ถ้าบ้านไม่มีคนอยู่...ผีมันจะมาอยู่

คุณเคยได้ยินคำบอกเล่าแบบนี้มั้ยครับ.....

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผมและครอบครัวเมื่อประมาณ10กว่าปีที่แล้วครับ อาจจะเพิ่มเติมรายละเอียดเล็กๆที่ผมหลงๆลืมๆลงไปให้ดูอ่านเข้าใจง่ายขึ้น
แต่เรื่องที่เล่ามานี่ รับรองว่าเกิดขึ้นจริงๆ

เรื่องมันเริ่มจากที่แม่ผมได้ไปซื้อบ้านในหมู่บ้านแห่งนึงแถวๆเขตบางกรวย (ทุกคนในบ้านจึงเรียกบ้านหลังนี้ว่าบ้านบางกรวย) ซึ่งแม่ผมเนี่ย ซื้อทิ้งไว้ตั้งแต่ผมยังอยู่ช่วงม.ต้นเห็นจะได้ กะว่าจะไว้เก็งกำไรขาย
จึงไม่ได้คิดจะมาอยู่กันจริงๆจังๆ เพราะสมัยก่อนแถวๆบางกรวย มันจัดได้ว่าไกลพอสมควรกับบ้านที่พวกผมอยู่ บ้านบางกรวยนี้จึงถูกปล่อยทิ้งไว้เฉยๆนานหลายปีทีเดียว

บ้านหลังนี้เป็นทาวน์เฮ้าส์2ชั้นเล็กๆ ไม่ได้ใหญ่โตอะไร  จัดว่าเป็นหมู่บ้านขนาดกลาง  ทุกบ้านก็มีคนอยู่กันเต็มหมด แต่บ้านที่แม่ผมไปซื้อนี้ เป็นบ้านหลังสุดท้าย อยู่สุดซอยเลย
กำแพงฝั่งทางขวาจะติดกับสวน ซึ่งเป็นที่ดินว่างๆ ต้นไม้ขึ้นรกไปหมด บรรยากาศจึงดูเงียบสงบ  หมู่บ้านนี้อยู่ในซอยใกล้ๆโรงไฟฟ้าบางกรวย แถวนั้นคนเยอะมาก คงไม่มีใครคิดหรอกว่า
บ้านประมานนี้จะเป็นที่อยู่ของสิ่งลึกลับบางอย่างที่พวกผมกำลังจะได้เจอในอีกไม่ช้า

ส่วนครอบครัวผมก็มีพี่น้องสามคนเป็นผู้ชายทั้งหมด  ผมเป็นคนกลาง สามพี่น้องวัยก็ไล่ๆกัน ห่างกันปี-สองปีเท่านั้นจึงโตมาด้วยกันก็เหมือนเพื่อนกันซะมากกว่า
พอพวกผม3พี่น้องเรียนจบเริ่มทำงานทำการกันแล้ว ก็เรื่มอยากจะขยับขยายย้ายออกมาอยู่กันเอง เพื่อความเป็นส่วนตัว เพราะที่บ้านผมอยู่กันหลายคนมาก

เรื่องมันเริ่มจากพี่ผมเป็นคนแรก........

พี่ผมพอเรียนจบมีงานทำ ก็เลยบอกแม่ผมว่า บ้านหลังนี้ปล่อยทิ้งไว้ตั้งหลายปี ไม่มีใครเข้าไปอยู่เลย ทิ้งไว้แบบนี้บ้านก็โทรมหมด เดี๋ยวมันเข้าไปอยู่เอง จะได้เข้าไปดูแลบ้านด้วย

คือต้องอธิบายไว้ก่อนนะครับว่าพวกผมสามคนพี่น้องพอเริ่มโตเป็นวัยรุ่นแล้ว ไม่เคยมีใครเชื่อเรื่องผีหรือกลัวผีกันเลย เคยมีประสบการณ์เหมือนจะเจอผีก่อนหน้าเรื่องนี้หลายหน
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไร  จะออกแนวด่าๆหรือท้าทายเรื่องพวกนี้ด้วยซ้ำ(ไว้วันหลังถ้ามีโอกาส จะมาเล่าให้ฟังอีก เรื่องผีที่เจอสมัยเรียน..)
ประมานว่าไม่เชื่อ ไม่กลัว เรื่องผีนี่เป็นสิ่งที่หลอกลวงติงต๊อง แน่จริงออกมาเลย ไม่เคยหวั่น ตามประสาวัยรุ่น

