ดิฉันตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่ออยากระบาย รู้สึกตัวเองไร้ค่า และ เครียดมาก ฉันรู้ว่าฉันควรตัดใจ แต่ ฉันก็อยากรู้ว่า

1 ผู้ชายคนนั้นทำแบบนั้นกับฉันทำไม และ
2. เขารู้สึกอย่างไรกับฉันกันแน่


ดิฉันทำงานบริษัทเอกชน และดิฉันก็มีอายุ 30+ ดิฉันได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง อายุอ่อนกว่าดิฉันประมาณ 9 ปี เราพบกันเป็นครั้งแรกเพราะเราเล่นกีฬาด้วยกัน ในตอนนั้นดิฉันไม่ได้คิดอะไร คิดกับเขาก็แค่น้องชายคนหนึ่งเท่านั้น ดูภายนอกเขาเป็นคนไม่ค่อยพูดสักเท่าไหร่ ดิฉันจึงชอบแหย่เขาบ่อยๆ เพื่อให้เขาคุ้นเคยกับพวกเราที่เล่นกีฬาด้วยกันอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งในตอนนั้นดิฉันคิดว่า เขาคงมีแฟนอยู่แล้ว เพราะหน้าตาก็อยู่ในเกณฑ์ดี

1 เดือนผ่านไป ดิฉันก็ทราบทีหลังว่า เขาเลิกกับแฟนแล้ว ในตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรมากนัก แต่ดิฉันเริ่มมองน้องเขามากขึ้น เมื่อผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานบริษัทเดียวกับน้องพูดเสมอว่า น้องคนนี้เป็นคนดี มีน้ำใจ แล้วจู่ๆ วันหนึ่ง ความรู้สึกของดิฉันก็เริ่มหวั่นไหว  

หลังจากที่เราเล่นกีฬาด้วยกันเสร็จแล้ว น้องคนนั้นก็เดินมาถามดิฉันว่า "ไปกินข้าวด้วยกันไหมพี่" ตอนนั้นเราทั้งตกใจและอึดอัด คิดในใจว่า ชวนฉันทำไมหว่า ไปด้วยกันสองคน ฉันไม่กล้าไปหรอก ในสมองคิดว่าจะปฏิเสธยังไงดี เผอิญเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นมา
"เฮ้ย ไปกินข้าวกัน"
ดิฉันก็เลยรีบบอกว่า "นั่นไง พี่เขากำลังจะไปกินพอดี ไปกับพี่เขาเลย"
น้องก็เลยหันมาถามดิฉันว่า "อ้าว แล้วพี่ไม่ไปเหรอ"
เราก็ตอบปฏิเสธทันที หลังจากนั้นทุกคนก็กำลังจะแยกย้าย ดิฉันก็กำลังจะเดินไปที่รถ ระหว่างทาง น้องคนนั้นก็เดินเข้ามาถามฉันอีกว่า
"พี่ไม่ไปจริงๆ เหรอ"
เราก็เริ่มอึดอัด เห็นสีหน้าน้องก็เหมือนอยากให้เราไปมาก เราก็เลย ตัดสินใจว่า ไปก็ไปวะ  สุดท้ายเราก็เลยไปทานข้าวด้วยกันหมดทุกคน หลังจากวันนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นทำให้เรา หลงชอบน้องเขาไปในที่สุด เพราะแอบคิดเข้าข้างตัวเองว่า น้องมีใจให้เรา แต่ก็ยังไม่ปักใจเชื่อสักเท่าไหร่ เราก็เลยอยากรอให้มั่นใจกว่านี้

