กรณีมีสามคนดี  ออกมาเรียกร้องให้มีการตั้งคณะกรรมการสอบสวนนายกฯยิ่งลักษณ์  รัฐมนตรี  และข้าราชการ
ที่เกี่ยวข้องกับโครงการจำนำข้าว  ที่บอกว่าสร้างความเสียหายให้บ้านเมืองกว่าห้าแสนล้านบาท
ให้รับผิดชอบความเสียหายที่เกิดขึ้น  ให้ชดใช้ความเสียหายกว่าห้าสแนล้านบาท  

สามคนที่ว่า  คือนายแก้วสรร  อติโพธิ   นายสุรพล  นิติไกรพจน์   นายกิตติศักดิ์  ปรกติ
ได้ยินชื่อแล้วไม่คุ้นเอาซะเลยนะครับ  คงเป็นคนดีจริง ๆ ที่ปิดทองหลังพระ  ออกมาปกป้องผลประโยชน์ชาติ



สามคนดีที่ว่านี้   ได้ชื่อว่าเป็นนักวิชาการครับ

แล้วสิ่งที่สามคนนี้เสนอออกมาสู่สังคม  เป็นเรื่องวิชาการตรงไหน ?

นายแก้วสรรบอกว่านี่เป็นการเสนอทางวิชาการเพื่อปกป้องผลประโยชน์ชาติ
เปิดให้มีการลงชื่อในหนังสือเปิดผนึกที่จะยื่นต่อนายกรัฐมนตรี และวันนี้จะแถลงรายละเอียดในหนังสือและรายชื่อผู้สนับสนุนที่รัฐสภา

ครับ  ผมเพิ่งรู้ว่าการทำหนังสือถึงนายกฯให้เอาผิดข้าราชการคืองานด้านวิชาการ

นี่เรียกว่า  อ้างวิชาการบังหน้าการเมืองเรื่องทำลายครับ  
น่าสมเพช  และไร้ยางอายสิ้นดี

งานวิชาการนั้น  ควรเป็นงานที่เสนอแนวคิดแนวทางที่แหลมคมต่อสังคม  
เป็นคุณูปการทางวิชาการ  ทางสังคม  และทางอื่น ๆ อย่างกว้างขวาง
ไม่ใช่อ้างเรื่องปกป้องชาติ  เพราะไอ้หนังสือลงรายชื่อกันมานี่  มันไม่ใช่งานวิชาการ
แม้จะอ้างถึงข้อกฎหมาย  อ้างถึงระเบียบทางราชการก็ตาม



โครงการจำนำข้าวนี้   มีหลายอย่างที่คลุมเครือ
สิ่งที่นักวิชาการควรทำ  คือเรียกร้องความชัดเจน  เรียกร้องหลักฐานตีแผ่ต่อสังคม  
เรียกร้องการปฏิบัติที่ยึดหลักนิติรัฐ  ไม่ขัดหลักนิติธรรม

ไม่ใช่มาเรียกร้องให้มีการตรวจสอบซ้ำในสิ่งคลุมเครือ !!!

นักวิชากรควรเห็นการปฏิบัติหน้าที่ของ ป.ป.ช. ว่าเป็นธรรมหรือไม่อย่างไร
เป็นไปตามหลักนิติรัฐหรือไม่   ยึดหลักนิติธรรมหรือไม่
ไม่ใช่ยังไงก็ได้  เอามันเลย  เล่นมันเลย  เพราะอยู่คนละฝ่ายคนละพวก

นักวิชาการควรเรียกร้องถึงความชัดเจนของความเสียหาย  ว่าเกิดจากอะไร
ไม่ใช่ได้แค่ตัวเลขที่กระทรวงการคลังสรุปแล้วแหกปากตามว่าเสียหาย ๆ ๆ ๆ
(อย่าอ้างว่าเรียกร้องให้ตรวจสอบเพื่อความชัดเจน  เพราะสิ่งที่เรียกร้องคือให้มีการชดใช้ความเสียหายที่ยังไม่ชัดเจน)