ที่นี้พอพี่ผมไปนอนที่บ้านบางกรวยได้ซักประมาณอาทิตย์นึง ก็กลับมาที่บ้าน มันก็เริ่มมาเล่าเรื่องแปลกๆให้ผมฟัง
เริ่มจาก เฮ้ย!! ตูเจอผีที่บ้านบางกรวยมาว่ะ..พี่ผมมันบอกผมคำแรกเลยเมื่อเจอหน้ากัน....
ผีอะไรฟะ?? ผมก็ถามแบบงงๆกลับไป
พี่ผมมันก็เล่าให้ฟังว่า เวลามันเลิกงาน กลับมาจากที่ทำงานเข้าบ้านมา มันรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ในบ้านตลอดเวลา
อยู่ชั้นล่างก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนอยู่ชั้นบน พอขึ้นไปนอนชั้นบนก็ได้ยินเสียงคนเดินลงบันไดมั่ง ได้ยินเสียงคนคุยกันมั่ง
ช่วงมันไปนอนคืนแรกๆ มันฝันเห็นผู้ชายตัวใหญ่ๆมาไล่มัน ไม่ให้มันมานอน ไล่ให้มันกลับบ้านไปซะ ประมานนั้น...
คืนต่อมา มันฝันอีก...คราวนี้ฝันว่านอนๆอยู่ มีหมาตัวใหญ่ๆมันกัดมัน มาฟัดขย้ำกัดที่ท้องมันเลย ตกใจตื่นมานี่เปิดเสื้อดูที่ท้องก็เหมือนมีรอยช้ำๆแดงๆที่ท้องด้วย

พอผมฟังมันเล่าเท่านั้นล่ะครับ.......

ผมนี่หัวเราะก๊ากเลย555555

มิงอย่ามาโม้ ฝันเลอะเทอะ ผมก็ด่ามันไปตามประสา มิงมันคิดไปเองแหงๆ แต่พี่ผมมันก็ยืนยันว่าบ้านหลังนี้มันแปลกๆจริงนะ มันมีผีแหงๆเลย มันยืนยัน

ครานี้ล่ัะครับ ความสนุกจึงเริ่มขึ้น..

ช่วงวันจันทร์-ศุกร์ พี่ผมก็จะไปนอนบ้านบางกรวย พอวันเสาร์-อาทิตย์ก็จะกลับมาที่บ้านเจอผม  พอผมเจอมันที่บ้าน ผมจะก็ถามว่าเปนไงมั่ง
ไปนอนที่บ้านบางกรวยมาอาทิตย์นึงเจอผีอีกมั้ย..ผมก็ถามแบบเอาฮาๆเชิงล้อเลียนมัน

พี่ผมก็สวนมาทันที เจอเด่ะ!! คราวนี้ไม่ใช่ฝันด้วย แม่มมันมาอำกันจะๆเลย

พี่ผมมันก็เริ่มเล่าว่า เวลามันนอนหลับ พอช่วงใกล้จะเช้าฟ้าเริ่มสลัวๆ มันจะโดนผีอำแทบทุกวัน  และมันเริ่มทวีความโหดขึ้นเรื่อยๆทุกคืน
เริ่มจากนอนๆแล้วขัยบตัวไม่ได้  (ตามสูตรคนโดนผีอำเป้ะ)

คืนต่อมาโดนอำอีก ลืมตาขึ้นมาเห็นมีเงาคล้ายๆผู้ชายตัวใหญ่ๆมาเหยียบอยู่บนหน้าอก ยืนหันหลัง ยืนนิ่งๆไม่พูดไม่จา
หายใจแทบไม่ออก แถมมีไอ้ผีหมาที่ฝันเห็นว่ามากัดท้องวันก่อนยืนอยู่แถวๆประตูห้องด้วย กว่าจะหลุดจากการโดนอำมาได้ เหงื่อแตกท่วมตัวเลย..

และที่เด็ดสุดคือ มีอยู่คืนนึง  มันนอนอยู่พอใกล้ๆจะเช้า คราวนี้โดนอำเหมือนเดิม(โดนจนชิน55)
ลืมตาขึ้นมา คราวนี้ไม่มายืนบนตัวแล้วนะ คราวนี้มาเต็มหน้าเลยครับ!!......

