สวัสดีค่ะ สาวกพันทิพ และ สาวกที่ชอบอ่านเรื่องราวสุดสยองขวัญและสุดแสนที่จะขนลุกขนพอง เรื่องนี้เราเองเจอมากับตัวซึ่งสมัยนั้นยังอยู่เพียงแค่มธยมที่ 3 เองค่ะ เรื่องนี้จำเป็นจะต้องบอกกันก่อนนะคะว่า อยู่ที่วิจารณญาณแล้วแต่บุคคล อยู่ที่ความเชื่อของบุคคลเท่านั้นนะคะ เรื่องราวที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องจริงทั้งหมด ที่ไม่มีการแต่งแต้มเสริมส่วนใดๆ นอกจากชื่อตัวละครเพียงเท่านั้นนะคะ
เริ่มเรื่องกันก่อนเลย สมัยนั้นเราเรียนอยู่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงเรียนหญิงล้วนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง โรงเรียนนี้ตั้งมาร่วมร้อยกว่าปีแล้วค่ะ และประวัติศาสตร์ในเรื่องลี้ลับนั้นก็ช่างมีเยอะแยะ ฟังจากปาก่ของรุ่นพี่จากรุ่นสู่รุ่นมาเยอะ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลย จนมาวันหนึ่ง เป็นวันที่เราจะจบมัธยมศึกษาที่3 อีก1อาทิตย์ถัดไป เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า วันนั้นเราและเพื่อนๆในกลุ่มกำลังจะไปเปลี่ยนจากรองเท้านักเรียน เป็นรองเท้าสลิปเปอร์ และเราจำเป็นจะต้องเดินผ่านห้องดนตรีไทย และ ห้องอาหารอาจารย์ ดูๆไปวันนั้นก็เป็นวันธรรมดา บ่ายแก่ๆของวันพฤหัสฯ เราและเพื่อนๆของเราได้เดินผ่านห้องดนตรีไทย ซึ่งก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนเดินมาถึงห้องอาหารของอาจารย์ ซึ่งข้างหลังของห้องอาหารอาจารย์นั้น เป็นตึกนอนเก่า ซึ่งจะมีบันไดเดินขึ้นไปชั้น2 แต่แล้วห้องลึกลับดังกล่าวนั้น ตลอดระยะเวลาที่เราเรียนโรงเรียนนี้มา ไม่เคยเห็นว่าถูกเปิด หรือ ถูกปลดกุญแจโบราณออกเลยสักนิด วันนั้นคงเป็นวันดีคืนดีสำหรับเราค่ะ เรากับเพื่อนเดินผ่านไป และแล้วแม่กุญแจโบราณที่เป็นสนิมเกาะอยู่ก็หลุดลงมากับพื้น ทันใดนั้นเอง ประตูก็ค่อยๆแง้มออกค่ะ ด้วยความที่วัยเรายังเด็ก อยากรู้อยากเห็นกับเพื่อนๆ เลยปรึกษากันว่าจะรีบไปเปลี่ยนสลิปเปอร์ และเข้าไปดูกันว่าข้างบนนั้นเป็นยังไงค่ะ หลังจากที่เราและเพื่อนๆเราเปลี่ยนสลิปเปอร์เสร็จก็ได้ตกลงกันแบ่งเป็นกลุ่มๆค่ะ กลุ่ม3กลุ่มขึ้นไปสำรวจ ล่า ท้า ผี กับ ความกล้าของพวกเราเอง จริงๆตอนแรกเราจะขึ้นกันไปทั้งกลุ่มแต่บอกตามตรงว่า พื้นมันแลดูจะผุพัง และเดินแค่ก้าวเข้าไปก้าวเดียวเท่านั้น ก็มีเสียง แอ๊ดดดดดด.......