ตอนเด็กๆ เคยคิดว่า โตขึ้นจะเป็นอะไรดี คิดไม่ออก อันนั้นก็ดี อันนี้ก็อยากเป็น ทุกวันนี้เจออาชีพในฝันแล้วค่ะ “ครู” คืออาชีพที่ตอบโจทย์ชีวิตดิฉันได้

“ครูไทยทำได้ทุกอย่าง” คือคำพูดที่ได้ยินจนชินหู ที่คนเป็นครูเค้ามักจะพูดแซวกันขำๆ แต่ดิฉั้นเห็นด้วยเต็มที่เลยค่ะคู้ณณณ อาชีพครู ในความคิดของดิฉันก่อนเข้าวงการคือ สอนหนังสือ มือนึงถือหนังสือ มือนึงถือไม้เรียว “เอ้านักเรียน....อ่านตามครูนะคะ” อะไรประมาณนั้นแหละค่ะ แต่พอเข้าวงการมา เฮ้ย!! มันก็ดีนะได้เป็นทุกอย่างเลยอ่ะ

ขอเล่าประวัติตัวเองนิดนึง คือดิฉันจบ บริหารธุรกิจ เข้าวงการการศึกษามาเพราะตกงาน พอดีโรงเรียนใกล้ๆบ้านรับธุรการ เลยมาสมัคร ทำงานรองานอื่นๆไปก่อน พอหลงเข้ามาในวงการ ดิฉั้นก็ได้เห็นความจริงค่ะ อาชีพนี้แหละค่าที่ดิฉั้นต้องการ ดิฉั้นจริงเพียรพยายามเรียนปริญญาครุศาสตร์ อีกหนึ่งใบ และแล้วความฝันของดิฉั้นก็เป็นความจริง วันนี้ได้เป็นครูสมความตั้งใจแล้วค่ะ ดิฉั้นเริ่มต้นเป็นครูด้วยโรงเรียนเล็กๆ นักเรียนไม่ถึงร้อย คุณครู 5 คน ผอ. 1 คน ภารโรง 1 คน และที่นี้แหละค่ะที่ ที่เป็นสำนักฝึกวิทยายุทธของดิฉั้น ดิฉั้นได้สัมผัสงานทุกสาขาอาชีพ ทุกสายงาน ที่ดิฉั้นใฝ่ฝันบ้าง ที่ไม่คาดฝันบ้าง ฮ่าๆๆๆๆ

ลองมาดูอีกมุมนึงของอาชีพครู ในมุมมองของครูคนนึงดูนะคะ

เริ่มตั้งแต่ 7 โมงเช้า ถ้าเป็นครูเวร ดิฉันก็จะมายืนสวยๆ อยู่หน้าประตูโรงเรียน มีหน้าที่เป็นพนักงานต้อนรับ ประหนึ่งว่า ตัวเองเป็นนางงามยิ้มง่ายไหว้งาม สวัสดีเด็ก เอ้ย!!! ให้เด็กสวัสดี ต้อนรับผู้ปกครอง พูดคุยสารทุกข์สุขดิบเหมือนญาติสนิทกันเลยทีเดียว
จากนั้นหรือคะ เข้าแถวเคารพธงชาติค่ะ เปลี่ยนจากพนักงานต้อนรับ มาเป็นพิธีกรค่ะ มือถือไมค์แดดส่องหน้า  จะเป็นพิธีกร นักข่าว นักพยากรณ์อากาศ หรือจะกล่าวสุนทรพจน์ไปเลยก็ได้ เลือกเอาค่ะ ได้เป็นทุกอย่างที่คุณต้องการ ส่วนตัวดิฉั้นนะคะไม่ค่อยชอบพูดไมค์ค่ะ แต่ถ้าไม่ทำก็ไม่เกิดทักษะค่ะ มันหนีไม่พ้นอยู่แล้วเลยจำใจต้องทำ ก็ต้องอ่านสคิปต์บ้าง ด้นสดบ้างตามโอกาส ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในแต่ละวันให้ผ่านพ้นไป ถ้าวันไหนต้องพูดหน้าเสาธง ต้องมีการไหว้พระขอพรกันเลยทีเดียว