พี่ผมมันเจอผู้หญิงมานอนทับบนตัวมัน แบบนอนคว่ำจ้องหน้ากันเลย คือประมาณว่าพี่ผมนอนหงายอยู่ แล้วคุณผู้หญิงคนนี้มานอนคว่ำตัวตรงทับบนตัวพี่ผมเลย จ้องหน้ากันจะๆ
ขยับไปไหนไม่ได้ ผีผู้หญิงนี่ก็จ้องตาพี่ผมเลย พี่ผมบอกว่าเห็นกันจะๆ เพราะมันใกล้จะเช้าแล้ว(มาตอนใกล้จะเช้าเวลาเดิมเหมือนที่เคยเจอแทบทุกคืน)
เป็นผู้หญิงผมยาวๆชุดที่ใส่คล้ายๆชุดนอน นอนจ้องหน้าพี่ผมแบบจมูกแทบจะชนกัน  คุณลองเอาหน้าไปใกล้ๆกับแฟนหรือคนที่บ้านดูครับ แบบจมูกแทบจะชนกัน
คงจะเห็นภาพประมาณตอนที่พี่ผมเจอไม่ใช่ก็ใกล้เคียง...

พอผมฟังมันเล่าถึงตอนนี้ผมเริ่มอิน เฟ่ดเฟ่ยังกะดูหนังผี ผมเลยถามไปว่า แล้วมิงทำยังไงฟะ!!??

พี่ผมหัวเราะแล้วบอกผมว่า...........

ตูก็จูบแม่มเลย!!!...........................



จูบใคร!!?? ผมถามแบบงงๆ



จูบผีผู้หญิงนั่นไง!!


.....................................................................




ใช่ครับ ฟังไม่ผิด...........................................................

พี่ผมทำปากจู๋ๆ จุ๊บที่ปากคุณผู้หญิงที่มานอนคว่ำสบตากะมันซะงั้น!!!


โดนอำๆอยู่กระดุกกระดิกตัวไม่ได้ แต่มันผงกหัวไปจุ๊บคุณผีผู้หญิงได้ซะงั้น งง ไอ้สัส งง!!

5555555555555555555555 ผมนี่ฮาลั่นบ้านเลย เยสส

คือต้องอธิบายก่อนนะ ว่าพี่ผมเนี่ยจัดได้ว่าเป็นคนนิสัยเจ้าชู้คนนึง ชอบจีบหญิง มีแฟนไปทั่ว เวลาไปเที่ยวผับกับผมทีไรมันต้องได้เบอร์โทรสาวๆ ต้องมีคนมาชอบทุกที
พอผมฟังมันเล่าแบบนี้ผมล่ะโคตรจะฮาเลย เป็นคนอื่นที่กลัวผีเจอแบบนี้นี่คงช็อคไปแล้ว แต่นี่มิงยังมีอารมณ์ไปจุ๊บผีที่มันมาอำมิงอีก ทำไปได้ยังไงฟะ!!!


เรื่องของพี่ผมก็จบลงประมาณนี้ครับ เพราะพอหลังจากเข้าไปอยู่ได้ซัก2อาทิตย์ มันก็บอกว่าก็ไม่เจอแล้วนะ นอนๆไปก็เห็นไม่มีอะไร เรื่องนี้เลยกลายเป็นเรื่องโจ้กมาเล่ากันฟังขำๆกันมากกว่าสำหรับผมกับน้อง

พอหลังจากที่พี่ผมอยู่ไปได้ซักสามสี่เดือน ก็ย้ายกลับมาเช่าห้องอยู่แถวๆบ้านผม เพราะอยู่ที่บางกรวยมันไกลจัด ไปทำงานลำบาก เลยมาหาห้องเช่าอยู่ละแวกบ้านแทน

บ้านบางกรวยก็เลยปล่อยร้างไม่มีคนเข้าไปอยู่อีกพักใหญ่ๆ

คราวนี้เป็นเรื่องน้องของผมมั่ง..............

