สวัสดีค่ะทุกคนที่เข้ามาในพันทิป นี่กระทู้แรกของแอมป์เลยนะ ดีใจกับแอมป์หน่อย ฮ๋า ๆ  : D
กระทู้นี้ตั้งใจให้เป็น ไดอารี่ท่องเที่ยวของแอมป์ และแชร์ประสบการณ์ดีมากหน่อย และดีน้อยหน่อยผสมๆ กันไป
ครั้งนี้แอมป์และพี่ ๆ ไปเที่ยวระนองมาสองสามวันในช่วงปิดเทอม (ปิดเทอมแค่อาทิตย์เดียว เที่ยวไหนดี TT")
เผื่อใครรู้สึกเหนื่อยๆ  กำลังมองหาสถานที่เงียบๆ ดีๆ ซักแห่ง " เกาะพยาม "
อาจกลายเป็นหนึ่งในตัวเลือกและสถานที่โปรดของคุณอีกแห่งเลยก็ได้
เหมือนกับที่ใครหลายๆ คนได้ลองพยามแล้ว   " อยากกลับไป . พยามอีกซักสองสามครั้ง "

2014.11.28 - 2014.11.30




       ขอแนะนำตัวซักเล็กน้อย .. เผื่ออยากรู้จักและอยากจะทักทาย แต่พอไม่เจอ แล้วใจก็วุ่นวาย  (ไม่ใช่ละๆ ๕๕๕)
ชื่อ แอมป์คะ เป็นลูกครึ่ง (ครึ่งกระบี่ ครึ่งนครศรีธรรมราช) ๕๕๕๕ ถือว่าใต้แท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ บ้านอยู่กระบี่ มีพี่สาวสองคน
เป็นลูกที่แม่พ่อค่อนข้างห่วง ไม่ชอบให้ไปเที่ยวทะเล แต่ละครั้งที่ไปเที่ยวทะเลกับพี่ๆ ได้ คือต้องแอบ ต้องหนีไปตลอด
( ครั้งล่าสุดแบบหนีไปโหดๆ  คือ หนีไปก่อนประกาศแจ้งเตือนสึนามิ ไปเที่ยวทะเลแหวกแบบวันเดย์ทริปกับพี่ )

       ครั้งนี้ก่อนสอบปลายภาค คือ แอมป์ก็เครียดนะ (บอกให้รู้ เพื่อนและคนรอบข้างมักคิดว่าแอมป์เครียดไม่เป็น) ๕๕๕
เลยคิดว่า ปิดเทอมอาทิตย์นึงเนี่ยควรได้พักผ่อน ไปไหนดี ไปเที่ยวเกาะพีพี เกาะลันตา อ่าวนาง ไร่เลย์ ทะเลแหวก ก็ไปมาหมดละ
จะหนีไปเชียงราย เชียงใหม่ แย๊บ ๆ ถามแม่ว่าไปได้ไหม ? แม่บอกปิดเทอมสั้นมาก กลับบ้านดีกว่ามั้ยคะลูก
.. จะเอาโอกาสไหนหนีแม่เที่ยวนะ เวลาและเหตุผลที่จะเที่ยวทะเลในกระบี่ ก็ใช้ไปหมดแล้ว ..



      แผนการโกงแม่เที่ยวจึง เกิดขึ้นก่อนเวลาเดินทางจริงแค่หนึ่งอาทิตย์ ...
คิดออกแล้วไปไหนดี  ! เพื่อนเอาลิ้งค์มาแปะในหน้าเฟส ​" แม่เจ้า ! 4 มัลดีฟส์เมืองไทย สวยไฉไลไม่แพ้ที่ไหนในโลกจริงๆ "
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของการได้อ่านลิ้งค์เว็บนี้ แอมป์จะไม่ทนให้เกาะพยามเป็นเรื่องไกลตัวแอมป์อีกแล้ว
ว่าแล้วหลังจากนั้นก็บังคับขู่เข็ญให้พี่สาวจองโรงแรมให้ในเว็บ agoda (เรียนอยู่ยังไม่มีบัตรเครดิต นี่ข้อดี กิกิ)
แน่นอนหล่ะ ไปเกาะพยามต้องพักบลูสกายรีสอร์ทใช่มั้ยยยย รีวิวในพันทิปเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกก
คนจิตแข็งไม่พอก็ต้องโอนอ่อนอยากพักเป็นธรรมดา แต่ขอโทษนะคะ วันที่จะไป ที่พักเต็ม TT"
โอเค มองอยู่ห่างๆ  อย่าห่วงๆ  ครั้งหน้ามีโอกาสอีกไม่พลาดแน่ !