หากคุณไม่ชอบงานประชาสัมพันธ์ ชอบแนวเอกสาร งานออฟฟิต การเงิน บัญชี อะไรประมาณนั้น คุณมาถูกทางแล้วค่ะ มีให้คุณได้สัมผัสเพียบ!!!! ไม่ว่าจะเป็นเอกสารงานสอน เอกสารชั้นเรียน รายงานต่างๆ บลาๆๆๆๆ มีมากมายให้คุณได้เพลิดเพลินเจริญใจกันไป หรือจะเอาแบบแนวงานธนาคารมั้ยคะ ได้เลยค่ะ ทุกๆเช้านักเรียนจะมีการออมทรัพย์ค่ะ เพื่อฝึกให้เด็กได้รู้จักการออม ครูก็จะมีหน้าที่รับฝาก-ถอนเงินของนักเรียน คนละบาทสองบาท ที่ต้องเก็บตอนเช้าเนี่ยไม่ใช่อะไรนะ ถ้าตอนหลังเที่ยงละก็ไม่เหลือแล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ  

อีกหนึ่งบทบาทที่สำคัญก็คือ การเงิน บัญชี พัสดุ โอ้อันนี้ดราม่าเลยค่ะ ไม่ค่อยมีใครอยากทำเท่าไหร่ ก็แหมเรื่องเงินๆทองๆของหลวงเนี่ย มันต้องเป๊ะเวอร์อ่ะค่ะ แม้แต่สตางค์เดียวก็ผิดไม่ได้ ใครถนัดงานนี้ก็มีให้ทำนะคะ อิอิอิ ครูไม่ได้สอนได้อย่างเดียวนะคะ นี่คือเรื่องจริงชีวิตจริงเลยล่ะค่ะ ต้องทำงานพวกนี้ด้วย ไม่ต่างจากหน่วยงานอื่นๆ แต่ต่างกันที่ หน่วยงานอื่นเค้าไม่ต้องสอนหนังสือ แสดงว่าครูนี่ยอดมนุษย์เลยค่ะ ทำได้ทุกอย่างจริงๆ อยากให้ในหลักสูตรครุศาสตร์ ศึกษาศาสตร์ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เกี่ยวกับครู บรรจุวิชาการเงิน บัญชี ไปด้วยนะคะ เพราะต้องได้ใช้อย่างแน่นอน

มีบางครั้งก็อยากเป็นหมอนะ จัดไป..... งานอนามัยโรงเรียนงัยจ๊ะ ไม่ว่าจะเป็นแผลสด แผลเปื่อย ไฟไหม้ น้ำร้อนลวก แผลผุพอง เป็นหนอง ต้อง คุณครู ฮ่าๆๆๆๆ มีมาแทบทุกวันค่ะ แหมก็เด็กกำลังซุกซนหกล้มบ้างอะไรบ้างเป็นเรื่องธรรมดา เป็นไข้ตัวร้อน ปวดท้อง คุณครูก็จะวินิจฉัยเบื้องต้นให้ยา(ยาสามัญประจำบ้าน)ตามอาการ ถ้าไม่ดีขึ้นก็จะส่งต่อให้คุณหมอมืออาชีพต่อไปค่ะ

แต่ก็แอบอยากเป็นตำรวจเหมือนกันนะคะ เกือบทุกวันอีกเช่นกัน จะมีสายรายงานเรื่องนักเรียนคนนั้นทะเลาะกับคนนี้ คนนี้แกล้งคนนั้น ตลอดๆๆๆๆๆ ตำรวจอย่างดิฉั้น เอ้ย!!!คุณครู ก็จะเรียกมาสอบสวน แต่สวนใหญ่จะไม่ค่อยรับสารภาพหรอกค่ะ ต้องเรียกพยานแวดล้อมมาสอบสอน ทีนี้ล่ะคุณเอ้ย!! พยานผู้เห็นเหตุการณ์จะแย่งกันเล่าจนต้องบอกให้หยุดกันเลยทีเดียว แต่ตอนลำบากใจที่สุดคือตอนเป็น ผู้พิพากษาตัดสินคดี นี่แหละค่ะ ถ้าเป็นคดีทะเลาะวิวาทส่วนใหญ่ก็จะโดนทำโทษทั้งสองฝ่าย  คดีเบาๆก็แค่เก็บขยะ ล้างห้องน้ำ วิ่งรอบสนาม หนักหน่อยก็เรียกผู้ปกครอง ถามว่าตีมั้ยคะ(ใครถาม 555) ก็มีบ้างค่ะ แต่ก่อนทำโทษก็ต้องมีการเทศนากันก่อน งานนี้ ใครที่ชอบเข้าวัดฟังธรรม สามารถนำมาใช้ได้เป็นอย่างดีทีเดียว

