เอาหละ วันนี้จะรวบรมเรื่องผีที่ตลอดชีวิตได้เจอมาตลอดชีวิต
นั่งนึกๆดูบางเรื่องก็น่ากลัวชะมัด มาเริ่มกันดีกว่าอย่าได้รีรอ
เรื่องที่ 1
ที่เล่าเรื่องนี้เพราะ มันอ้างอิงทางหลักการและเหตุผลได้บ้านเรามีห้องนอนอยู่ 3ห้อง ห้องใหญ่ กลางและเล็ก
ช่วงนั้นห้องเล็กว่างเพราะพี่สาวไม่อยู่ เราเลยชอบไปนอนกลางวัน ห้องเล็ก เหตุผลไม่ยากนัก คือ งก ห้องเล็ก แอร์มันตัวเล็กสุดนี่นา
แต่ทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน จะเจอผู้ชาย 2 คน หนุ่มคนแก่คน มายืนคุยข้างเตียง คือ ในลักษณะ สองคนยืนคุยกัน ฟังก็ไม่รู้เรื่อง เลยพยายามตื่น พอตื่นก็หายไป หลับก็มาอีก คือนอนห้องนี้แต่ละครั้ง ก็เจอแบบนี้ทุกครั้ง แต่ด้วยความงก เราก็ยังนอนไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่า บ้าไปเอง จำได้ว่าตอนนั้นเราหาข้อมูลใหญ่เลยนะ ว่า ผีอำ คืออะไรทางวิทยาศาสตร์ เพราะไม่อยากคิดเพ้อเจ้อไปเอง
และวันนั้นก็มาถึง เราขึ้นไปนอนห้องเรา (ห้องกลาง)เพราะวันนั้นเราเพ่งกลับบ้าน จากไปทำงาน ง่วงเลยอยากนอนอิ่มๆ เพราะไปนอนห้องเล็ก เจอผีอีกรำคาญ แต่พ่อคุณทูลหัว ป๊าเราเอง บอกว่าจะล้างแอร์ไปนอนห้องโน้น ประหยัดกว่าด้วย พอนอนปุ๊บ คราวนี้แหละ มาเป็นปกติ2 คนเหมือนเดิม แต่คราวนี้ คุยรู้เรื่อง.....ก็เลยฟัง
บุคคลท่านนั้น : อยากกินขนมสีเหลืองที่ป๊ากินเหลือข้างล่าง1 ชิ้น
เรา: เรียกป๊าด้วย ป๊า...มันพ่อฉัน(คิดในใจนะเพราะพูดไม่ได้)
แล้วเราก็เห็นภาพ ขนม แต่ตอบไม่ได้ว่ามันคืออะไร สีเหลืองๆ เหมือนภาพไม่ชัด
บุคคลท่านนั้น: เอาน้ำด้วยนะ
แล้วภาพที่เราเห็นคือขวดโออิชิรส ต้นตำหรับ
เรา: แหม...โออิชิ บ้านช้านกินแต่รสข้าวญี่....ปุ่น ไม่มี
จากนั้น สองคนก็คุยกันเอง ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจ เฮ่อ...กลับไปนอนที่ห้องเราดีกว่า
พอเรานอนไปได้สักพัก
ป๊า: เอ้ย บอกให้ไปนอนห้องโน้นจะล้างแอร์
เรา:ไม่ต้องล้าง ไม่นอนห้องโน้นเจอผี เบื่อ
ป๊า: เธอนะบ้าบอ ผีอะไร ให้เลขมั้ย ไหนเจอว่าอะไร
เรา: เจอสองคน บอกอยากกินขนมสีเหลืองที่ป๊ากินเหลือ1 ชิ้น
ป๊า: เลอะเทอะ เพ้อเจ้อ บ้าบอ
พร้อมเดินออกไปแต่...นับ 1ไม่ถึง3ป๊าตัวดีก็เปิดประตูเข้ามา
