เคยมั้ยค่ะ...คนในครอบครัวบอกคุณว่า คุณมันแย่...เธอทำให้ฉันแย่ตั้งแต่วันเดือนปีเกิดที่เธอเกิดมา...รู้สึกแย่ค่ะ..ไม่อยากมีชีวิตอยู่....โดยเฉพาะคนเป็นแม่...ถ้าแม่พูดกับคุณแบบนี้
ตอนนี้ร้องไห้จนปวดหัวไปหมดแล้วค่ะ .... ฉันกับแม่คุยดีกันไม่เกิด สิบประโยค ทะเลาะกันทุกครั้ง เป็นเพราะเราสองคนมักจะแย่งกันพูดระหว่างการสนทนาจะดังขึ้นเรื่อยๆ จนเค้ารู้สึกว่า...เราอวดดี...เราโมโหใส่ แท้จริง ไม่ใช่เลยค่ะ มันเป็นการพูดคุยกัดจิกเฉย บางทีก็เคยใช้ประโยคที่แรงกว่านี้กับคนอื่น เค้ายังเข้าใจเลยค่ะว่าเราล่อเล่น
เราอยู่กันสองคนค่ะ ...พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ฉัน ป.4 พ่อเป็นคนเลี้ยงฉันมา นิสัยใจคอฉันก็ได้จากการเลี้ยงดูของพ่อค่ะ .... ตอนเลิกลากันไม่ดีเลยค่ะ พ่อกับแม่เกลียดกันมาก... พอพ่อเสีย แม่รับฉันไปอยู่ด้วย ตอนฉันอยู่ปี 4 ฉันไม่เคยทำตัวมีปัญหาเลยค่ะ ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องผู้ชาย ตอนนี้ อายุ 27 บอกตรงๆว่าไม่เคยมีใครสัมผัสกาย ฉันไม่เคยทำเรื่องร้อนใจมาให้ท่าน เพราะคิดอยู่เสมอว่าถ้าเราดี ไม่ให้ท่านเป็นห่วง ท่านคงสบายใจและ ดีใจที่ฉันเป็นลูกที่ไม่เคยสร้างปัญหาพวกนี้ให้เลย พ่อบอกฉัน ให้ใส่ใจเรื่องเรียน และการระวังตัว...พวกนี้ฉันทำตามที่พ่อบอก ฉันรักพ่อมากค่ะ เราผูกพันธ์กัน ระหว่างที่อยู่กับพ่อ มีมาอยู่กับแม่บางต่อเมื่อมีกิจกรรมที่โรงเรียนต้องกลับดึก ก็แค่ข้ามคืนค่ะ...เราไม่มีบทสนทนาอะไรกันมากอยู่แล้วช่วงนั้น เพราะทำกิจกรรม จนดึก พอเช้าพ่อก็รับกลับ
เรื่องของเรื่องวันนี้ตอนฉันกำลังกินข้าวเย็น ....แม่เข้ามาบอกว่าจะซื้อรถ...โดยไปกู้เงินมาดาวน์....โอเคเรื่องดาวน์รถแล้วแต่ เราก็ถามย้ำว่าชื่อใคร...เพราะไม่อยากให้เป็นชื่อฉัน เพราะฉันอยากมีบ้านให้แม่อยู่ เราเคยมีบ้านแต่บ้านมีปัญหาใหญ่ทำให้ต้องเสียไปค่ะ ฉันจึงตั้งใจว่าจะไม่เอาอะไรจนกว่าจะได้บ้าน...คุยกันไปซักพักเสียงเริ่มดังขึ้นเพราะฉันพูดถึงสีรถ...สีต้องถูกฉโลกกับคนขับนะ...แม่ก็ว่ารู้อย่างนั้นอย่างนี้...แต่ก็รำพึงว่าตัวเองอยากได้สีนี้นั้น...ฉันก็บอกว่าดูดีดี มือ ก็กดคอมเพื่อหาข้อมูลให้ ปากก็พูดประโยคเสียๆ แบบไม่ตั้งใจ ว่าถ้ามันชนจะอย่างนั้นอย่างนี้นะ ....แม่ฉันโมโหขึ้นมาทันทีค่ะ ด่าสาดเสียเทเสีย.... และสุดท้ายก็พูดประโยคนั้น "เธอมันแย่...เธอทำให้ฉันแย่ตั้งแต่วันเดือนปีเกิดที่เธอเกิดมา " พร้อมกับไล่ ว่าไปอยู่ไหนก็ไป ทำชีวิตฉันตกต่ำ
แม่เป็นคนเชื่อเรื่องดวงมากค่ะ บอกให้เราเปลี่ยนชื่อ เพราะชื่อไม่ดีกับตัวเองเลย...ตั้งใจไว้อยู่แล้วค่ะว่าจะเปลี่ยน แต่...ก็ไม่มีแรงจูงใจทำอะไรแล้วค่ะ รู้สึกพลังชีวิตหายไปหมด ไม่เหลือความรู้สึกหวังว่าจะทำอะไรเพื่อใคร...จะเปลี่ยนอาชีพให้มีความมั่นคงก็ไม่รู้จะทำไปทำมั้ย...หมดค่ะ
อยากได้พลังชีวิตค่ะ ... ถ้าคนในบ้านไม่มีให้ไปหาได้จากที่ไหนค่ะ...เงินก็หาซื้อไม่ได้...คิดถึงขั้นว่าถ้าตายได้วันนี้พรุ่งนี้จะไม่เสียได้ชีวิตที่จะมีเหลืออยู่เลยค่ะ................