     สรุปจากการจองโรงแรมก็ได้พักโรงแรมพีพีแลนด์อีโครีสอร์ท จำนวน ๒ ห้อง ๑ คืน
เป็นห้องพักติดทะเลฝั่งท่าเรือ รีวิวว่าอาหารอร่อย ราคาไม่แพงมาก ก็พี่สาวเป็นคนช่างเลือก แอมป์คิดอย่างนั้น : ))




     หลังจากเงินในบัตรเครดิตของพี่หักปุ๊บ แอมป์ก็โทรหาแม่ปั๊บ ดำเนินการแผนต่อไปอย่างไม่มีที่สงสัย ​(หรอ !)
ฮัลโหลแม่จ๋า .. ปิดเทอมวันที่ ๒๘ ไประนองกันนะ ไปเยี่ยมพี่เอ็มด้วยเลยไง ไปนอนกับพี่เอ็มคืนนึง
แล้วก็วันที่ ๒๙ เราไปนอนพยามกันซักคืนเนอะ น้องจองโรงแรมเรียบร้อยแล้ว (แอมป์นี่พูดรัวๆ กะให้แม่ฟังไม่ทันแล้วตอบตกลง)
แต่ .. แม่ เป็นผู้หญิงที่ฉลาดที่สุด แผนแค่นี้สิวๆ แม่จัดเต็มตอบมาว่า แล้วช่วงนี้ฝนตกไม่ใช่หรอ มรสุมเข้าเวียดนามนะแม่ดูข่าว
แล้วเรือจะไปเกาะไปยังไง เกาะห่างจากฝั่งเท่าไหร่ มีเรือวันละกี่เที่ยว เรือชนิดไหนบ้าง แม่ว่า .. อย่าไปดีกว่ามั้ย ?
เป็นคนถามทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงเบาๆ แต่ซ่อนไว้ถึงความเยือกเย็นที่ทำให้ปลายสายเหงื่อออก  
น้องจองโรงแรมไว้แล้ว จ่ายตังค์แล้ว ดูพยากรณ์อากาศแล้ว ดูเรือแล้วมีสปีดโบ้ทด้วย ห่างเท่าไหร่ไว้กูเกิ้ลเอาได้มั้ย ..
ไหน ๆ น้องก็สอบก็เรียนหนัก (อันนี้น้ำเสียงออดอ้อนระดับ ๘.๕) พี่ๆ  เขาก็โอเค แม่ก็จะได้ไปพักผ่อนด้วยไง
คิดว่าเหตุผลแรกกับเหตุผลสุดท้ายนี่แหละที่แม่อนุญาต ๕๕๕๕๕ แม่บอกมัดมือชกกันดีดีแบบนี้เลย

     สอบเสร็จ .. พุ่งขึ้นเครื่องกลับกระบี่ แบบไม่ได้ร่ำลาเพื่อนๆ พี่ๆ ที่นั่งสอบวิชาอาจารย์พันซ่าอยู่เลยซักคน (เก๊าขอโทษจีจี)
กลับมาบ้าน แม่ขอสละสิทธิ์ในการเดินทางขอใช้เวลาสวีทกับพ่อที่บ้านสองต่อสอง ลูกๆ จึงออกเดินทางไประนองปราศจากผู้ปกครอง
เริ่มต้นจากกระบี่เวลาบ่ายสอง โดยเต๊ปตีนผี (อันนี้ชื่อในตำนานของพี่เอฟ) เรื่องความเร็วนะไม่ต้องพูดถึง ๕๕๕



     ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ ๔ ชั่วโมงครึ่งก็ถึงระนอง ถึงปุ๊บ หิวปั๊บ ทั้งๆ ที่จริงก็กินกันมาตลอดทาง
เลยตัดสินใจไปหาอาหารทะเลอร่อยๆ ราคาไม่แพงมาก ที่ปากน้ำซีฟู๊ด จะได้เห็นวิวฝั่งเกาะสอง ของประเทศพม่าด้วย
เมนูแนะนำจากเอ็มมี่ผู้แสนน่ารักและช่างเลือก (อันนี้สมญานามของพี่เอ็มเวลาเลือกของกิน)
อันได้แก่ ต้มข่าทะเล (มาระนองไม่กิน ถือว่าไม่ถึงนะ) ผักเหลียงผัดทะเล ยำสามกรอบ ก็โอเคนะ




     อิ่มเป็นหมี ทั้งพีทั้งมันส์ ก็ขับรถไปเดินย่อยที่ท่าเรือศุลกากร จังหวัดระนอง จุดเด่นคือประภาคาร
มาระนองก็หลายครั้งแล้ว ยังไม่เคยขึ้นไปบนประภาคารเลย ที่นี่มีรถรับส่ง มีร้านกาแฟเปิดใหม่บนประภาคารชั้น ๙
และมีโปรแกรมเชิญชวนข้ามฝั่งไปเที่ยวเกาะสองพม่า เรือมีตลอดทั้งคืนนะคะ คนละ ๑๓๐ บาท แต่ไม่ได้ไปจ้า
เพราะว่าพรุ่งนี้ต้องเก็บแรงนั่งเรือไปเกาะพยามกันอีก และคิดว่าคงไม่มีโชคในการเสี่ยง




     ตื่นเช้ามาในวันที่สอง อาบน้ำแต่งตัวมาท่าเรือไปเกาะพยาม ที่ท่าเรือตำบลปากน้ำ
ก็จัดแจงฝากรถ แบกกระเป๋าคนละใบสองใบ (ไปกันแค่หนึ่งคืน) ผู้หญิงก็แบบนี้แหล่ะคะ กระเป๋าเครื่องสำอาง กล้อง และอื่นๆ
เข้าซื้อตั๋วเรือสปีดโบ้ทเที่ยวละ ๓๕๐ บาท ตอน ๙.๓๐ น. คิดว่าจะไปเรือรอบตอนสิบโมง แต่ .. เรือเต็ม ได้รอบ ๑๑.๐๐ ก็นั่งรอซิจ่ะ
ว่าละก็หยิบกล้องขึ้นมาเซลฟี่ เช็คอิน และ ถ่ายธรรมชาติตรงนั้นไปเรื่อย ๆ





     บรรยากาศท่าเรือของที่นี่ยังมีความเป็นธรรมชาติสูงมาก สกปรกนิดๆ  พอให้เราได้รู้จักระมัดระวังตัวเอง
เห็นบรรยากาศชาวเล แบกขนน้ำจืด อุปกรณ์ก่อสร้าง สิ่งของเครื่องใช้อุปโภคบริโภค ลงเรือกันอย่างแข็งขัน (แก๊สหุงต้มยกทีละสองถัง)
ให้บรรยากาศเห็นคุณค่าของสิ่งของที่เราทิ้งขว้างง่ายๆ .. เมื่อตอนใช้ชีวิตอยู่บนฝั่งได้ดีเลยดีเดียว  (จบประโยคได้ดี)  







          
      เราใช้เวลาประมาณ ๔๕ นาทีในการเดินทาง (คำโฆษณาบอกว่าแค่ ๓๐ นาที) ช้าแต่ปลอดภัยก็ไม่ว่ากัน
แต่ข้อเสียของเรือที่นี่คือ เสื้อชูชีพไม่พอกับจำนวนผู้โดยสาร   จะหยิบมาใส่ก็กระอักกระอ่วน --"
หันไปถามพี่ๆ ว่า ต้องใส่มั้ย ? ไม่มีใครใส่เลย  พี่บอกไม่ต้องใส่ก็ได้ มองๆ ไว้ ละกัน
แอมป์ก็เลยได้แค่นั่งจ้องเสื้อชูชีพไว้ เหมือนในเกมส์เก้าอี้ดนตรี ในใจก็รู้สึกผิด (รับปากกับพ่อไว้ว่าจะใส่เสื้อชูชีพ)
และภาวนาขอให้ทุกคนบนเรือลำนี้ปลอดภัย ..