เราเล่นกีฬาด้วยกันสัปดาห์ละ 1 ครั้ง เราเริ่มตั้งไลน์กลุ่มกีฬาขึ้นมา พวกเราก็ทักทายกันในไลน์กลุ่ม และเผอิญ เป็นจังหวะหนึ่งที่เราคุยปรึกษาในไลน์กลุ่มซึ่งเป็นเรื่องที่น้องคนนี้มีประสบการณ์ เขาก็เลยอธิบายให้ฟังในไลน์ แต่ดูเหมือนจะกลายเป็นแค่ เราและน้องเท่านั้นที่คุยกัน เราก็เลยเกรงใจคนอื่น จึงแอดไลน์ส่วนตัวน้องเขาไป หลังจากนั้น เราก็คุยกันสองคนมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง วันเกิดของเรา เพื่อนในไลน์กลุ่มก็อวยพรวันเกิดให้กัน ไม่มีใครพูดอะไรนอกจากอวยพรวันเกิดเท่านั้น แต่พอน้องคนนั้นรู้ว่า เป็นวันเกิดของเรา ก็ส่งไลน์ตกใจมา และ เสนอเรื่องเลี้ยงวันเกิดโน้นนี่นั่น เราก็แปลกใจ ดูเหมือนน้องจะกระตือรื้อร้นมาก (เราก็เริ่มมโนแล้วว่า น้องคนนี้อาจสนใจเราจริงๆ) จนในที่สุดก็มีการกินในวันเกิดของเรา

ในตอนนั้นเราก็เริ่มชอบน้องมากขึ้น เราสนิทกันมากขึ้นผ่านการคุยไลน์ จนกระทั่งวันหนึ่ง กลุ่มที่เล่นกีฬาอยู่ด้วยกันก็จะรวมตัวเพื่อไปเที่ยวกระชับความสัมพันธ์ แต่น้องคนนี้ปฏิเสธที่จะไปด้วย เราก็เลยโทรไปตื้อ พยายามชวนให้เขาไปกับพวกเรา แต่เขาก็ปฏิเสธ เราคุยกันนานกว่า 3 ชม จนเราเริ่มโมโหเพราะน้องเขาทำน้ำเสียงประมาณว่า เหนื่อยหน่าย เหมือนพูดกับเราไม่รู้เรื่อง เราก็เลยพูดกับน้องเขาไปว่า
"ความจริงพี่ก็ไม่อยากตามตื้อ ทำตัวงี่เง่าแบบนี้หรอกนะ พี่ทำตัวไร้สาระแบบนี้ ก็เพราะพี่ชอบเรานั่นแหละ อยากให้ไปด้วย ตั้งแต่นี้ต่อไป พี่จะเลิกชอบ เลิกยุ่งกับเราแล้ว"
พอเราพูดจบ อีกฝ่ายก็หัวเราะและถามเราว่า "เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะ"
เราก็งงๆ แต่เพราะยังโมโหนิดหน่อย และ ใจก็คิดว่า จะตัดน้องคนนี้แล้ว จะเลิกชอบแล้ว ก็เลยบอกไปว่า "ก็ชอบไง แต่ตอนนี้จะเลิกชอบแล้ว"
น้องก็หัวเราะและบอกว่า "เสียใจ"
เรางงมากเลย ก็เลยถามว่า "ทำไมต้องเสียใจ" เขาก็ตอบกลับแค่ว่า เสียใจ เราก็เลยถามว่า สรุปจะเอายังไง ไม่อยากให้เลิกชอบหรือไง
เขาก็ตอบประมาณว่า ไม่รู้สิ ผมก็บอกไม่ถูก แต่ตอนนี้ผมยังไม่อยากมีแฟน ยังไม่อยากคบใคร ผมยังอยากใช้ชีวิตโสดอยู่ เราก็เลยบอกว่า
"ไม่จริงหรอก ยังไงเธอก็ต้องมีแฟน พี่ก็ต้องเสียใจ ถ้าอย่างนั้น เลิกชอบตอนนี้เลยดีกว่า"
น้องคนนั้นก็เลยบอกเราว่า "ถ้าอย่างนั้น ผมไม่มีแฟนไปตลอดเลยดีไหม พี่จะได้ไม่ต้องเสียใจ"
หลังจากนั้น เราก็คุยกันอีกนิดหน่อย และ เราก็เลยแกล้งลองชวนน้องไปดูหนัง  เขาก็ยอมไป แต่บอกว่าเราต้องเลี้ยงหนังนะ ทดแทนที่เขาเลี้ยงข้าววันเกิดเรา เราก็เลยตกลง เพราะใจก็อยากไป อยากรู้นิสัยใจคอมากขึ้น