งานเทคโนโลยี นี่สายถนัดของดิฉัน ไม่ว่าจะเป็นการสร้างเว็บไซต์ของโรงเรียน ไม่ต้องไปจ้างใคร ครูทำได้ค่ะอาจจะไม่สวยเหมือนมืออาชีพ แต่มีรูปผอ. คณะครู และนักเรียนออกสื่อ ก็โอเคนะ ฮ่าๆๆๆ การกรอกข้อมูลผ่านเว็บไซต์ต่างๆ ของสำนักงานเขตพื้นที่ ของกระทรวง โปรแกรมต่างๆ ที่มีอยู่ประมาณร้อยแปดโปรแกรม ที่มีมาให้ครูได้กรอกข้อมูลซ้ำไปซ้ำมา (แอบจิกกัดนิดนึง) ไม่เพียงแค่นี้ ถ้าคอมพิวเตอร์เสีย เครื่องปริ้นเสีย อินเตอร์เน็ตเข้าไม่ได้ (อันนี้งานใหญ่ต้องรีบแก้ไขด่วน) ซ่อมได้ค่ะ ซ่อมไม่ได้ก็ต้องได้ค่ะ ก็ได้ google นี่แหละค่ะช่วยชีวิต ลองผิดลองถูก ไปอบรมหาความรู้เพิ่มเติมบ้าง ทุกวันนี้ลงโปรแกรมเอง เครื่องเสียซ่อมเอง เครื่องปริ้นเสียก็ซ่อมได้ เดินสายแลนเองค่ะ

งานสายบันเทิงก็มีนะคะ ไม่ว่าจะเป็น วันเด็ก ปีใหม่ วันสุนทรภู่ วันวิทยาศาสตร์ วันภาษาไทย กีฬาสี วันสำคัญต่างๆ โอ้ย!!! กิจกรรมมีแทบทุกเดือน บางเดือนมีสองสามกิจกรรม ที่ขาดไม่ได้เลยคือ การแสดง คนถือป้าย คนถือโน่นนี่นั่น อิอิอิ งานนี้คืองานที่ใฝ่ฝันของดิฉั้นค่ะ แต่งตัวสวยๆเริ่ดๆเป็นจุดสนใจ เพราะตอนเด็กๆขี้เหร่ค่ะไม่มีโมเม้นนี้ในชีวิตเลย เศร้าแป๊ปนะ เบื้องหลังการแสดงสุดอลังการงานสร้าง ก็คือคุณครูนี่แหละค่ะ การแสดงที่ท่านได้ดูได้ชมประมาณ 5-10 นาที แต่การฝึกซ้อมนี่เป็นอาทิตย์สองอาทิตย์เลยนะคะ
งานเสื้อผ้าหน้าผมต้องมาค่ะ แหม...แต่เสื้อผ้าเนี่ยก็ใช้มาหลายยุคหลายสมัย บางตัวเก่า บางตัวขาด ก็ต้องมีการมิกซ์แอนด์แมท หรือทำพร็อบเพิ่มเติม จะซื้อใหม่ทุกอย่างคงไม่ไหวเพราะงบโรงเรียนมีน้อยค่ะ ต้องใช้สอยอย่างประหยัด ครั้นจะให้นักเรียนซื้อเองก็ลำบากใจนะ บางคนก็พร้อมบางคนก็ไม่พร้อมนะ สงสารเด็กบางคนที่ไม่ค่อยมีเสื้อผ้าสวยๆไม่มีเงินซื้อ เอาน่าเอาเท่าที่มีนี่แหละพยามจับตัวนั้นมาใส่ตัวนี้ เย็บตรงนั้นเพิ่มนิด เอาแอ็กเซ็ตเซอรี่เพิ่มเข้าไปอีกหน่อย สวยได้เหมือนกัน มาถึงหน้าตากันบ้าง เครื่องสำอางก็ยี่ห้อทั่วไปแหละค่ะ เอาแบบไม่แพ้เป็นใช้ได้ หน้าเด็กๆเค้าใสๆกันอยู่แล้ว โปะนิดโปะหน่อยก็สวยแล้วค่ะ หรือไม่ชอบงานแบบนี้ อยากเป็นผู้กำกับ หรือ ตากล้อง
จัดไปค่ะ ถ่ายรูปนี่งานหลักของครูเลยนะคะ ฮ่าๆๆๆ บางครั้งอาจมีเป็นวีดีโอบ้าง หรือจะตัดต่อ ทำพรีเซ็นต์เวดดิ้ง เอ้ย!!พรีเซ็นโรงเรียนเวลามีแขกมาเยี่ยมก็จะมาเปิดให้บรรดาผู้มีเกียรติทั้งหลายดูได้รู้จักโรงเรียนมากขึ้น อันนี้มีให้ท่านได้สัมผัสค่ะ ไม่ได้อยู่เบื้องหลังอย่างเดียวนะคะ บางโอกาสก็ได้มาอยู่เบื้องหน้า อย่างงานเกษียณของครูในโรงเรียน ครูน้องๆก็จะทำเซอร์ไพส์ด้วยการจัดการแสดงให้ แบบจัดเต็ม มาเต็ม เก็บกดกันมาหลายชาติ