น้องผมเป็นศิลปีนวาดรูปแนวจิตรกรรม เขียนสีน้ำมัน วาดรูปแสดงงานอะไรประมาณนั้น
ทีนี้น้องผมมันต้องเขียนรูป ขึงเฟรมใหญ่ๆ รูปนึง1-2เมตร แต่บ้านที่อยู่มันเล็กไง เขียนรูปสีน้ำมันทีพิ้นที่ไม่พอแถมเหม็นกลิ่นสีกันทั้งบ้าน น้องผมเลยเข้าไปอยู่ที่บ้านบางกรวย ต่อจากพี่ชายผม
เพราะบ้านบางกรวยมันไม่มีเฟอร์อะไรเลยมีแค่เครื่องใช้ที่จำเป็น
ตอนที่พี่ผมอยู่ ก็เอาแค่ที่นอน ตู้นเย็น ทีวีเครื่องเล็กๆเข้าไปแค่นั้น ไม่มีโซฟา โต๊ะกินข้าวอะไรเลย ชั้นล่างตรงห้องรับแขกจึงโล่งๆ เขียนรูปอะไรก็สบาย

พอน้องผมเข้าไปอยู่ก็เจอเรื่องแปลกๆเหมือนพี่ผม

พอเจอหน้ากันน้องผมก็มาเล่าว่าไปเจออะไรมาบ้าง
มาแนวเดียวกับที่พี่ผมเจอเลยคราวนี้ ทั้งโดนอำ ทั้งได้ยินเสียง เหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว
มันมีเรื่องจิ๊บๆจ้อยๆอีกเยอะ ขอข้ามไปแล้วกันนะครับ เอาเฉพาะไฮไลท์โหดๆมาเล่าไปเลย

ที่เด็ดสุดของน้องผมนี่คือผีมันมาตอนกลางวันแสกๆกันเลยทีเดียว

เรื่องนี้ผมไม่ค่อยอยากจะเล่าให้ใครฟังเท่าไหร่ ขนาดผมฟังผมยังไม่อยากจะเชื่อ... แต่น้องผมยืนยันว่าเรื่องจริงชัว100%
และถ้าผมไม่ได้ไปเจอกับตัวเองในตอนหลังผมคงไม่เชื่อเหมือนกัน....

คือมีอยู่วันนึง น้องผมนั่งว่ดรูปและเกิดง่วงขึ้นมา เลยนอนหลับงีบซักแปป หลับอยู่ชั้นล่างนะครับ (ที่พี่ผมเจออำสารพัดผีนี่คือเจอที่ชั้น2 ในห้องนอน)
น้องผมนอนมันตรงพื้นห้องรับแขกที่มันว่างๆโล่งๆประมาณนั้น นอนตอนกลางวันเกือบๆบ่าย
หลับไปได้ซักแปปปรากฎว่าได้ยินเสียง.....
ตุบ......

ตุบ........

ตุบ........

ตุบ...........
เสียงเหมือนคนเดินกระทืบเท้าหนักๆอยู่ชั้นสอง

พอน้องผมลืมตาตื่นขึ้นมานี่.....

โดนผีอำครับ

ขยับตัวไม่ได้!!!

เวรแล้วไง....................

แล้วน้องผมมันนอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าไปในตัวบ้านสามารถมองเห็นบันไดขึ้นชั้น2ได้

ไอ้เสียง ตุบ....ตุบๆๆๆนี่มันดังจากชั้นบน...

เสียงมันก็ค่อยๆไล่ลงมาทางบันได.................

พอมองไปตรงบันไดสิ่งที่น้องผมเห็นคือ คนตัวดำๆ เหมือนเป็นเงาๆทั้งตัวค่อยๆคลานลงบันไดมา

มันคลานแบบหงายหน้าขึ้นเอาสองมือสองเท้ายันพื้น เอาส้นเท้าเดิน ลงบันไดมา!!!!

ไอ้เสียง ตุบ!!   ตุบ!!     ตุบ!!      ตุบ!! นี่คือเสียงส้นเท้าที่เดินกระแทกพื้นลงมาจากชั้นสอง

..............

ฟังแล้วผมแทบไม่เชื่อ แต่น้องผมมันทำหน้าจริงจังมาก บอกว่ามันคลาน ตุ๊บๆๆๆลงบันไดผ่านมาตรงปลายเท้าแล้วมานอนอยู่ข้างหลังมันเลย

