หลายคนที่เพิ่งเริ่มขี่รถ Big Bike ไม่แน่ใจว่าได้แรงบันดาลใจมาจากไหนกันบ้าง
แต่ของผมได้มาจากหนังสือรวมเรื่องสั้น ของผองเพื่อนนักบิด ในชมรม "กอดลมไว้อย่าให้หงอย"
ของคุณดำรงค์ อารีย์กุล เอิ่ม... มาถึงตรงนี้หลายคนคงไม่เคยได้ยิน
แต่ถ้าใครเคยอ่านก็คงเช็คอายุกันได้ว่าคงไม่น้อยแล้ว อิอิ

สิ่งที่ผมซึมซับได้มาจากเหล่าสุภาพบุรุษนักบิดในชมรมนี้ คือ บัญญัติของนักบิด ที่ไม่เหยียดหยามเพื่อนร่วมทางสองล้อด้วยกัน
ไม่ขับแข่งหวาดเสียวบนท้องถนน ทักทายเพื่อนร่วมทางเมื่อมีโอกาสเสมอๆ ฯลฯ และมิตรภาพผ่านเรื่องราวดีดีที่เหล่าผองเพื่อน
มีให้กัน ผ่านสองล้อติดเครื่องยนต์ต่างรุ่น ต่างสไตล์ของแต่ละคนในกลุ่ม

ทุกวันนี้มาถึงยุคที่ Big Bike ซื้อหามาครองครองได้ง่ายกว่าแต่ก่อนมาก ทำให้กลุ่มคนที่ขับขี่มีหลากหลายมากขึ้น
จากเดิมคนที่จะข้ามมาขี่ BB นี่ต้องผ่านประสบการณ์จากรถเล็กมาพอสมควร ก็กลายเป็น "รถคันแรก" ของวัยคะนอง
ด้วยความที่ BB มันแรง การตอบสนองต่อคันเร่ง ความเร็ว ประสิทธิภาพในการขับขี่มันสูง แต่คนขี่ขาดทักษะในการเอามันให้อยู่
ข่าวเศร้ามันเลยปรากฏให้เห็นบ่อยครั้งมากขึ้นเรื่อยๆ

ที่ตั้งกระทู้มาก็ไม่มีอะไรมากกก อยากชวนเพื่อนนักบิด ออกมาเที่ยวกัน ในช่วงที่อากาศดีดีแบบนี้
ไปเที่ยวที่ไหนก็ขับขี่ปลอดภัย สวมหมวกกันน็อค เสื้อผ้าชุดป้องกันให้พร้อม ไม่ขับเร็วเกิน ไม่กร่าง
ไม่ปาดซ้ายป่ายขวา มีน้ำใจให้เพื่อนร่วมทางบ้าง เพื่อความปลอดภัยของตัวเราเอง และเพื่อนร่วมใช้เส้นทาง

ทุกครั้งที่ขี่รถ ต้องเตือนตัวเองให้มีสติ และพร้อมเสมอก่อนเดินทาง อย่าลืมว่าบนถนน ไม่มีใครเจ๋ง หรือเก่ง
ถ้าอยากแรงหรือแข่งกัน ให้ไปวัดกันในสนามหรือพื้นที่ที่จัดให้โดยเฉพาะดีกว่าครับ
คนที่คิดว่าตัวเองเก่งมักจบลงสองที่ครับ ไม่โรงพยาบาล ก็เมรุเผาศพตามวัดทั่วประเทศ

ออกไปกอดลมหนาว จุดหมายปลายทางมันไม่หนีไปไหนหรอก แต่ลองเงยหน้าขึ้นสูดอากาศ
แล้วลองขี่ให้ช้าลงสักนิด จะรู้ว่าระหว่างสองข้างทางที่เราผ่านไป มันมีอะไรน่าสนใจไม่น้อยนะครับ

เพื่อนๆไปเที่ยวที่ไหนเจอรถคันข้างล่างนี้ก็ทักทายกันได้นะครับ
ส่วนใหญ่ผมไปคันเดียว แต่บางครั้งก็นัดเจอเพื่อนๆในกลุ่มไปออกทริป ทำบุญเป็นบางที
แล้วเจอกันครับ

ทริปแรก รันอินตอนได้รถมาใหม่ๆ สะพานปลาเล็กๆแถวบางปู ขี่หาร้านข้าวในซอยเล็กๆ
แล้วก็หลงเข้าไปเจอพอดี