หลังจากนั้นเราก็คุยไลน์ ไปดูหนังด้วยกันอีก 2 เรื่อง แต่เพราะความสัมพันธ์ที่คลุมเครือทำให้เรางอนเวลาเขาไม่ตอบไลน์ ไม่เคยทักไลน์เรามาก่อน เราก็เลยงอน น้อยใจ น้องเขาก็จะปลอบเรา อธิบายเหตุผลตลอดว่าทำไมไม่ตอบไลน์ ทำให้เราประทับใจและคิดว่า อย่างน้อยน้องเขาก็คงแคร์ความรู้สึกของเรา แต่แล้ว ความสัมพันธ์ก็สะดุดลง เมื่อ วันหนึ่ง เราโทรหาน้องเขาหลังเลิกงาน แล้วเขาทำน้ำเสียงหงุดหงิด เราก็เลยบอกว่า ทำไมต้องทำน้ำเสียงหงุดหงิดแบบนี้ด้วยล่ะ เขาก็เลยบอกว่า ฝนตก รถติดมาก ผมปวดขามากเลย รถยังไม่ขยับเลย เราก็เลยเข้าใจและแกล้งล้อเล่นตามประสาของเราว่า "พี่ไปนวดให้เอาป่าว" เขาก็บอกว่า "มาสิ" เราก็หัวเราะ เพราะเราล้อเล่น เขาก็เลยบอกว่า "ล้อเล่นแบบนี้ ผมไม่ชอบนะ สรุปจะมาไหม" เราก็เลยตอบไปว่า "ถ้าไปแล้ว พี่จะปลอดภัยใช่ไหมเนี่ย" เขาก็บอกว่า "ปลอดภัยสิ แต่ห้ามล่วงเกินผมล่ะกัน" สุดท้ายอำนาจฝ่ายต่ำก็ทำให้เราใจง่ายยอมไปทั้งที่รู้จักสนิทสนมกันแค่ 3 เดือน ส่วนที่รู้จักกันก่อนหน้าก็ 3 เดือน รวมเป็น 6 เดือน ในตอนนั้นที่เราตัดสินใจไป เพราะเรามีรอบเดือนพอดี เราคิดว่า เราต้องปลอดภัยแน่ๆ อีกเหตุผลคือ น้องคนนี้ก็มีหน้าที่การงาน และ ดูจะเป็นคนมีความรับผิดชอบ เป็นสุภาพบุรุษในสายตาเราอ่ะ