ป๊า: ไปลงไปข้างล่าง
เรา : งง(อะไรวะ) ลงทำไมจะนอน
ป๊า: ลงไปไหว้ หน่อยไป ป๊ากินเค้กฝอยทองเหลือไว้1 ชิ้น
คุณพระช่วย พ่อลูกวิ่ง กรุๆๆๆลงมาข้างล่าง มาดูขนม ไอ๊ยะ.....เค้กฝอยทอง
ต้องบอกก่อนเลยนะค่ะว่า เราไม่ได้กลับบ้านเราไม่รู้เรื่องมาก่อนว่าบ้านมีเค้กฝอยทอง และมันไม่ใช่ของที่บ้านเราชอบกิน มีคนซื้อมาฝาก เท่านั้นยังไม่พอ
เรา:ป๊า ผีบอกว่าเอาน้ำ ด้วยแต่เห็นเหมือนโออิชิ ต้นตำหรับ
ป๊า: บ้านเราไม่มี มีแต่รส ไอ้ข้าวๆอะไรที่เธอชอบกิน
ป๊าเราเดินหายไปหลังบ้าน ....คือบ้านเราชอบสีน้ำสีๆมากินเป็นประจำ เช่น เย็น เย็น ชาเขียว แปบซี่ โค๊ก
ป๊า: เห้ย............มีด้วยใครซื้อมาผิดแน่ๆเลย มีอยู่ขวดเดียว
จากนั้นเราก็จัดการ....วางไว้ให้กินแบบ จุดธูปๆ
ทุกวันนี้เราซี้กัน ชอบออกมาให้เห็นแว๊ปๆ พอดีเราเริ่มกินมัง วันพระ เพื่อให้บุญไปถึงทั้ง2คน
----------------------------------------------จบ------------------------------------------
คนไม่เชื่อก็อย่าว่าเราเพ้อเจ้อนะ รอเรื่องที่2 หน่อยนะค่ะกำลังพิมพ์คะ
รวมเรื่องผี ประสบการณ์จริงล้วนๆ
นั่งนึกๆดูบางเรื่องก็น่ากลัวชะมัด มาเริ่มกันดีกว่าอย่าได้รีรอ
เรื่องที่ 1
ที่เล่าเรื่องนี้เพราะ มันอ้างอิงทางหลักการและเหตุผลได้บ้านเรามีห้องนอนอยู่ 3ห้อง ห้องใหญ่ กลางและเล็ก
ช่วงนั้นห้องเล็กว่างเพราะพี่สาวไม่อยู่ เราเลยชอบไปนอนกลางวัน ห้องเล็ก เหตุผลไม่ยากนัก คือ งก ห้องเล็ก แอร์มันตัวเล็กสุดนี่นา
แต่ทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน จะเจอผู้ชาย 2 คน หนุ่มคนแก่คน มายืนคุยข้างเตียง คือ ในลักษณะ สองคนยืนคุยกัน ฟังก็ไม่รู้เรื่อง เลยพยายามตื่น พอตื่นก็หายไป หลับก็มาอีก คือนอนห้องนี้แต่ละครั้ง ก็เจอแบบนี้ทุกครั้ง แต่ด้วยความงก เราก็ยังนอนไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่า บ้าไปเอง จำได้ว่าตอนนั้นเราหาข้อมูลใหญ่เลยนะ ว่า ผีอำ คืออะไรทางวิทยาศาสตร์ เพราะไม่อยากคิดเพ้อเจ้อไปเอง
