พอดีวันนี้ได้พบเจอน้ำใจดีๆจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของห้าง Home Pro สาขาถนนพระราม 2 ที่ชื่อคุณลุง "มนัส ไม้น้อย" และลูกค้าอีกสองท่านที่เข้ามาใช้บริการที่ Home Pro แต่เนื่องจากไม่ได้ถามชื่อเลยไม่ทราบ แต่กระผมก็ต้องขอขอบพระคุณในน้ำใจอันยิ่งใหญ่ (ในความรู้สึกผม) ที่ได้เข้ามาช่วยเหลือในการพ่วงแบตเตอรี่รถยนต์
เนื่องมาจากความสะเพร่าของผมเองที่ลืมปิดไฟหน้ารถ เรื่องมีอยู่ว่าผมไปเข้าห้างมาก่อนหน้านี้และที่ห้างนั้นชั้นใต้ดินมันมืดมากความเคยชินของผมก็คือจะต้องเปิดไฟหน้ารถเสมอไม่ว่ากำลังจะเข้าหรือออกจากสถานที่นั้นเพื่อเพิ่มทัศนวิสัยของตัวเองและเพื่อให้ท่านอื่นๆได้เห็นเราชัดเจนขึ้น พอทำธุระเสร็จก็ขับรถออกมาและได้เปิดไฟหน้าเช่นเดิม และได้ไปแวะห้างโฮมโปรเพื่อซื้ออุปกรณ์ที่ต้องการ พอจอดรถเสร็จด้วยความรีบร้อนจึงลืมปิดไฟหน้ารถ (รถรุ่นเก่า ไม่มีสัญญาณเตือนลืมปิดไฟ) จากนั้นก็เดินเลือกซื้อของใช้เวลาเกือบๆ 2 ชั่วโมง พอกลับมาเห็นรถยังเปิดไฟหน้าอยู่ก็เริ่มกังวลใจ แล้วก็อย่างที่นึกไว้ไม่มีผิด รถสตาร์ทไม่ติดครับ ไฟเกลี้ยงเลย สายพ่วงก็ไม่ได้เอามาเพราะอยู่ที่รถอีกคัน เลยเดินไปคุยกะ รปภ.ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ใกล้ๆ จุดที่ผมจอดรถ
จากนั้นคุณลุง รปภ. ที่ชื่อ "มนัส ไม้น้อย" ก็วิทยุบอกเพื่อนร่วมงานถึงปัญหาของผม สักพักแกก็รีบจัดแจงไปหาสายพ่วงแบตมาให้แถมคอยโบกรถที่ผ่านไปมาเพื่อขอความช่วยเหลือให้กับผม แต่ผมเองก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉย ผมรีบตามคุณลุงไปโบกรถผู้ที่ขับผ่านไปมา คันแรกเป็นคุณพี่สุภาพสตรี ขับรถโตโยต้า สีขาวจำรุ่นไม่ได้ บุคลิกดี หน้าตาดีแถมใจดีอีกต่างหาก พอผมยกมือไหว้คุณพี่ผู้หญิงท่านนั้นก็รีบลดกระจกลง แล้วผมก็บอกไปว่า "ขอโทษครับ พอดีรถผมไฟหมด ขอรบกวนพ่วงแบตหน่อยนะครับ" พอเธอได้ยินดังนั้นก็รีบกุลีกุจอ ขยับรถให้ประชิดรถผม และยินดีให้พ่วงแบตด้วยความเต็มใจ แต่เจ้ากรรมรถผมก็ดันสตาร์ทไม่ติดอยู่ดี ใช้เวลาไปร่วมๆ 10 นาที ไอ้เราก็เริ่มเกรงใจ จึงยกเลิก ดึงสายพ่วงออกและกล่าวขอบคุณ พร้อมปิดฝากระโปรงรถให้อย่างดี แถมยังตามไปสวัสดีใกล้ๆอีกรอบ ก่อนเธอจะจากไป ทีนี้ก็คิดกันใหม่ ระหว่างนั้นเพื่อนร่วมงานของคุณลุงมนัสก็วิทยุมาถามว่า เป็นงัยบ้างสตาร์ทติดรึยัง พอคุณลุงตอบกลับไปว่ายัง เพื่อนคุณลุงก็เลยตอบกลับมาว่ามีรถกระบะ อีซูซุ ดีแม็กซ์ กำลังจะผ่านจุดที่ผมจอดอยู่ พอรถอีซูซุคันนั้นขับใกล้เข้ามาคุณลุงมนัสก็รีบออกไปดักโบกขวางหน้ารถ จนผมก็ต้องรีบตามไปโบกด้วยอีกเป็นคำรบสอง เพราะเห็นว่ารถกระบะจะใช้แบตที่มีแอมป์สูงกว่ารถเก๋งเล็กๆ น่าจะให้กำลังไฟได้ดีขึ้น