พอเราไปถึงบ้านของน้องเขาซึ่งน้องเขาแยกตัวออกมาจากครอบครัวเพื่ออยู่คนเดียว น้องก็ต้อนรับเราอย่างดี ดูเหมือนไม่มีอะไร (คือเราเคยไปบ้านน้องเขาแล้วครั้งหนึ่งในวันสุดสัปดาห์ เราไปหาน้องเขาเพื่อให้น้องสอนเล่นกีตาร์ ซึ่งเราก็ไปอยู่ที่บ้านเขาตั้งแต่ บ่าย 2 โมง จนถึง 2 ทุ่มก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย) ซึ่งตอนนั้นเราเดินทางไปถึงบ้านน้องก็ประมาณ 4 ทุ่มได้แล้ว เขาก็เลยบอกว่า ให้เรานอนเถอะ ดึกแล้ว เราก็ยอมนอนนะคะ เพราะเราเชื่อเสมอว่า ตบมือข้างเดียวไม่ดัง และ เราก็เคยมีแฟนมาแล้ว ซึ่งเราคบกับแฟนมา 10 ปี เราไม่มีอะไรเกินเลย นอกจากแค่สัมผัสภายนอก อวัยวะสำคัญก็ไม่เคยถูกล่วงเกินเลย เราจึงเชื่อมั่นเสมอว่า  ความสัมพันธ์ก่อนแต่งงานจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อ ทั้งสองต้องยินยอม แต่ในเมื่อเรามีกฏเหล็กของเราอยู่แล้วว่า เราจะยอมให้เขาล่วงเกินเลยเราไปจนถึงปราการสุดท้ายก็ต่อเมื่อแต่งงานแล้วเท่านั้น ดังนั้น เราก็เลยกล้าที่จะนอนร่วมเตียงกับน้องเขา เพราะใจก็ชอบเป็นทุนเดิม บวกกับมีรอบเดือน และ กฏเหล็กของเรา เราจึงเชื่อมั่นว่ามันจะผ่านไปได้ แต่สุดท้าย...แรงดึงดูดของเพศก็ทำให้เรากับน้องใกล้ชิดกัน เราเป็นฝ่ายผิดเองที่ขยับเข้าไปใกล้น้องเขา เรารู้สึกเหมือนเราได้กลิ่นกายของเขาอ่ะค่ะ เราชอบมากเลย เราก็อดใจไม่ได้ที่จะขยับเข้าไปใกล้อีก ใจเต้นแรง นอนก็ไม่หลับ สุดท้าย เขาก็ขยับเข้ามากอดเรา หอม แล้วก็เริ่ม (ไม่ต้องเล่าแล้วกันนะคะ แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ เพราะเราบอกว่า เราอยากมอบให้กับผู้ชายคนสุดท้ายที่จะแต่งงานด้วย) เขาก็เลยกอดเราไว้และนอนหลับไปด้วยกัน พอตื่นนอนตอนเช้า เราอาบน้ำ แต่งตัวเพื่อไปทำงาน ตอนนั้นเรารู้สึกรักเขาเสียแล้ว เราก็เลยไปหอมแก้มเขาก่อนจะออกจากบ้าน เขาก็เลยดึงตัวเราเข้าไปหอมและเดินออกมาส่งที่หน้าบ้าน (เรามีความสุขมากค่ะ แต่ความสุขก็มีไม่นานจริงๆ หลังจากนั้นประมาณ 2 วันอ่ะค่ะ เราก็คุยกับเขาปกติ เราก็แกล้งบอกเขาว่า ไปหาที่บ้านอีกได้ไหม (สงสัยเราคงติดใจ) เขาก็บอกว่า
"อย่ามาเลย มันไม่ดีหรอกครับ พี่เป็นผู้หญิง" ในตอนนั้น เราโมโหมาก เกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ดี ปล่อยให้ไปหาที่บ้านตั้งแต่แรกทำไมวะ ตอนนั้นก็แค่ล้อเล่น แต่ก็ยังอยากให้ไป แล้วตอนนี้มันคืออะไร เราก็ทะเลาะกันในไลน์ เขาบอกว่า "เขาคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ผมอยากให้เรากลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมเอาเป็นว่าถ้าพี่ไม่สบายใจ ผมจะค่อยๆ หายไปจากชีวิตพี่เอง" ตอนนั้นเราโมโหมาก ก็เลยบอกไปว่า ก็หายไปจากชีวิตเลยแล้วกัน เราก็เลย unfriend ในเฟส ปลดเขาออกจากกลุ่มไลน์เล่นกีฬา และเราก็บอกเขาว่า "เราโกรธมาก จะไปหาที่บ้านคืนนี้"

เขาก็ถามกลับมาว่า โกรธอะไรขนาดนั้น เราก็เลยบอกว่า ก็เป็นคนบอกเองว่า จะให้กลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม และ หายไปจากชีวิตยังไงล่ะ
เขาก็บอกเราว่า "เขาแค่อยากลดความสัมพันธ์ลง เพราะว่า มันเร็วเกินไป แต่ยังไง เขาก็ให้เรามีความสัมพันธ์มากกว่าพี่น้องอยู่แล้ว แต่ไม่อยากให้มาที่บ้านอีก มันเร็วเกินไป เรายังรู้จักกันไม่มากพอ" ตอนนั้นเราก็เข้าใจเขานะ  เราก็หายโกรธแล้ว เราก็เลยเชิญเขาเข้าไลน์กลุ่มมาเหมือนเดิม แต่เขากลับไม่ยอมเข้า และก็ไม่ตอบไลน์เราอีกเลย เราก็เลยพยายามตามตื้อเขา แต่เขาก็ไม่ยอมคืนดีด้วย เราไปหาเขาที่บ้านหลายครั้ง ง้อเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ครั้งหนึ่งเราก็เลยปีนเข้าไปในบ้านเขา เราเปิดเข้าไปในบ้าน เขาก็มองหน้าและถามว่า "มาทำไม" แล้วเขาก็ดึงมือเรา กอดเรา เราก็ถามว่า ทำไมไม่ตอบไลน์ เขาก็บอกว่า เขาจะตอบ แต่ไม่ให้ปีนเข้าบ้านมาแบบนี้อีก เราก็ยอมรับ แต่พอเราส่งไลน์ไป เขาก็ไม่ค่อยตอบอีก เราก็โมโห จนต้องไปหาเขาที่บ้าน ดักรอพบดึกๆ ดื่นๆ จนเขาบอกว่า รำคาญ  เขาไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้ แต่พอเราหายไปสักพัก พอกลับไปหาใหม่ เขาก็จะถามคำถามเดิมๆ ว่ามาทำไมอีก พอคุยกันเข้าใจ เขาก็ชอบเข้ามากอดเอวเรา จับมือเรา แล้วก็บอกเราเสมอว่า กลับบ้านไปได้แล้ว อย่าอยู่นานเลย เดี๋ยวจะโดนมากกว่านี้ มันวนเวียนแบบนี้มาตลอดเลย ถ้าเขาไม่ตอบไลน์เราบ่อยๆ เราก็จะโมโห และไปถามเขาแบบนี้ทุกที เขาก็มักจะบอกว่า ไม่ว่างตอบ (ที่เราไปหาเขา เพราะเขาบล็อกโทรศัพท์เรานะคะ) และเขาก็มักจะอ้างว่า เราเป็นคนให้เขาบล็อกโทรศัพท์เราเอง

