ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง คบกันมานานถึง 7 ปี ในช่วงที่ไปเรียนที่ จ.ขอนแก่น
2 ปีแรกเราอยุ่ด้วยกัน(เช่าหอ) แถวๆมหาลัย หลังจากนั้นผมต้องกลับบ้านมาอยู่กับคุณแม่
ที่จังหวัดอุบล ทำให้เราห่างกัน 2 ปีแรกที่ห่างกัน เธอแล้วผมยังไปมาหาสู่กันดี(บ่อยมาก)
จนเธอได้ทำงาน เวลาว่างที่จะคุยกันมันจึงไม่ค่อยมี ส่วนผมก็ทำงานที่อุบล ต่างคนต่างทำงาน
เวลาไปหากันจึงมีน้อยมาก แต่ทุกเทศกาล ผมจะมีดอกไม้ ของขวัญให้เธอเสมอ วันเกิดผมก็ไปหาเธอ
จนเคยพูดคุยกันเรื่องจะแต่งงาน
มีช่วงหนึ่งที่ผมต้องไปสอบตำรวจที่ จ.อุดรธานี เธอก็เป็นคนพาผมไปสอบ แต่เธอทำตัวห่างๆ
ขอมีอะไรด้วยก็ไม่ยอมมีด้วย บอกว่าขอเวลาหน่อยเพราะเราเคยห่างกัน(เกี่ยวมั้ย?)
แต่พอวันเกิดผมเมื่อ ปีก่อนนี่เอง  ผมได้รับโทรศัพท์อวยพรวันเกิดจากเธอ ผมจึงได้ถามเธอว่า
"เธอรักผมบ้างไหม?" คำตอบที่ได้คือ เธอมีอะไรกับคนอื่นแล้วในช่วงที่ห่างกัน
ผู้ชายคนนั้นก็มีแฟนอยุ่แล้ว แต่เพราะเธอเหงา เธอเลยเผลอใจ และผู้ชายคนนั้นสัญญาว่าจะเลิกกับแฟนมาคบกับเธอ
วันนั้นเป็นวันที่ผมเสียใจที่สุดในชีวิต ทั้งอึ้งและเจ็บมากๆ
เวลาผ่านไปนานปีกว่า หลายคนถามผมว่าเธอไปไหน? ผมก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง
แต่ผมกลับถามตัวเองว่า ผมควรจะกลับไปหาเธอมั้ย เพราะใจผมตอนนี้ผมรุ้สึกว่ายังรักเธออยู่
ผมพร้อมจะให้อภัยเธอทุกอย่าง พร้อมลืมเรื่องราวทุกๆอย่าง ผมคิดผิดมั้ย???