อ้อ!!เกือบลืมไปเลย มีแต่นักแสดง ขาดฉากไปสิคะ แหม!!! งานอาคารสถานที่ เรื่องถึก ทน เป็นงานของดิฉั้นค่ะ ติดตั้งเครื่องเสียง จัดสถานที่จัดกิจกรรม ผูกผ้า จับจีบผ้าปูโต๊ะ เคยมั้ยคะ ที่ฝันอย่างจะมีร้านดอกไม้ ดิฉั้นคิดว่าผู้หญิงส่วนใหญ่คงเคยมีความคิดนี้แว็บๆเข้ามาในสมองของเราบ้าง จัดไปค่ะ จะเอาอลังการปานงานแต่งโรงแรมหรูๆ เวทีอลังการงานสร้าง มีซุ้มดอกไม้ฟรุ้งฟริ้ง นั่นแหละค่ะคุณครูก็ได้ทำ เอ้ย!!! ทำได้ค่ะเราสามารถนะคะ

งานเกษตรกร โอ้อันนี้ต้องทำค่ะ เวลาอยู่บ้านอะไรก็ไม่เคยแตะนะคะฮ่าๆๆๆ มาโรงเรียนต้องมาจับจอบขุดดิน พานักเรียนปลูกผัก รดน้ำต้นไม้ โชว์เพาว์เวอร์สุดฤทธิ์ ปลูกผักสวนครัว สมุนไพร ข้าวก็ยังปลูกนะคะ โรงเห็ดต้องมีค่ะ เลี้ยงปลา เป็นแหล่งเรียนรู้ให้นักเรียน ใครชอบงานเกษตรเข้าทางเลยค่ะ ปลูกทั้งปีแต่ไม่ได้กิน 5555 เพราะบางทีก็เอาไปเข้าครัวทำอาหารกลางวันให้นักเรียน ได้ขายบ้างเล็กๆน้อยๆให้นักเรียนได้ดีใจ ย้ำนะคะว่าปลูกเพื่อให้นักเรียนเรียนรู้ ไม่ได้เป็นธุรกิจจ้า

งานช่างสิคะคุณ เป็นงานที่ผู้หญิงถึกอย่างฉั้นไม่ถนัดเลยค่ะ อย่างซ่อมโต๊ะเก้าอี้ ประตูหน้าต่าง หนักเข้าไปอีกก็สร้างห้องน้ำ สร้างโรงเห็ด ทำสนามวอลเลย์บอล (เอ้ยนี่ฉั้นเป็นครูนะ) แต่ถ้างานทาสีก็พอไหวค่ะ บางโรงเรียนไม่มีภารโรง ครูผู้ชายก็จะได้รับหน้าที่ตัดหญ้าไปด้วยนะคะ แต่งานตัดหญ้าดิฉั้นยังไม่เคยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