และวันนั้นก็มาถึง เราขึ้นไปนอนห้องเรา (ห้องกลาง)เพราะวันนั้นเราเพ่งกลับบ้าน จากไปทำงาน ง่วงเลยอยากนอนอิ่มๆ เพราะไปนอนห้องเล็ก เจอผีอีกรำคาญ แต่พ่อคุณทูลหัว ป๊าเราเอง บอกว่าจะล้างแอร์ไปนอนห้องโน้น ประหยัดกว่าด้วย พอนอนปุ๊บ คราวนี้แหละ มาเป็นปกติ2 คนเหมือนเดิม แต่คราวนี้ คุยรู้เรื่อง.....ก็เลยฟัง
บุคคลท่านนั้น : อยากกินขนมสีเหลืองที่ป๊ากินเหลือข้างล่าง1 ชิ้น
เรา: เรียกป๊าด้วย ป๊า...มันพ่อฉัน(คิดในใจนะเพราะพูดไม่ได้)
แล้วเราก็เห็นภาพ ขนม แต่ตอบไม่ได้ว่ามันคืออะไร สีเหลืองๆ เหมือนภาพไม่ชัด
บุคคลท่านนั้น: เอาน้ำด้วยนะ
แล้วภาพที่เราเห็นคือขวดโออิชิรส ต้นตำหรับ
เรา: แหม...โออิชิ บ้านช้านกินแต่รสข้าวญี่....ปุ่น ไม่มี
จากนั้น สองคนก็คุยกันเอง ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจ เฮ่อ...กลับไปนอนที่ห้องเราดีกว่า
พอเรานอนไปได้สักพัก
ป๊า: เอ้ย บอกให้ไปนอนห้องโน้นจะล้างแอร์
เรา:ไม่ต้องล้าง ไม่นอนห้องโน้นเจอผี เบื่อ
ป๊า: เธอนะบ้าบอ ผีอะไร ให้เลขมั้ย ไหนเจอว่าอะไร
เรา: เจอสองคน บอกอยากกินขนมสีเหลืองที่ป๊ากินเหลือ1 ชิ้น
ป๊า: เลอะเทอะ เพ้อเจ้อ บ้าบอ
พร้อมเดินออกไปแต่...นับ 1ไม่ถึง3ป๊าตัวดีก็เปิดประตูเข้ามา
ป๊า: ไปลงไปข้างล่าง
เรา : งง(อะไรวะ) ลงทำไมจะนอน
ป๊า: ลงไปไหว้ หน่อยไป ป๊ากินเค้กฝอยทองเหลือไว้1 ชิ้น
คุณพระช่วย พ่อลูกวิ่ง กรุๆๆๆลงมาข้างล่าง มาดูขนม ไอ๊ยะ.....เค้กฝอยทอง
ต้องบอกก่อนเลยนะค่ะว่า เราไม่ได้กลับบ้านเราไม่รู้เรื่องมาก่อนว่าบ้านมีเค้กฝอยทอง และมันไม่ใช่ของที่บ้านเราชอบกิน มีคนซื้อมาฝาก เท่านั้นยังไม่พอ
เรา:ป๊า ผีบอกว่าเอาน้ำ ด้วยแต่เห็นเหมือนโออิชิ ต้นตำหรับ
ป๊า: บ้านเราไม่มี มีแต่รส ไอ้ข้าวๆอะไรที่เธอชอบกิน
ป๊าเราเดินหายไปหลังบ้าน ....คือบ้านเราชอบสีน้ำสีๆมากินเป็นประจำ เช่น เย็น เย็น ชาเขียว แปบซี่ โค๊ก
ป๊า: เห้ย............มีด้วยใครซื้อมาผิดแน่ๆเลย มีอยู่ขวดเดียว
จากนั้นเราก็จัดการ....วางไว้ให้กินแบบ จุดธูปๆ
ทุกวันนี้เราซี้กัน ชอบออกมาให้เห็นแว๊ปๆ พอดีเราเริ่มกินมัง วันพระ เพื่อให้บุญไปถึงทั้ง2คน
----------------------------------------------จบ------------------------------------------
คนไม่เชื่อก็อย่าว่าเราเพ้อเจ้อนะ รอเรื่องที่2 หน่อยนะค่ะกำลังพิมพ์คะ