กลุ้มใจค่ะ..หาทางออกไม่ได้??
ตอนนี้ร้องไห้จนปวดหัวไปหมดแล้วค่ะ .... ฉันกับแม่คุยดีกันไม่เกิด สิบประโยค ทะเลาะกันทุกครั้ง เป็นเพราะเราสองคนมักจะแย่งกันพูดระหว่างการสนทนาจะดังขึ้นเรื่อยๆ จนเค้ารู้สึกว่า...เราอวดดี...เราโมโหใส่ แท้จริง ไม่ใช่เลยค่ะ มันเป็นการพูดคุยกัดจิกเฉย บางทีก็เคยใช้ประโยคที่แรงกว่านี้กับคนอื่น เค้ายังเข้าใจเลยค่ะว่าเราล่อเล่น
เราอยู่กันสองคนค่ะ ...พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ฉัน ป.4 พ่อเป็นคนเลี้ยงฉันมา นิสัยใจคอฉันก็ได้จากการเลี้ยงดูของพ่อค่ะ .... ตอนเลิกลากันไม่ดีเลยค่ะ พ่อกับแม่เกลียดกันมาก... พอพ่อเสีย แม่รับฉันไปอยู่ด้วย ตอนฉันอยู่ปี 4 ฉันไม่เคยทำตัวมีปัญหาเลยค่ะ ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องผู้ชาย ตอนนี้ อายุ 27 บอกตรงๆว่าไม่เคยมีใครสัมผัสกาย ฉันไม่เคยทำเรื่องร้อนใจมาให้ท่าน เพราะคิดอยู่เสมอว่าถ้าเราดี ไม่ให้ท่านเป็นห่วง ท่านคงสบายใจและ ดีใจที่ฉันเป็นลูกที่ไม่เคยสร้างปัญหาพวกนี้ให้เลย พ่อบอกฉัน ให้ใส่ใจเรื่องเรียน และการระวังตัว...พวกนี้ฉันทำตามที่พ่อบอก ฉันรักพ่อมากค่ะ เราผูกพันธ์กัน ระหว่างที่อยู่กับพ่อ มีมาอยู่กับแม่บางต่อเมื่อมีกิจกรรมที่โรงเรียนต้องกลับดึก ก็แค่ข้ามคืนค่ะ...เราไม่มีบทสนทนาอะไรกันมากอยู่แล้วช่วงนั้น เพราะทำกิจกรรม จนดึก พอเช้าพ่อก็รับกลับ
เรื่องของเรื่องวันนี้ตอนฉันกำลังกินข้าวเย็น ....แม่เข้ามาบอกว่าจะซื้อรถ...โดยไปกู้เงินมาดาวน์....โอเคเรื่องดาวน์รถแล้วแต่ เราก็ถามย้ำว่าชื่อใคร...เพราะไม่อยากให้เป็นชื่อฉัน เพราะฉันอยากมีบ้านให้แม่อยู่ เราเคยมีบ้านแต่บ้านมีปัญหาใหญ่ทำให้ต้องเสียไปค่ะ ฉันจึงตั้งใจว่าจะไม่เอาอะไรจนกว่าจะได้บ้าน...คุยกันไปซักพักเสียงเริ่มดังขึ้นเพราะฉันพูดถึงสีรถ...สีต้องถูกฉโลกกับคนขับนะ...แม่ก็ว่ารู้อย่างนั้นอย่างนี้...แต่ก็รำพึงว่าตัวเองอยากได้สีนี้นั้น...ฉันก็บอกว่าดูดีดี มือ ก็กดคอมเพื่อหาข้อมูลให้ ปากก็พูดประโยคเสียๆ แบบไม่ตั้งใจ ว่าถ้ามันชนจะอย่างนั้นอย่างนี้นะ ....แม่ฉันโมโหขึ้นมาทันทีค่ะ ด่าสาดเสียเทเสีย.... และสุดท้ายก็พูดประโยคนั้น "เธอมันแย่...เธอทำให้ฉันแย่ตั้งแต่วันเดือนปีเกิดที่เธอเกิดมา " พร้อมกับไล่ ว่าไปอยู่ไหนก็ไป ทำชีวิตฉันตกต่ำ
แม่เป็นคนเชื่อเรื่องดวงมากค่ะ บอกให้เราเปลี่ยนชื่อ เพราะชื่อไม่ดีกับตัวเองเลย...ตั้งใจไว้อยู่แล้วค่ะว่าจะเปลี่ยน แต่...ก็ไม่มีแรงจูงใจทำอะไรแล้วค่ะ รู้สึกพลังชีวิตหายไปหมด ไม่เหลือความรู้สึกหวังว่าจะทำอะไรเพื่อใคร...จะเปลี่ยนอาชีพให้มีความมั่นคงก็ไม่รู้จะทำไปทำมั้ย...หมดค่ะ
อยากได้พลังชีวิตค่ะ ... ถ้าคนในบ้านไม่มีให้ไปหาได้จากที่ไหนค่ะ...เงินก็หาซื้อไม่ได้...คิดถึงขั้นว่าถ้าตายได้วันนี้พรุ่งนี้จะไม่เสียได้ชีวิตที่จะมีเหลืออยู่เลยค่ะ................