ไม่รู้ว่าเรื่องราวที่ฉันเจออยู่ตอนนี้จะตรงกับหัวข้อเรื่องไหม หรือบางทีสิ่งที่เจออาจไม่หนักหนาแต่มันก็ทำให้ทุกวันนี้ฉันไม่มีความสุขเลย ได้แต่ถามตัวเองว่าต้องทำยังไงให้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีเค้ารักและเอาใจใส่เราเหมือนเดิม ก่อนหน้าที่จะแต่งงานกันเค้าดูแลเราดีมาตลอด พาไปทานข้างทุกกลางวัน พาไปดูหนังทุกอาทิตย์ โทรมา 3 เวลา หรือเรื่องเล็กๆอย่างจับมือกันตอนที่ขับรถ แต่หลังจากที่เราแต่งงานกันสิ่งเหล่านี้ก็หายไปเค้าบอกว่า ผู้ชายก็แบบนี้แหละหมดโปรแล้วไง ฉันก็อยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้เค้ารักเราน้อยลงหรือเป็นเพราะเรายังไม่รู้จักคนๆนี้ดีพอกันแน่  เราแต่งงานกันเพราะฉันท้องค่ะ ตอนนั้นจากที่เค้าเคยเป็นคนกลัวแต่เค้ากลับกล้าที่เป็นคนรับผิดและไปบอกพ่อแม่ฉันเอง ฉันถึงได้ตกลงแต่งงานกับเค้าเพราะตอนแรกคิดว่าถ้าเค้าไม่โอเค ฉันก็จะเลี้ยงเองตอนนั้นฉันถึงได้เชื่อว่าเค้ารัก หลังจากแต่งมาเค้าก็ยังไปหาเพื่อนสังสรรค์เหมือนเดิมบอกว่าเพื่อนเค้ามาก่อนเรานะต้องให้ความสำคัญสิ พอไม่พอใจอะไรก็กลับบ้านตัวเอง(ฉันยังอยู่บ้านพ่อกับแม่ค่ะเพราะเป็นลูกคนเดียวไม่อยากทิ้งท่าน) ไม่โทรบอกว่าไปไหน หายไปหลายๆวันพอกลับมาก็ขอโทษ
ขอกลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิม  แต่ตอนที่ไปไม่มีแม้แต่จะโทรมาถามถึงลูกสักคำ ฉันคิดอยู่เสมอว่าคนแบบเราไม่ดีพอให้ใครรักเลยรึไง ทำไมแค่สามีคนเดียวเราทำให้เค้ารักไม่ได้ทุกวันนี้ฉันทุกข์ใจมากบอกใครก็ไม่ได้ ไม่อยากให้เค้ามาเวทนา แค่ฉันเห็นคนอื่นๆแค่นั่งรถซ้อนท้ายกันพูดคุยยิ้มแย้มให้กัน มันเป็นความสุขที่ธรรมดามาก แต่ทำไมฉันถึงไม่มี ทำไมฉันถึงไม่ได้รับความรักแบบนั้นจากสามีบ้าง ฉันเชื่อว่าเค้าไม่มีใครแต่เค้าก็ไม่รักเรา
เพื่อนๆคะฉันควรทำไงดี ตอนที่เขียนฉันก็นอนกับลูก  เรามีลูกด้วยกันสองคนแล้วค่ะ คนเล็กยังไม่ 3 เดือนเลย สงสารลูกนะถ้าจะเลิกกับพ่อเค้า แต่ฉันควรทนอยู่กับคนที่ไม่รักเราเหรอคะ