วนเวียนอยู่แบบนี้ตลอดเลย พอห่างกัน เขาก็ไม่ยอมตอบอะไรเรา แต่พอเจอหน้าเรา ก็มักจะแกล้งจับโน้น จับนี่เราตลอด และครั้งสุดท้ายที่เราไปหาเขาที่บ้าน เขาก็กอดเรา ทุกครั้งที่เขากอดเรา ส่วนนั้นของเขาก็จะชีวิตขึ้นมาทุกทีเลยค่ะ และวันนั้นดูเหมือนเขาอยากให้เราช่วยนะคะ แต่เราไม่ยอม เขาก็เลยกอดเราไว้เฉยๆ เรานอนให้เขากอดไม่นาน เราก็ขยับตัวออกมาจนเผลอหลับไป รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงเขาบอกว่า "กลับบ้านเถอะ" เขาก็ลุกจากเตียงและหยิบกุญแจรั้วบ้านจะเปิดประตูให้เรา เราก็กลับแต่โดยดี ไม่ดื้อดึงเหมือนทุกครั้ง พอเขาเดินออกมาส่งที่ประตูรั้วบ้าน เขาก็บอกเราว่า "ต่อไปไม่ต้องมาอีกนะ" เราพยักหน้า แล้วเขาก็ถามเราว่า "เข้าใจใช่ไหมทำไมไม่ให้มา" เราก็พยักหน้า และกำลังจะเดินกลับไปที่รถ เขาก็ถามขึ้นมาอีกว่า "เข้าใจว่าอะไร"
เราก็หันไปบอกว่า "เข้าใจ" และพอเราจะกลับไปที่รถอีก เขาก็ถามเราอีกว่า "เข้าใจว่าอะไรล่ะ" เราก็เลยตอบไปว่า "ไม่บอก"
เขาก็ตะโกนบอกว่า "ถ้าเข้าใจแบบนั้นก็ผิดแล้วล่ะ เพราะเขามีสติแล้วต่างหาก" ตอนนั้นเราก็เลยคิดว่า เออ สรุปจะบอกว่า ที่ทำไปทั้งหมดก่อนหน้านี้ ไม่มีสติว่างั้น

เพื่อนที่อ่านมาจนจบ ในมุมมองของเพื่อนๆ คิดว่าเขาเป็นคนยังไง และ คิดกับดิฉันยังไงกันแน่คะ
1 ผู้ชายคนนั้นทำแบบนั้นกับฉันทำไม  
2. เขารู้สึกอย่างไรกับฉันกันแน่
3. ฉันเป็นผู้หญิงไร้ค่าในสายตาของเขาจริงใช่ไหม

สุดท้ายนี้ ขอฝากถึงเยาวชนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะคะ พฤติกรรมของพี่ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง สุดท้ายก็ต้องมานั่งเสียใจกับพฤติกรรมของตัวเอง และเราอาจเป็นคนไร้ค่าในสายตาของคนๆ นั้นก็ได้