พอเจ้าของรถลดกระจกลงมาก็พบว่าเป็นชายวัย 50 เศษ ดูท่าทางสุภาพ ใจดี และก็เช่นเดิมพอผมและคุณลุงได้แจ้งความจำนงค์ คุณพี่ท่านนั้นก็รีบกุลีกุจอขยับรถให้เข้าที่เข้าทางและลงมาช่วยดูและพูดคุยสอบถาม แล้วรถก็ทำท่าจะติด แต่ก็ไม่ติด ไฟเกลี้ยงแบตจริงๆ แถมน่าจะเสื่อมแล้วด้วย จนเวลาผ่านไปเกือบๆ 10 นาที จึงเป็นอันล้มเลิก และขอโทษขอโพยคุณพี่เจ้าของดีแม็กซ์ สีขาวท่านนั้น
จนสุดท้ายเลยโทรหาพ่อตาที่อยู่ที่บ้านซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนัก ให้เค้าขับรถกระบะมาช่วยพ่วงและถ้าไม่ได้จริงๆ จะได้ขับไปซื้อแบตมาใส่ใหม่ สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการซื้อแบตใหม่ พอเปลี่ยนเข้าไปประจำการแทนของเก่า สตาร์ททีเดียวเครื่องก็ติด หลังจากนั้นก็ได้ขอบคุณและมีน้ำใจให้กับคุณลุงมนัสไปนิดหน่อย เพื่อแสดงถึงความซาบซึ้งและตอบแทนน้ำใจ รวมถึงขอขอบพระคุณในความเมตตากรุณาต่อคุณพี่ผู้ชายและพี่ผู้หญิงทั้งสองท่านนั้นเป็นอย่างมาก รวมถึงเพื่อนร่วมทีม รปภ. ของคุณลุงมนัส มา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ผมไม่มีอะไรตอบแทนมากไปกว่าขออวยพรให้ทุกท่านที่ได้ช่วยเหลือผมในวันนี้ จงประสบแต่ความสุขความเจริญ คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนา ใครจะมาก็ขอให้มีชัย ใครจะไปก็ขอให้มีโชค ใครได้ไปเที่ยวรอบโลกก็ขอให้มีโชคมีชัย ขอให้อายุยาวยืนชุ่มชื่นจิต วรรณะผ่องโสภิตสัมฤทธิ์ผล สุขะล้ำสำราญบันดาลดล พละล้นก้าวหน้าสถาพร มั่งมีศรีสุขไม่เจ็บไม่จนทุกท่านครับ โชคดี ^_^
The End.......
ขอขอบพระคุณการบริการจากคุณลุงมนัส ไม้น้อย(รปภ.โฮมโปร พระราม 2)และน้ำใจจากผู้มาใช้บริการอีก 2 ท่านอย่างสุดซึ้งครับ
เนื่องมาจากความสะเพร่าของผมเองที่ลืมปิดไฟหน้ารถ เรื่องมีอยู่ว่าผมไปเข้าห้างมาก่อนหน้านี้และที่ห้างนั้นชั้นใต้ดินมันมืดมากความเคยชินของผมก็คือจะต้องเปิดไฟหน้ารถเสมอไม่ว่ากำลังจะเข้าหรือออกจากสถานที่นั้นเพื่อเพิ่มทัศนวิสัยของตัวเองและเพื่อให้ท่านอื่นๆได้เห็นเราชัดเจนขึ้น พอทำธุระเสร็จก็ขับรถออกมาและได้เปิดไฟหน้าเช่นเดิม และได้ไปแวะห้างโฮมโปรเพื่อซื้ออุปกรณ์ที่ต้องการ พอจอดรถเสร็จด้วยความรีบร้อนจึงลืมปิดไฟหน้ารถ (รถรุ่นเก่า ไม่มีสัญญาณเตือนลืมปิดไฟ) จากนั้นก็เดินเลือกซื้อของใช้เวลาเกือบๆ 2 ชั่วโมง พอกลับมาเห็นรถยังเปิดไฟหน้าอยู่ก็เริ่มกังวลใจ แล้วก็อย่างที่นึกไว้ไม่มีผิด รถสตาร์ทไม่ติดครับ ไฟเกลี้ยงเลย สายพ่วงก็ไม่ได้เอามาเพราะอยู่ที่รถอีกคัน เลยเดินไปคุยกะ รปภ.ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ใกล้ๆ จุดที่ผมจอดรถ