   คนไทยแท้ ถึงแล้วต้องถ่ายป้ายจ้า : P




    เกาะพยามเป็นเกาะที่ใช้มอเตอไซด์ในการเดินทางเป็นหลัก ว่าละก็ไปเช่ารถ มาแว้นกันดีกว่า
จัดไปสองคันจ่ะ ซึ่งราคาจะขึ้นอยู่กับแบบ ตกราคาอยู่ที่ คันละ ๑๕๐ - ๓๕๐ บาท ซึ้อน้ำมันเติมคันละ ๑ ขวด ราคา ๕๐ บาท
ในใจตอนขับรถเข้าที่พัก ก็คิดและพูดกับพี่ๆ ว่า ดีแล้ว ที่แม่ไม่มา เพราะถ้าแม่มา ป่วยกลับไปแน่ๆ เพราะทางแอ๊ดแวนเจ้อมาก ๆ
ถึงโรงแรมก็มีรีเซ๊ปชั่นเดินกระดิกหางเก๋ ๆ มาทักทาย เป็นกันเองอย่างกับว่าสนิทกันมาสามสี่ปี น่ารักดีนะ เพราะเป็นคนชอบหมา : ))




     ประมาณเที่ยงพี่ๆ เลือกที่จะพักสายตาอยู่ที่ห้องพัก แอมป์ผู้มีสัญชาตญาณไม่กลัวแดด ก็เดินออกไปดูวิวส่วนหน้าของโรงแรม
ตอนแรกคิดว่าคงไม่ร้อนเท่าไหร่ กันแดดที่ทาไว้คงจะช่วยได้ --" กลับมาไปส่องกระจก หน้าไหม้ไปสองระดับ นอนพักซักหน่อยดีกว่า




     ซักหน่อยก็ปาเข้าไปสี่โมงเย็นจ้า ลุกไปแว้นทัวร์เกาะกัน! พี่เอ็มเป็นคนขับและคนนำทาง เพราะพี่เอ็มเคยมาพยามแล้วสองครั้ง
ก็สนุกดีจ่ะ เพราะไปหลงกันอยู่พักนึง หลงเข้าป่า ผ่านบริเวณก่อสร้าง คนงานชาวต่างชาติเยอะ ต้องรีบยูเทินร์รถกลับอย่างไว
ไอเราก็บอกพี่เอ็มแล้วนะ ว่าเลี้ยวขวา ๆ ไปหาด พี่เอ็มบอกตรงไปนะ พี่จำได้ ถนนนี่รอบเกาะเลยนะน้องเชื่อพี่ๆ .. จ่ะ
สุดท้ายมาหยุดตรงอ่าวนี้ .. น่าจะอ่าวเขาควาย มีภูเขาที่น้ำทะเลกันเซาะจนทะลุด้วย สวยดีจ่ะ แต่หินเยอะไปหน่อย
แต่อ่าวตรงนี้ดีมาก ๆ ตรงแอมป์ได้เจอกับนกเงือก นกแห่งรักแท้ รู้สึกดีมากๆ เลย : ))







     เริ่มจะค่ำแล้ว ไปอ่าวใหญ่กันดีกว่า ระยะทางระหว่างไปอ่าวใหญ่ก็จะมีร้านค้า ที่พักมากมาย ทั้งเก่าและกำลังสร้างใหม่
บ้านก็สวยๆ  แนว ๆ เยอะเลย รอบนี้กล้องอยู่ในมือก็เลยกดรูปมาได้จำนวนนึง




     พระอาทิตย์ตกที่อ่าวใหญ่สวยมาก สวยจนอยากให้คนที่เรารัก ยังรัก และเคยรักมาที่นี่ด้วยกันเลยล่ะ
ฟ้าแบบนี้ ทรายแบบนี้มันเหมาะกับคนที่อินเลิฟ  มันคงจะดีมากเลยที่เราได้ใช้สายตามองด้วยกันมากกว่ากดรูปไปฝากเนอะ : ))