เย็สสสสสสเข้!!  ขนาดผมไม่กลัวผี ฟังแล้วยังสยอง


น้องผมเล่าต่อว่า พอเห็นว่ามันคลานผ่านมาทางด้านหลังไป น้องผมก็พยายามจะลุกขึ้น  แต่ลุกไม่ขึ้น ทำยังไงก็ลุกไม่ขึ้น บรรยากาศก็โคตรมาคุเลย(รู้จักมั้ยครับบรรยากาศมาคุ)
นอนเกร็งอยู่แบบนั้นซักพัก...จนน้องผมคิดขึ้นมาได้
คือตอนนี้น้องผมนอนตะแคงข้างซ้าย เอาแขนซ้ายรองหัวไว้อยู่(นอนตะแคงหันซ้าย)แล้วไอ้ผีมืดที่มันคลานมานั่น มันผ่านปลายเท้าไป แล้วไปอยู่ด้านหลัง(ทางขวา)
น้องผมเลยพยายามก้มหัวลงมองลอดใต้ลักแล้ซ้ายตังเอง พยายามจะมองไปข้างหลัง(ใครนึกภาพไม่ออกลองทำตามดูได้)
ก้มลงๆบิดตัวขึ้น จนตรงลักแล้มีช่องว่างพอจะมองเห็นด้านหลังได้!!  

และสิ่งที่เห็นคือ..........

ไหล่และผมผู้หญิงผมยาว นอนหงายอยู่ด้านหลังน้องผม!!!(ตัวไม่ดำๆแล้ว)

พอเห็นเท่านั้นล่ะ เหมือนผีมันรู้ มันลุกพรวดขึ้นมาเลย แล้วก็หายไป

น้องผมอยู่นอนอยู่ท่านั้นจนเหงื่อแตก เพลียเลยหลับไป  รู้สึกตัวอีกทีก็เย็นแล้ว  วันนั้นกลับบ้านเลย ไม่นอนแล้วที่บางกรวย  หลอน!!!

หลังจากวันนั้นน้องผมก็ยังกลับเข้าไปนอนนะ แต่ก็ไม่ได้เจออะไรที่มันสั่นประสาทแบบนี้อีก มีบ้างก็แบบมาอำ แบบเสียงอะไรตามปกติ ไม่บ่อย

จนน้องผม พาแฟนไปที้บ้านบางกรวยนี่ล่ะ ผมจึงเริ่มเข้าใจ ว่าพวกผีที่นั่นมันเป็นยังไง.........
น้องผมเล่าว่า มีอยู๋วันนึงพาแฟนไปที่บ้านบางกรวย ไปดูน้องผมวาดรูป  ทีนี้พอตอนกลางวัน น้องผมก็ออกไปซื้อข้าวหน้าหมู่บ้าน

แฟนน้องผมก็รออยู่ที่บ้านคนเดียว

งานเข้าสิครับคุณผู้ชม!!!!!

แฟนน้องผมก็นั่งๆนอนๆดูทีวีไป รอกินข้าว  อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน ดังมาจากทางด้านหลังกำแพงบ้าน ตรงที่มันเป็นป่าติดกำแพงด้านข้างของบ้าน
เสียงเหมือนคนซุบซิบคุยกันเบาๆ จับใจความได้ว่า

เสียงผู้ชาย:          ผู้หญิงคนนี้ใครอ่ะ..........


เสียงผู้หญิง:        ทำไมมานอนอยู่ในบ้านนี้........(น้ำเสียงไม่พอใจ).


เสียงเด็กผู้ชาย:  อ๋อๆก็แฟนของAไง(ชื่อน้องผม)  Aออกไปข้างนอก..............


เท่านั้นล่ะครับ พอน้องผมซื้อข้าวกลับมา แฟนน้องผมกลัวมาก ร้องไห้ขอกลับบ้านเลย ข้าวปลาไม่กิน และไม่กลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีกเลย


ผมกับน้องจึงสรุปได้ว่าบ้านบางกรวยหลังนี้..ถ้าใครแปลกหน้าเข้ามาอยู่ในบ้าน จะต้องโดนเหล่าบรรดาผีที่อยู่ในบ้านนี้ รับน้องใหม่กันทุกคน!!

และมันทุกคนจริงๆ เพราะหลังจากนั้น ก็มีญาติๆรุ่นๆเดียวกัน เข้าไปอยู่กับน้องผม คือประมาณว่าไปมีเรื่องกับนักเลงมา เลยมาขอหลบอยู่ด้วยพักนึง
ญาติคนนี้ก็เข้าไปอยู่ได้แค่ไม่กี่วัน โดนผีที่บ้านบางกรวยรับน้องจนอยู่ไม่ไหว  ต้องไปหาที่หลบภัยที่อื่นกันเลยทีเดียว.....(หลบนักเลง ดันมาเจอผี ซวยสองเด้ง)

ต่อด้านล่างนะครับ เรื่องมันยาว