งานครัวค่ะ ฮ่าๆๆๆ ทำไมต้องหัวเราะน่ะเหรอคะ ฝีมือทำอาหารของดิฉั้น เคยมีคนบอกว่าถ้าดิฉั้นจับตะหลิวเมื่อไหร่หมายิ้มทันทีอ๊ากกกกก!!! นี่ชมชิมิ คือด้วยความที่โรงเรียนเรางบน้อย ไม่มีเงินจ้างแม่ครัว ก็ครูนี่แหละค่ะทำอาหารกลางวันให้นักเรียนได้กินกัน บางวันก็ภารโรง แต่คิดว่าฝีมือสูสีกับดิฉั้น แต่เด็กๆเค้าดีอย่างนึงนะคะ ทำอะไรให้กินก็อร่อยทุกอย่างเลย น่ารักมากจ้าเด็กๆ เลี้ยงง่ายๆจะได้โตไวๆนะ

ยังมีพวกงานฝีมือ งานประดิษฐ์ สารพัด ที่ต้องฝึกปรือฝีมือนะคะ คืองานพวกนี้ชอบค่ะ แต่ว่าฝีมือต้องพัฒนาอีกเยอะ อย่างวันลอยกระทงที่ผ่านมาก็ต้องพานักเรียนทำกระทงสิคะตามประเพณีไทย ในถานะที่เราเป็นครูไทย ทำได้ค่ะ อิอิ เด็กๆชอบมากค่ะ สนุกมาก หมดใบตองไปหลายกิโล ได้กระทงมา 1 ใบ เย้ๆๆๆๆ พวกงานประดิษฐ์จากเศษวัสดุ หรือของเหลือใช้ต่างๆ นี่งานใหญ่ของครูเลย งานได้หน้าได้ตาเลยนะ เวลาจัดแสดงผลงานเนี่ย ถ้ามีงานประดิษฐ์จากวัสดุเหลือใช้เข้ามานี่ดูมีคุณค่าทันที เราต้องคิดๆๆๆๆ เอาโน่นนี่นั่นมาประดิษฐ์สิ่งของสารพัด ครูนี่เป็นนางฟ้านะคะเนรมิตได้แม้กระทั่งขยะที่ทิ้งแล้วมาเป็นของใช้สวยๆได้

ลืมงานนี้ไปได้ไงเนี่ย งานกีฬาไง สารพัดประเภทค่ะ คือถ้าเล่นไม่เก่งแต่ต้องสอนได้เข้าใจมั้ยคะอารมณ์ประมาณนั้น คุณต้องเข้าใจนะคะโรงเรียนเล็กไม่มีครูพละค่ะ ยิ่งเวลาหน้าเทศกาลแข่งขันกีฬานี่ ต้องส่งนักเรียนเข้าร่วมแข่งขันนะคะเพื่อให้นักเรียนมีประสบการณ์ค่ะ คุณก็จะได้เป็นโค้ชทันที โค้ชเชก็โค้ชเชเถอะค่ะ ต้องมีหนาวกันล่ะค่ะ ต้องฝึกซ้อมนะคะ ให้อายน้อยที่สุดเวลาลงสนามจริง ให้นักเรียนได้ฝึกทักษะ รู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย นี่คือประเด็น แหมเป็นโค้ชอย่างเดียวไม่ได้นะคะ ต้องเป็นกรรมการด้วยค่ะ โรงเรียนไหนมีครูพละก็รอดตัวไป ไม่มีก็ต้องศึกษาเพิ่มเติมสิคะ ส่วนดิฉั้นขอสร้างแลนด์มาร์คนะจุดปล่อยตัวนักวิ่งค่ะ ง่ายที่สุดแต่ดำที่สุด ก็ตากแดดทั้งวันนี่คะ แดดร้อนปานจะเผาควายตายขนาดนี้ ทนๆๆๆ สู้ๆๆๆ ค่ะ