ปะภัสสะระมิทัง ภิกขะเว จิตตัง ตญจะ โข อาคันตุเกหิ อุปักกิเลเสหิ อุปักกิลิฏฐัง ตัง อสุตวา ปุถุชชะโน ยถาภูตัง นัปปชานาติ ตัสมา อัสสุตะวะโต ปุถุชชะนัสสะ จิตตะภาวนา นัตถีติ วะทามีติ ฯ

แปล > จิตนี้ เป็นธรรมชาติประภัสสร  แต่จิตที่เป็นธรรมชาติประภัสสรนั้นแล เศร้าหมองแล้ว เพราะอุปะกิเลสเป็นแขกจรมา ผู้ไม่มีการสดับ ย่อมไม่รู้ชัดตามที่เป็นจริง ซึ่งความจริงข้อนั้น เพราะเหตุนั้น จิตตภาวนา ย่อมไม่มีแก่ปุถุชนผู้ไม่มีการสดับ ดังนี้.

ปะภัสสะระมิทัง ภิกขะเว จิตตัง ตญจะ โข อาคันตุเกหิ อุปักกิเลเสหิ วิปปะมุตตัง ตัง สุตวา อริยะสาวะโก ยะถาภูตัง ปะชานาติ ตัสมา สุตะวะโต อริยะสาวะกัสสะ จิตตะภาวนา อัตถีติ วะทามีติ ฯ

จิตนี้ เป็นธรรมชาติประภัสสร  แต่จิตที่เป็นธรรมชาติประภัสสรนั้นแล เป็นจิตพ้นวิเศษ จากอุปกิเลสอันเป็นอาคันตุกะจรมานั้น ได้ อริยะสาวกผู้มีการสดับ ย่อมรู้ชัดตามที่เป็นจริงซึ่งความจริงข้อนั้น  เพราะเหตุนั้น จิตตะภาวนา ย่อมมีแก่อริยะสาวกผู้มีการสดับ ดังนี้. อ้างอิง ไตร. บาลีสยามรัฐ สัง. ๒๐ / ๑๑ / ๕๒. อริย. ๑๓๑๐.