จริงๆอาการนี้เป็นมาหลายปีละคะ
แต่ว่าช่วงนี้เป็นหนักมากๆ ไม่รู้เพราะอะไร
แต่ก็คิดได้อย่างเดียวว่า มันคืออาการเครียด
ตอนนี้เราง่วงมากจนปวดหัวแต่พอล้มตัวลงนอน แล้วหลับตา สมองเราก็วิ่งแล่นเลยค่ะ คิดเยอะจนไม่รู้ว่าคิดเรื่องอะไร คิดนู้นคิดนี้ จนต้องนอนหลับตาแบบคิ้วขมวด พอขมวดคิ้วมากๆก็ปวดตา รู้สึกนอนท่าไหนมันก็ไม่สบาย (คือเราจะหลับง่ายถ้า ท่านอนนั้นมันโอเค) เดิมทีเราเป็นคน หลับยากอยู่แล้ว กว่าจะนอนทีนึงต้อง ใช้เวลา ครึ่ง-1ชม ในการข่มตานอนอะ แล้วมีอยู่ครั้งนึง เราเป็นอาการโดนผีอำ แต่คือไม่ได้เห็นนะ มันแค่ขยับตัวไม่ได้แล้วก็ หูอื้อมีเสียงรบกวนก้องดังในหู แบบ วิ้งวิ้งๆ หลังจากนั้นเราก็กลัวกลางคืนเลยคะ จะได้นอนทีก็พระอาทิตย์ขึ้น เราเคยซื้อยาแก้แพ้มากินเพื่อทำให้ง่วง แต่มันก็นอนลากยาวถึง15ชั่วโมงเต็มๆ ไม่เป็นอันทำอะไรเลย ละสองวันที่ผ่านนี้ ก็ได้นอนแค่ 5ชั่วโมง(นอนตอนฟ้าสว่าง) แล้วก็ง่วงตลอดเวลา
เนี่ยแหละคะที่หนัก อาการนักเพราะ เราขาดเรียนมาเกือบ3อาทิตย์ เพราะกลางคืนสมองไม่ยอมหยุดคิด พ่อแม่ก็เริ่มไม่พอใจหาว่าทำตัวเหลวไหล คือ เราเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงมาก ช่วงนี้รู้สึก อยากเก็บตัวอยู่ในห้องไม่อยากเจอหน้าใครแม้กระทั่งพ่อแม่ เบื่อสังคม มองโลกในแง่ลบ บ้านเราเปิดร้านทำธุรกิจ พ่อเราก็โมโห บอกไม่มาช่วยเฝ้าร้านไม่มาคุยมาเจอ หลบหน้าหลบตา (คือ เราชอบออกบ้านตอนพ่อกับแม่ปิดร้านออกไปกินข้าวข้างนอก ละเราก็จะกลับบ้านตอนพวกท่านหลับกันแล้ว)
คือ เราควรทำยังไงดี ? เราเบื่อสังคม เราโดนเพื่อนโยนงานมาให้เราทำทั้งหมดคนเดียว (รายงานโครงการ พาวเวอร์พ้อย โฟโต้ช็อป ฯลฯ) แต่เวลาไม่มีอะไร เพื่อนกลับไม่สนใจ จนเราไม่อยากไปเรียน
แล้วเราจะบอกพ่อแม่ยังไง ? ว่าเราไม่มีความสุขกับการเรียนเลย ไม่อยากจะเรียนต่อ (เราซิ่วมาครั้งนึงแล้ว) เราคิดๆว่า ระหว่างนั่งเรียนกับ ช่วยท่านทำงานเฝ้าร้าน เราว่า เฝ้าร้านยังมีความสุขกว่าเยอะ คือเราชอบวาดรูป แต่ด้วยทางบ้านมีกิจการ แม่เลยอยากให้เรียนบริหาร แม่บอกอยากได้ปริญญา แต่เราไม่มีความสุขกับการเรียนเลย เพราะประสปการณ์การบริหารมันก็อยู่ตรงข้างหน้าแล้วแท้ๆอะ ...