จากนั้นคุณลุง รปภ. ที่ชื่อ "มนัส ไม้น้อย" ก็วิทยุบอกเพื่อนร่วมงานถึงปัญหาของผม สักพักแกก็รีบจัดแจงไปหาสายพ่วงแบตมาให้แถมคอยโบกรถที่ผ่านไปมาเพื่อขอความช่วยเหลือให้กับผม แต่ผมเองก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉย ผมรีบตามคุณลุงไปโบกรถผู้ที่ขับผ่านไปมา คันแรกเป็นคุณพี่สุภาพสตรี ขับรถโตโยต้า สีขาวจำรุ่นไม่ได้ บุคลิกดี หน้าตาดีแถมใจดีอีกต่างหาก พอผมยกมือไหว้คุณพี่ผู้หญิงท่านนั้นก็รีบลดกระจกลง แล้วผมก็บอกไปว่า "ขอโทษครับ พอดีรถผมไฟหมด ขอรบกวนพ่วงแบตหน่อยนะครับ" พอเธอได้ยินดังนั้นก็รีบกุลีกุจอ ขยับรถให้ประชิดรถผม และยินดีให้พ่วงแบตด้วยความเต็มใจ แต่เจ้ากรรมรถผมก็ดันสตาร์ทไม่ติดอยู่ดี ใช้เวลาไปร่วมๆ 10 นาที ไอ้เราก็เริ่มเกรงใจ จึงยกเลิก ดึงสายพ่วงออกและกล่าวขอบคุณ พร้อมปิดฝากระโปรงรถให้อย่างดี แถมยังตามไปสวัสดีใกล้ๆอีกรอบ ก่อนเธอจะจากไป ทีนี้ก็คิดกันใหม่ ระหว่างนั้นเพื่อนร่วมงานของคุณลุงมนัสก็วิทยุมาถามว่า เป็นงัยบ้างสตาร์ทติดรึยัง พอคุณลุงตอบกลับไปว่ายัง เพื่อนคุณลุงก็เลยตอบกลับมาว่ามีรถกระบะ อีซูซุ ดีแม็กซ์ กำลังจะผ่านจุดที่ผมจอดอยู่ พอรถอีซูซุคันนั้นขับใกล้เข้ามาคุณลุงมนัสก็รีบออกไปดักโบกขวางหน้ารถ จนผมก็ต้องรีบตามไปโบกด้วยอีกเป็นคำรบสอง เพราะเห็นว่ารถกระบะจะใช้แบตที่มีแอมป์สูงกว่ารถเก๋งเล็กๆ น่าจะให้กำลังไฟได้ดีขึ้น
พอเจ้าของรถลดกระจกลงมาก็พบว่าเป็นชายวัย 50 เศษ ดูท่าทางสุภาพ ใจดี และก็เช่นเดิมพอผมและคุณลุงได้แจ้งความจำนงค์ คุณพี่ท่านนั้นก็รีบกุลีกุจอขยับรถให้เข้าที่เข้าทางและลงมาช่วยดูและพูดคุยสอบถาม แล้วรถก็ทำท่าจะติด แต่ก็ไม่ติด ไฟเกลี้ยงแบตจริงๆ แถมน่าจะเสื่อมแล้วด้วย จนเวลาผ่านไปเกือบๆ 10 นาที จึงเป็นอันล้มเลิก และขอโทษขอโพยคุณพี่เจ้าของดีแม็กซ์ สีขาวท่านนั้น
จนสุดท้ายเลยโทรหาพ่อตาที่อยู่ที่บ้านซึ่งอยู่ไม่ไกลมากนัก ให้เค้าขับรถกระบะมาช่วยพ่วงและถ้าไม่ได้จริงๆ จะได้ขับไปซื้อแบตมาใส่ใหม่ สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการซื้อแบตใหม่ พอเปลี่ยนเข้าไปประจำการแทนของเก่า สตาร์ททีเดียวเครื่องก็ติด หลังจากนั้นก็ได้ขอบคุณและมีน้ำใจให้กับคุณลุงมนัสไปนิดหน่อย เพื่อแสดงถึงความซาบซึ้งและตอบแทนน้ำใจ รวมถึงขอขอบพระคุณในความเมตตากรุณาต่อคุณพี่ผู้ชายและพี่ผู้หญิงทั้งสองท่านนั้นเป็นอย่างมาก รวมถึงเพื่อนร่วมทีม รปภ. ของคุณลุงมนัส มา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ผมไม่มีอะไรตอบแทนมากไปกว่าขออวยพรให้ทุกท่านที่ได้ช่วยเหลือผมในวันนี้ จงประสบแต่ความสุขความเจริญ คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนา ใครจะมาก็ขอให้มีชัย ใครจะไปก็ขอให้มีโชค ใครได้ไปเที่ยวรอบโลกก็ขอให้มีโชคมีชัย ขอให้อายุยาวยืนชุ่มชื่นจิต วรรณะผ่องโสภิตสัมฤทธิ์ผล สุขะล้ำสำราญบันดาลดล พละล้นก้าวหน้าสถาพร มั่งมีศรีสุขไม่เจ็บไม่จนทุกท่านครับ โชคดี ^_^
The End.......