ผมได้นั่งดูเชลซี สมกับเป็นทีมลุ้นแชมป์จริงๆ สมดุลทุกตำแหน่ง ตัวจริงแข็งโป๊ก  ตัวสำรองก็แข็งโป๊ก เด็กๆนี่มันกำลังอนาคตของทีมได้เลย อายุน้อยๆทั้งนั้น
           เข้าเรื่องกันต่อครับ  เห็นเรมี่เล่นเมื่อวานแล้วทำให้ผมนึกถึงตำนานอองรีของปืนใหญ่เลย ลักษณะการเล่นบอลที่คล้ายกัน คือ เทคนิคดี เร็ว ลูกที่ได้ประตูคือคลึงๆ ล๊อคหลบทีนึง หลอกหน้าเท้ายิงไปที่เสาสอง โป้งหายเป็นประตู (ตอนอยู่นิวกับคิวพีอาร์ก็ยิงแบบนี้บ่อย) อยากให้มูริญโญ่ให้ลงสนามมากกว่านี้ครับ ผมว่าตัวนี้เป็นสำรองชั้นพรีเมี่ยมเลย ขาดแต่เพียงโอกาส (เพราะอยุ่ใต้เงาดรอกบากับคอสต้า)  อายุยังไม่มากด้วย ส่วนอาการบาดเจ็บหรือโรคประจำตัวผมว่าทีมแพทย์เชลซีเอาอยู่ ผมยังงงส์เลยว่าทำไมหงษ์ถึงไม่เซ็นตัวนี้แล้วดันไปเซ็นน้องโอ้ - - ผมว่าน้องๆซัวเรสเลยอ่ะครับ  ถ้าจับคู่สเตอริจด์ หงษ์น่าจะมีประสิทธิภาพในเกมรุกมากกว่าเดิมเพราะระบบหงษ์มันเอื้อกับหน้าคู่มากกว่าหน้าเป้า
           คนต่อมานี่ผมนั่งดูซูม่า เห็นเงาลางๆของเทอรี่ ว่าอนาคตจะได้ก้าวเป็นกองหลังคนสำคัญของเชลซี ช่วงที่เคฮิลไม่ไหว มูริญโญ่ก็เปลี่ยนตัวเพื่อให้เคฮิลพัก แล้วให้ซูม่าลงเก็บเกี่ยวประสบการณ์ โดยมีลูกพี่ใหญ่เทอรี่แนะนำ ไอ้เราก็นึกว่ามันจะไหวหรือเปล่ากับเกมใหญ่ๆแบบนี้(ครึ่งหลังสเปอร์บุกหนัก) แต่ผลที่ได้มันเกินคาด การเปลี่ยนตัวแบบนี้มันมีเชิงนัยยะซ่อนนั่ก็คือมันบ่งบอกว่าสายเลือดตำแหน่งกองหลังกำลังเติบโตพร้อมที่จะก้าวขึ้นมาในยามที่กัปตันเทอรี่ใกล้ปลดระวางและเป็นเพียงผู้นำช่วยประคองรุ่นน้องต่อไป  จากฟอร์มการยืนตำแหน่ง ความนิ่ง การเทคตัวกระโดดโหม่ง ถือว่าทำได้ดีเลยทีเดียว (ถ้าไม่นับที่เคน นักเตะสเปอร์ล๊อคหลบเพราะเข้าพรวด) กับนักเตะที่อายุเพียง20 ขวบ เท่านั้น  ต้องยกกึ๋นมูจอมวางแผนจริงๆคือไม่ใช่วางแผนเฉพาะในเกม แต่วางแผนไปถึงอนาคตด้วย

ปล. เมื่อวานสเปอร์ก็เล่นดีนะครับ แต่เสียสองลูกเร็วไปหน่อยเลยตามยาก บุกดีแต่เจาะกองหลังไม่ค่อยเข้าเพราะโดนเชลซีคุมโซน เพรสซิ่งเร็ว
คูกตัวได้เซฟหนักๆครั้งเดียวในครึ่งหลัง