เซลล์ร่างกายมันไม่ได้เทพครับ
มันก็เดินตามเวลาที่มันรู้สึกนั่นล่ะ
และเพราะมันไม่เทพไง มันถึงได้เดินเท่ากับเวลาที่มันอยู่

จขกท. งงเพราะมองคำว่า "จากมุมมองผู้สังเกตุ" ไม่ออกอ่ะ

เหมือนจขกท.จะถามว่า "ทำไมร่างกายเราเก่งจัง พออยู่ที่ขั้วโลกใต้ ก็ไม่หล่นลงจากโลก?"
ไม่ครับ ร่างกายเรามันไม่ได้รู้อะไรอย่างนั้น สำหรับคนขั้วโลกใต้ เขาก็ไม่ได้เดินห้อยหัวอยู่นะ ในมุมมองร่างกายคุณก็ยังยืนตรงมีพื้นอยู่ข้างล่างทั้งนั้น

หรือถามว่า "ทำไมเซลล์ร่างกายเราเก่งจัง เวลาเรานั่งอยู่ในรถ ไม่ได้วิ่งแท้ๆ แต่ร่างกายเราก็พุ่งตามรถความเร็วตั้ง 100 กม./ชม. ได้"
ไม่ครับ ร่างกายเรามันไม่ได้เทพ เหาะได้ อะไรทั้งนั้น ในมุมมองของมัน มันก็อยู่เฉยๆ แต่รถต่างหากที่ขยับ จะเร็วจะช้า ในมุมมองร่างกายมันก็อยู่กับที่อยู่ดี
สมมตินะครับ คุณนอนหลับ ตื่นมาอยู่ในห้องปิด ซึ่งห้องนี้อาจจะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงมากอยู่ก็ได้ แต่คุณไม่มีทางรู้
คุณจะสงสัยไหมว่าร่างกายคุณเทพมาก รู้ได้ยังไงว่าควรพุ่งตามห้องหรืออยู่กับที่ตามห้อง
ร่างกายมันไม่รู้หรอกครับ ในมุมมองของคุณความเร็วของห้องนี้คือศูนย์ครับ


เวลาก็เช่นกัน การที่เวลาช้า ไม่ใช่ว่าร่างกายคุณจะรู้นะว่าเวลาช้า
มันจะช้าขึ้นเร็วขึ้นร่างกายคุณรับรู้ไม่ได้หรอก สำหรับร่างกายคุณเวลาก็เดินเท่าเดิมนั่นล่ะ
แก่มันก็แก่ตามเวลาที่มันเป็น แต่ที่ช้าขึ้นเร็วขึ้นมันคือตัวเวลาเองซึ่งร่างกายคุณไม่รู้หรอก