น้ำใจคนไทย หายไปไหนแล้ว???

กระทู้สนทนา
เมื่อวานสายๆขับรถออกจากบ้าน ไปให้ร้านท่อที่คลอง 8 ลำลูกกา แก้งานให้เพราะท่อมันไปตีกับตัวรถ
ตอนสตาร์ทเครื่อง รู้สึกแปลกๆกับรถนิดนึง คือเหมือนไฟไม่พอตอนสตาร์ท แต่ก็ยังติดเครื่องได้
แอร์ยังไม่ได้เปิด เพราะในรถยังอบอ้าวอยู่ เลยเปิดกระจกให้ลมถ่ายเท

ขับออกจากเลียบคลอง 6 ด้านหลังไปทาง โรงไก่ ทะลุคลอง 7 มุ่งหน้าคลอง 8 และก็ไปถึงร้าน
จัดการแก้งานประมาณ 20 นาทีก็เสร็จ เลยขอลองขับดูว่าท่อมันไปตีกับตัวรถอีกไหม
ขับไปตอนจะเลี้ยวรถกลับ เห็นฝรั่ง เดินตากแดดกัน 2 คนมุ่งหน้าไปทิศทางบ้านผมพอดี

คิดในใจ เดี๋ยวแวะถามซักหน่อยดีกว่าว่าจะไปไหน

แล้วผมก็กลับรถไปที่ร้านท่อ ไปขอบคุณ พี่เค้าที่แก้งานให้ และก็ขอตัวกลับ

ขากลับขับมาเรื่อยๆ ก็แวะปาดหน้า ฝรั่ง 2 คนห่างๆ แล้วถามว่าจะไปไหนกัน
ฟังพอได้ใจความว่าจะไป  บึงไทยเวคปาร์ค
อ้าวทางเดียวกันเลยงั้นขึ้นรถมาเลยเดี๋ยวไปส่งฟรี  ตอนนั้น ทั้งภาษามือ และ อังกฤษ แบบ งูๆปลาๆ แต่พอเข้าใจกัน
ฝรั่งหันมองหน้ากัน  6 วินาที แล้วก็พากันขึ้นรถผมมา ผมเปิดแอร์เต็มที่

พอขับมาได้ครึ่งทาง ตอนนั้นรู้สึกถึงความผิดปกติอีกครั้ง เมื่อขับช้าๆ รถทำท่าว่าจะดับ เหมือนแบตเริ่มอ่อน
และแล้วก็เป็นไปอย่างที่คาดไว้ รถดับกลางถนนครับ โชคดีที่รถยังทิ้งช่วงคันอื่นอยู่
และแล้วภาษามือก็เริ่มขึ้นอีก ฝรั่ง 2 คนช่วยลงไปเข็นรถให้ผมบังคับเพื่อจอดข้างทาง  ผมก็ได้พยายามทุกวิธีเบื้องต้น
ก็ไม่สามารถติดเครื่องรถได้ เพราะแบตหมด วิธีสุดท้ายคือโบกรถให้มาพ่วงแบตให้หน่อย

แต่ไม่มีใครจอด หรือให้ความช่วยเหลือเลย ผมโบกแทบจะขวางรถในช่วงรถพลุกพล่าน
ไม่มีแม้จะลดกระจกลงสอบถามกันบ้างเลย นับรวมแล้วประมาณ 20 กว่าคัน รวมถึงแท๊กซี่ก็ไร้วี่แวว
ทั้งที่กลางวันแสกๆ / ทั้งที่บริเวณที่รถเสียก็ไม่ได้แคบ / ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมบอกให้ฝรั่ง 2 คนนั้นขึ้นแท๊กซี่ไปเองได้ไหม เพราะมันใกล้จะถึงแล้ว แต่ทั้งสองคนตอบว่า ไม่ได้
รถคุณต้องติดและสามารถขับได้ ก่อนเขาถึงจะสบายใจ และแล้วทั้งคู่ก็โบกรถช่วยผม เชื่อไหมว่าคันแรกที่โบก จอดทันทีเลย

แต่รถที่จอดเป็นรถเก็บของเก่า  ผมก็ขอให้ลุงช่วยพ่วงแบตหน่อยได้ไหมครับ ลุงตอบว่า มีสายพ่วงไหม
ผมตอบกลับว่ามี ลุงแกก็จัดการ เทียบรถแล้วพ่วงแบตให้ แต่สายไม่ถึง ลุงแกก็หาสายไฟบ้านเก่าๆมาต่อจนพ่วงสำเร็จ
ผมและฝรั่งทั้ง 2 คน ก็เลยยกมือไหว้ขอบคุณ ผมให้ลุงไปร้อยนึง + ฝรั่งก็ให้คนละ 200

แต่ลุงแกไม่เอา แกบอกไม่เป็นไร คนไทยช่วยๆกับ (ผมขนลุกเลยครับวินาทีนั้น ซึ้งมาก)
ตอนแกจะไป ผมถือวิสาสะ โยนเงินลงเบาะข้างๆแก แล้วบอกว่าไม่เป็นไรรับๆไปเถอะครับ

แล้วผมก็วอรืมเครื่องประมาณ 15 นาที แล้วก็ไปส่งทั้งคู่สำเร็จ (ร้อนมากๆๆๆๆๆ เพราะปิดแอร์ 555 )

ทั้งคู่ก็ขอบคุณผมใหญ่เลย แถมควักให้ผม 500 ผมบอกว่าไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเดินชิ่งหนีออกมาเลย


ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ.......
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่