เวลากลางวันถ้าไม่ได้ออกไปทำงานหรือเรียนจะชอบอยู่แบบสลัวๆหน่อย แบบหน้าต่างประตูต้องมีผ้าม่านเผื่อกรองแสงให้เข้ามาน้อยลง
ส่วนกลางคืนไม่เปิดไฟ ณ จุดที่ตัวเองอยู่แต่จะเปิดดวงถัดไปพอให้เห็นแสงรำไร แบบว่านั่งดูทีวีอยู่จะไม่เปิดไฟที่อยู่ตรงทีวีแต่จะไปเปิดไฟห้องน้ำแทน แค่ให้รู้ว่าจะเดินไปทางไหน ไม่อันตราย (แต่ถ้าดูหนังผีเปิดมันทุกดวงในอาณาบริเวณใกล้เคียง กลัว555)
คนอื่นชอบว่าว่า ระวังสายตาเสีย อยู่มืดๆอุดอู้จะตาย เป็นโรคซึมเศร้าปะเนี่ยชอบอยู่แบบนี้ แปลกคน จะนอนทั้งวันเลยหรออยู่มืดๆแบบนี้ แต่ลึกๆเราไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนะว่าซึมเศร้า อุดอู้อึดอัด(บางคนไม่ชอบอยู่ที่สลัวเค้าว่ามีนอึดอัด) เราคิดแค่ว่ามันสบายตาดีไม่ต้องยี้ตา เพราะเราอยู่กลางแจ้งแล้วน้ำตาจะไหลต้องยี้ตาเพื่อลดแสงที่ได้รับ จะใส่แว่นกันแดดตลอดที่ออกนอกบ้านคนก็มองอีก เอิ่มอีนีเซเลปรึเปล่าทำไมต้องใส่แว่นกันแดด เราว่าประเทศไทยเหมาะจะใส่แว่นกันแดดมากนะเพราะแสงแดดจ้ามาก แถมยังเป็นการถนอมดวงตาอีกด้วย
คิดว่าเราแปลกมั้ยที่ชอบอยู่ที่มืดสลัวๆแสงน้อยๆ