ปล.ขอแท็กห้องสุขภาพจิตด้วยนะคะ
ง่วงตลอดเวลาแต่นอนไม่หลับทำยังไงดี?(ระบาย)
แต่ว่าช่วงนี้เป็นหนักมากๆ ไม่รู้เพราะอะไร
แต่ก็คิดได้อย่างเดียวว่า มันคืออาการเครียด
ตอนนี้เราง่วงมากจนปวดหัวแต่พอล้มตัวลงนอน แล้วหลับตา สมองเราก็วิ่งแล่นเลยค่ะ คิดเยอะจนไม่รู้ว่าคิดเรื่องอะไร คิดนู้นคิดนี้ จนต้องนอนหลับตาแบบคิ้วขมวด พอขมวดคิ้วมากๆก็ปวดตา รู้สึกนอนท่าไหนมันก็ไม่สบาย (คือเราจะหลับง่ายถ้า ท่านอนนั้นมันโอเค) เดิมทีเราเป็นคน หลับยากอยู่แล้ว กว่าจะนอนทีนึงต้อง ใช้เวลา ครึ่ง-1ชม ในการข่มตานอนอะ แล้วมีอยู่ครั้งนึง เราเป็นอาการโดนผีอำ แต่คือไม่ได้เห็นนะ มันแค่ขยับตัวไม่ได้แล้วก็ หูอื้อมีเสียงรบกวนก้องดังในหู แบบ วิ้งวิ้งๆ หลังจากนั้นเราก็กลัวกลางคืนเลยคะ จะได้นอนทีก็พระอาทิตย์ขึ้น เราเคยซื้อยาแก้แพ้มากินเพื่อทำให้ง่วง แต่มันก็นอนลากยาวถึง15ชั่วโมงเต็มๆ ไม่เป็นอันทำอะไรเลย ละสองวันที่ผ่านนี้ ก็ได้นอนแค่ 5ชั่วโมง(นอนตอนฟ้าสว่าง) แล้วก็ง่วงตลอดเวลา
เนี่ยแหละคะที่หนัก อาการนักเพราะ เราขาดเรียนมาเกือบ3อาทิตย์ เพราะกลางคืนสมองไม่ยอมหยุดคิด พ่อแม่ก็เริ่มไม่พอใจหาว่าทำตัวเหลวไหล คือ เราเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงมาก ช่วงนี้รู้สึก อยากเก็บตัวอยู่ในห้องไม่อยากเจอหน้าใครแม้กระทั่งพ่อแม่ เบื่อสังคม มองโลกในแง่ลบ บ้านเราเปิดร้านทำธุรกิจ พ่อเราก็โมโห บอกไม่มาช่วยเฝ้าร้านไม่มาคุยมาเจอ หลบหน้าหลบตา (คือ เราชอบออกบ้านตอนพ่อกับแม่ปิดร้านออกไปกินข้าวข้างนอก ละเราก็จะกลับบ้านตอนพวกท่านหลับกันแล้ว)
คือ เราควรทำยังไงดี ? เราเบื่อสังคม เราโดนเพื่อนโยนงานมาให้เราทำทั้งหมดคนเดียว (รายงานโครงการ พาวเวอร์พ้อย โฟโต้ช็อป ฯลฯ) แต่เวลาไม่มีอะไร เพื่อนกลับไม่สนใจ จนเราไม่อยากไปเรียน
แล้วเราจะบอกพ่อแม่ยังไง ? ว่าเราไม่มีความสุขกับการเรียนเลย ไม่อยากจะเรียนต่อ (เราซิ่วมาครั้งนึงแล้ว) เราคิดๆว่า ระหว่างนั่งเรียนกับ ช่วยท่านทำงานเฝ้าร้าน เราว่า เฝ้าร้านยังมีความสุขกว่าเยอะ คือเราชอบวาดรูป แต่ด้วยทางบ้านมีกิจการ แม่เลยอยากให้เรียนบริหาร แม่บอกอยากได้ปริญญา แต่เราไม่มีความสุขกับการเรียนเลย เพราะประสปการณ์การบริหารมันก็อยู่ตรงข้างหน้าแล้วแท้ๆอะ ...
ปล.ขอแท็กห้องสุขภาพจิตด้วยนะคะ