บนพื้นไม้ ทำให้พวกเราตัดสินใจว่า ค่อยๆขึ้นกันไปทีละเล็กละน้อย กลุ่มละ 3-5 คนดีกว่า และแล้ว ตัวเราเองก็ไม่ได้ขึ้นเป็นกลุ่มแรกค่ะ เพราะว่าเรากลัวววว เอาจริงๆนะคะ ตอนนั้นใจยังไม่กล้าพอ เลยดันๆเพื่อนขึ้นไปก่อน และเราจะตามขึ้นไป พอกลุ่มแรกขึ้นไปก็มีลมโชยๆ ผ่านลอดประตูนั้น (ประตูนั้นพอเปิดออกปุ๊ป ก็จะเจอบันไดขึ้นไปเลยค่ะ) เราและเพื่อนๆเราที่เหลือรอดูสถานการณ์ข้างล่างก่อนค่ะ และแล้วลมที่โชยมาก็ได้กลิ่นที่มันมาพร้อมกับกลิ่นอับๆ และ กลิ่นคาวๆของเลือดจางๆ จำได้แม่นที่สุดเลยค่ะ เราและเพื่อนๆของเราต่างขนลุกขนพองกันไปตามๆกัน พอกลุ่มแรกขึ้นไป สักพักมีเสียงกรี๊ดลงมาทำให้พวกเราต่างผงะ และตกลงว่าจะเอาไงดีกันต่อวะ ขึ้นไปไม๊ พอกลุ่มแรกลงมา ก็เกิดคำถามต่างๆนานาค่ะ ว่าเป็นไง อะไร เกิดอะไร กรี๊ดทำไม
เราได้คำตอบจากเพื่อนที่อยู่อีกฝั่งตะโกนว่า เห้ย....ไก่บินได้ บินไปชั้น2 ข้ามจากอีกตึก แต่ว่าพวกกลุ่มแรกขึ้นไป งงกันค่ะ กลิ่นเลือดจางๆ คือกลิ่นไก่ที่แบบว่า แห้งตายแล้ว มีแต่กระดูกและเสดขนไก่บางๆที่ไม่เต็มตัว เอาแล้วไง พอกลุ่มแรกขึ้นไปทำให้เราหวั่นๆแล้ว จะขึ้นไปดีไม๊ แต่ก็โดนเพื่อนบอกว่า ไม่ขึ้นถือว่าปอดแหก ด้วยความไม่ชอบให้ใครดูถูกค่า...เราเลยป่ะ ขึ้นไปให้เห็นกับตาจ้า......
เดี๋ยวมาต่อ รอดูนะคะว่าจะเป็นยังไงกันต่อไป
ขอฝากกระทู้แรกด้วยนะคะ
http://ppantip.com/topic/32852903/comment1
เรื่องเล่าสยองขวัญ "โรงเรียนประจำที่สุดเฮี้ยน"
เริ่มเรื่องกันก่อนเลย สมัยนั้นเราเรียนอยู่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงเรียนหญิงล้วนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง โรงเรียนนี้ตั้งมาร่วมร้อยกว่าปีแล้วค่ะ และประวัติศาสตร์ในเรื่องลี้ลับนั้นก็ช่างมีเยอะแยะ ฟังจากปาก่ของรุ่นพี่จากรุ่นสู่รุ่นมาเยอะ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลย จนมาวันหนึ่ง เป็นวันที่เราจะจบมัธยมศึกษาที่3 อีก1อาทิตย์ถัดไป เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า วันนั้นเราและเพื่อนๆในกลุ่มกำลังจะไปเปลี่ยนจากรองเท้านักเรียน เป็นรองเท้าสลิปเปอร์ และเราจำเป็นจะต้องเดินผ่านห้องดนตรีไทย และ ห้องอาหารอาจารย์ ดูๆไปวันนั้นก็เป็นวันธรรมดา บ่ายแก่ๆของวันพฤหัสฯ เราและเพื่อนๆของเราได้เดินผ่านห้องดนตรีไทย ซึ่งก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนเดินมาถึงห้องอาหารของอาจารย์ ซึ่งข้างหลังของห้องอาหารอาจารย์นั้น เป็นตึกนอนเก่า ซึ่งจะมีบันไดเดินขึ้นไปชั้น2 แต่แล้วห้องลึกลับดังกล่าวนั้น ตลอดระยะเวลาที่เราเรียนโรงเรียนนี้มา ไม่เคยเห็นว่าถูกเปิด หรือ ถูกปลดกุญแจโบราณออกเลยสักนิด วันนั้นคงเป็นวันดีคืนดีสำหรับเราค่ะ เรากับเพื่อนเดินผ่านไป และแล้วแม่กุญแจโบราณที่เป็นสนิมเกาะอยู่ก็หลุดลงมากับพื้น ทันใดนั้นเอง ประตูก็ค่อยๆแง้มออกค่ะ ด้วยความที่วัยเรายังเด็ก อยากรู้อยากเห็นกับเพื่อนๆ เลยปรึกษากันว่าจะรีบไปเปลี่ยนสลิปเปอร์ และเข้าไปดูกันว่าข้างบนนั้นเป็นยังไงค่ะ หลังจากที่เราและเพื่อนๆเราเปลี่ยนสลิปเปอร์เสร็จก็ได้ตกลงกันแบ่งเป็นกลุ่มๆค่ะ กลุ่ม3กลุ่มขึ้นไปสำรวจ ล่า ท้า ผี กับ ความกล้าของพวกเราเอง จริงๆตอนแรกเราจะขึ้นกันไปทั้งกลุ่มแต่บอกตามตรงว่า พื้นมันแลดูจะผุพัง และเดินแค่ก้าวเข้าไปก้าวเดียวเท่านั้น ก็มีเสียง แอ๊ดดดดดด.......บนพื้นไม้ ทำให้พวกเราตัดสินใจว่า ค่อยๆขึ้นกันไปทีละเล็กละน้อย กลุ่มละ 3-5 คนดีกว่า และแล้ว ตัวเราเองก็ไม่ได้ขึ้นเป็นกลุ่มแรกค่ะ เพราะว่าเรากลัวววว เอาจริงๆนะคะ ตอนนั้นใจยังไม่กล้าพอ เลยดันๆเพื่อนขึ้นไปก่อน และเราจะตามขึ้นไป พอกลุ่มแรกขึ้นไปก็มีลมโชยๆ ผ่านลอดประตูนั้น (ประตูนั้นพอเปิดออกปุ๊ป ก็จะเจอบันไดขึ้นไปเลยค่ะ) เราและเพื่อนๆเราที่เหลือรอดูสถานการณ์ข้างล่างก่อนค่ะ และแล้วลมที่โชยมาก็ได้กลิ่นที่มันมาพร้อมกับกลิ่นอับๆ และ กลิ่นคาวๆของเลือดจางๆ จำได้แม่นที่สุดเลยค่ะ เราและเพื่อนๆของเราต่างขนลุกขนพองกันไปตามๆกัน พอกลุ่มแรกขึ้นไป สักพักมีเสียงกรี๊ดลงมาทำให้พวกเราต่างผงะ และตกลงว่าจะเอาไงดีกันต่อวะ ขึ้นไปไม๊ พอกลุ่มแรกลงมา ก็เกิดคำถามต่างๆนานาค่ะ ว่าเป็นไง อะไร เกิดอะไร กรี๊ดทำไม
เราได้คำตอบจากเพื่อนที่อยู่อีกฝั่งตะโกนว่า เห้ย....ไก่บินได้ บินไปชั้น2 ข้ามจากอีกตึก แต่ว่าพวกกลุ่มแรกขึ้นไป งงกันค่ะ กลิ่นเลือดจางๆ คือกลิ่นไก่ที่แบบว่า แห้งตายแล้ว มีแต่กระดูกและเสดขนไก่บางๆที่ไม่เต็มตัว เอาแล้วไง พอกลุ่มแรกขึ้นไปทำให้เราหวั่นๆแล้ว จะขึ้นไปดีไม๊ แต่ก็โดนเพื่อนบอกว่า ไม่ขึ้นถือว่าปอดแหก ด้วยความไม่ชอบให้ใครดูถูกค่า...เราเลยป่ะ ขึ้นไปให้เห็นกับตาจ้า......
เดี๋ยวมาต่อ รอดูนะคะว่าจะเป็นยังไงกันต่อไป
ขอฝากกระทู้แรกด้วยนะคะ
http://ppantip.com/topic/32852903/comment1