให้เราโดยไม่บ่น
จับมือเราทุกครั้งที่เดินด้วยกัน เพราะเขาเป็นแบบนี้เลยทำให้ฉันไม่อยากเสียเขาไป
และสุดท้าย
เราก็เลิกกันค่ะ ฉันแทบทำใจไม่ได้
เพราะเขาเริ่มเปลี่ยนรหัสเฟส และหันไปจีบสาวคนหนึ่งค่ะ
เขาเริ่มบอกให้เราห่างกัน และเขาก็บอกเลิกเราค่ะ
คนนั้นสวยกว่าฉันค่ะ เขาเลยไปจีบ
เขาบอกว่าอยากให้เราเป็นพี่น้องกัน คุยกันแบบไม่คิดอะไร
ให้ฉันเป็นเหมือนญาติคนหนึ่ง เพราะเขาไม่อยากตัดขาดจากเรา
เขาอยากออกไปเจอคนอื่นบ้าง ไม่อยากมาจมอยู่กับเราคนเดียว
เขาอยากไปเจออะไรใหม่ๆ และถ้าเขาหยุดคิดแบบนี้เมื่อไหร่
แล้วเขาจะกลับมาค่ะ เขาบอกว่าสุดท้ายเขาอยากแต่งงานกับเราค่ะ แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้
เขาบอกอยากให้เราไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าเขาบ้าง
เขาไม่อยากรั้งเราไว้ เพราะกลัวเราเสียใจค่ะ
เราตัดขาดกับเขาไปหลายวัน และสุดท้ายเขาก็ทักมาค่ะ
พอเขาทักเราก็หวังจะให้เขากลับมาค่ะ มันคงเป็นความคิดที่โง่มาก แล้วเขาบอกจะให้เราไปหา
เราดีใจมากไม่รู้จะดีใจทำไม เราเลยนั่งรถมาหาเขาตอนเย็นค่ะ แต่พอนั่งรถมาแล้ว
เขาบอกให้เรากลับไปค่ะ เพราะคนของเขายังอยู่
แต่เราไม่กลับค่ะ ดื้อด้านมาจนได้ แต่เราต้องไปรอเขาในห้างห้างหนึ่งค่ะ
เรารอเขากินอาหารกับคนนั้นก่อน รอเขาอยู่กับคนนั้นเสร็จก่อน
เรารอเขาเป็นเวลา 3 ชม.ค่ะ และพอเขามาหา เขาก็มาทำดีกับเราอีก จนเรารู้สึกแย่เลยว่า
เขามีอีกคนแล้ว ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย
ก่อนเราจะขึ้นห้องเขา เขาบอกให้เราทำเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกันค่ะ เขาเดินไปเปิดประตูค้างไว้เพื่อให้เราขึ้นไปก่อน
ส่วนตัวเขาก็ไปหาคนนั้นที่ห้องค่ะ ฉันรู้สึกแย่มากที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ฉันไม่น่ามาเลยค่ะ
พอเขากลับมาห้อง เราอยู่ด้วยกัน แต่ไม่พูดอะไรกันเลยค่ะ ต่างคนต่างอยู่ เขาก็คุยแชทกับคนนั้นของเขา
เราก็นั่งฟังเพลงของเราค่ะ แต่เขาก็ทำในสิ่งที่เราไม่อยากเชื่อ
คือ เขาพยายามมีอะไรกับเราค่ะ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว เขาบอกเราว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็แค่มีอะไรกัน
คำพูดนี้มันเหมือนเอาน้ำกรดสาดหน้าเลยค่ะ เจ็บไปหมดทั้งใจ แต่เราสู้เขานะคะ เราไม่ยอมมีอะไรกับคนที่เขาไม่ได่รักเราไม่ได้
เขาบีบแขนแล้วก็ปิดปากเราจนเราหายใจแทบไม่ออก เขาแรงผชค่ะ เราเลยสู้ไม่ไหว แต่สุดท้ายเราก็แข็งใจหลุดออกมาได้
และเราก็ไม่ได้มีอะไรกันค่ะ เขานอนบนเตียง ส่วนเรานอนพื้นข้างล่างค่ะ
เรานิโง่มากเลยค่ะ ที่ยังรักเขาทั้งๆที่เขาทำขนาดนี้กับเรา
เราถามเขาค่ะ ว่าเขาจะมีวันกลับมาไหม เขาบอก''ยังไม่รู้ แต่ไม่อยากให้รอ เพราะคนที่รอมันเจ็บ''
พอเขาพูดจบ เขาก็เดินออกจากห้องไป เพื่อไปส่งคนนั้นกลับบ้านค่ะ เรารู้สึกแย่มากแย่กว่าเดิมอีกค่ะ
นี่เขาทำขนาดนี้ เราควรถอยออกมาจากผู้ชายที่เห็นแก่ตัวคนนี้ได้แล้วใช่ไหมคะ
ทนอยู่ต่อก็เจ็บปล่าวๆ ยังไงเขาก็ไม่ได้คิดกับเราเหมือนเดิม
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เราแค่อยากระบาย
เราต้องเข้มแข็งค่ะ ขอกำลังใจหน่อยนะคะ ^^