นักวิชาการที่ออกมาบอกว่า  ควรมีการชดใช้ความเสียหายที่เกิดขึ้น
บอกได้ไหมว่าเสียหายอย่างไร  แบบไหน  จากอะไร  
อย่าแค่อ้างสิ่งที่ ป.ป.ช. พล่าม   อย่าอ้างแค่ตัวเลขที่กระทรวงการคลังสรุป
เพราะมันไม่เป็นหลักทางวิชาการ  มันแค่หลักสลิ่ม

ยังไม่มีอะไรชัดเจน  ว่าเสียหายจากอะไร   มีแค่ตัวเลขว่าใช้ไปเท่านั้น  รับมาเท่านี้  ยอดจ่ายมากกว่ารายรับ
ก็สรุปว่าเสียหาย ๆ   ต้องชดใช้ ๆ  

ปัญญาอ่อน

ภาระทางงบประมาณ   กับ  ความเสียหายที่เกิดขึ้น (ซึ่งต้องชัดเจนว่าเสียหายจากอะไร)
มันต้องชัด

ไม่ใช่จะไปตีขลุมว่าภาระทางงบประมาณอันเกิดจากนโยบายแห่งรัฐคือความเสียหาย
เพราะถ้าใช้หลักคิดแบบนี้   รถเมล์ฟรี  รถไฟฟรีก็ต้องเลิกหมดทันที
ที่อุ้มน้ำมัน  อุ้มแก๊สมาเป็นสิบปีก็ต้องเลิก  และชดใช้ความเสียหายทางงบประมาณ

(เรื่องจำนำข้าว  ตั้งใจว่าจะเขียนพรุ่งนี้ครับ  ตั้งใจมาเป็นเดือนแล้ว  
ให้ผ่านเรื่อง สนช. เปิดเรื่องถอดถอนยิ่งลักษณ์วันนี้ก่อนถึงจะเขียน   พรุ่งนี้รับรองมะผิดหวัง)



นักวิชาการนั้น  ควรมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม  ต่อบ้านเมือง  มากกว่าที่จะอ้างแค่ว่านักการเมืองโกง ข้าราชการโกง
นำเสนอสิ่งใดต่อสังคม  ควรมีหลักอันมั่น  ไม่ว่าหลักวิชาการ  หลักทางความคิด  หลักทางนิติรัฐนิติธรรม

สามคนดี  แก้วสรร   สุรพล  กิตติศักดิ์   ที่ผ่านมา   บทบาทและพฤติกรรมเป็นอย่างไร  
รับผิดชอบต่อสังคมแค่ไหน  หลักคิดและพฤติกรรมเพี้ยนเพียงใด  คงไม่ต้องสาธยาย

การอ้างแค่นักการเมืองโกง  ข้าราชการโกง  แล้วเหยียบเพื่อส่งให้ตัวเองดูดี
เรียกร้องให้มีการชดใช้  อ้างปกป้องผลประโยชน์ชาติ  มันวิชาการข้าง ๆ คู ๆ
ไม่ต้องคนได้ชื่อว่านักวิชาการหรอกครับ   อีหนูเหนี่ยวไก่ก็ทำได้ ทำคลิปลงยูทูปให้ดูก็ได้


แปลกนะครับ   พวกร่าเริงกันอยู่ในวงสลิ่มนี่  ทำไมเขาเป็นแบบนี้กันหมด
คือความรักชาติห่วงชาตินี่  ต่อมเขาทำงานเป็นระยะ ๆ  เป็นเรื่อง ๆ  
ต่อมเกลียดคนโกงก็ทำงานเป็นบางจังหวะ
กับพวกหนึ่ง  ต่อมเขาจะไม่ทำงาน  แกล้งตายสนิท  
แต่กับอีกพวก แค่ใบตองแห้งโดนลมแกรก ๆ ก็เห่าสนั่นเมืองส่งรับกันเป็นทอดทันที

ต่อมจะไม่ทำงานเป็นระยะ ๆ เป็นบางจังหวะ  ทำงานตลอดยี่สิบห้าชั่วโมงยิ่งกว่าเซเว่น
ก็คือเรื่องทักษิณและยิ่งลักษณ์  ขอให้ได้ยินเหอะ  ขอให้มีช่องเหอะ

มันโรคจิตนะครับ  ไม่ใช่โรครักบ้านห่วงเมือง

ปวดตับ