หอมกลิ่นดินกลิ่นหญ้าเมื่อฟ้าสาง
หอมน้ำค้างกลางเถื่อนที่เกลื่อนกลิ้ง
หอมหมอกงามท่ามเขาลำเนาพิง
หอมทุกสิ่งหอมทุกอย่างไม่ร้างเลย

จนเวลาอาทิตย์บิดขี้เกียจ
พ้นเพนียดหนึ่งป้านม่านรักเอ๋ย
ให้คนชู้ชูชื่นระรื่นเอย
เหมือนอย่างเคยควงแขนที่แสนรัก

ไปเถิดหนอขอท้าให้ถาโถม
ลอยโพยมโลมเล้าเราประจักษ์
ให้นวลเนื้อเอื้อลมสมใจภักดิ์
แล้วจะตักตวงซึ่งคิดถึงนาน

เสียงนกร้องก้องไพรเรไรเรียก
หัวใจเปียกปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
เย็นละอองสองฝั่งพนังธาร
พนังมานสานอยู่มิรู้จม

น้ำกลืนฟ้าเป็นฟ้าเป็นสีฟ้า
น้ำกลืนป่าเป็นป่ามาผสม
น้ำกลืนดินเป็นดินชีวินชม
น้ำกลืนลมเป็นลมอย่างสมปอง

เหมือนความรักกลืนฉันทุกวันนี้
ให้สุขศรีทรวงน้อยคอยสนอง
คอยคิดถึงทุกเมื่อแม่เนื้อทอง
จนอยากครองความรักสักคราเอย