ต่อจากกระทู้นี้ครับ http://ppantip.com/topic/32741425

หลังจากได้ใช้คำว่า "แฟน" และคบกันมาระยะหนึ่งก็เริ่มเจอปัญหา
ผมเองนั้น จากที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนใจร้อน พอเทียบกับเธอแล้ว ..... ผมร้อนไม่ทันเธอเลยนะ 555
บางทีคุยๆกันอยู่ บทสนทนาก็เปลี่ยนไป .... เฮ้ย !!! โกรธไรว๊า โกรธตอนไหนว๊า
แต่ดีตรงที่ว่า เธอพูดแล้วก็จบ ไม่เอ่ยถึงมันอีก หลายๆครั้งมีคำถามขึ้นมาว่า .... จะไหวเหรอ ?
เธอเองก็บอกว่า ถ้าผมต้องเปลี่ยนตัวเอง เพื่อให้ถูกใจเธอ ผมคงทำได้ไม่นานนัก
บ่อยครั้ง ผมต้องอธิบายกับเธอว่า .... "ผมไม่ได้เปลี่ยนนะ" ผมแค่ "ปรับ" เท่านั้น
เพราะผมเองก็ทราบดีว่า หากเราทำอะไรที่ต้องฝืนความรู้สึกตัวเอง คงไม่ใช่ตัวตนของเรา
เป็นธรรมดาของคนสองคน ที่มาจากคนละที่ มันต้องมีสิ่งที่ คล้ายกัน และ สิ่งที่ต่างกัน
ไม่ว่าจะเป็น การกระทำ ความคิด หรืออะไรก็ตาม แต่..... ผมคิดว่า ทุกอย่าง สามารถปรับเข้าหากันได้
ประเด็นคือ "ผมยินดีที่จะทำมัน" และ ถ้าเราช่วยกัน "ปรับ" ผมว่าความแตกต่างคงไม่ใช่ปัญหา
จริงไหมครับ ???
ด้วยนิสัยส่วนตัวผม เป็นคนชอบเซอไพรซ์คนที่เราชอบ แต่บางครั้ง ในมุมมองของเธอ ทำให้เราดูเป็นคนแปลกๆ
แต่ผมก็ขอบคุณนะ ขอบคุณที่เธอบอกผมว่า เธอไม่ชอบอะไร ผมจะได้ไม่ทำ
เธอสอนให้ผมรู้ว่า บางเรื่อง เราอาจจะสนุก แต่ คนอื่นอาจจะไม่สนุกด้วย
เธอได้บอกผมว่า "คนปกติ" เขาเป็นอย่างไร ..... เอ่อ... นี่กุไม่ปกติขนาดนั้นเลยเหรอ 5555  
ทุกวันนี้ผมไม่ได้คุยแต่ไลน์แล้วนะ ผมโทรคุยกับเธอแบบที่ "คนปกติ" เค้าทำกัน หึๆๆๆ
ช่วงนี้ก็ยังเป็นช่วงของการ เรียนรู้ และ ปรับตัว ครับ
เธอเป็นคนที่ อยู่ง่าย กินง่าย ไม่เรื่องมาก (ผมชอบ อิ อิ)
เธอไม่ใช่คนอ่อนหวานนะ ออกจะดุๆด้วยซ้ำ เป็นคนมั่นใจในตัวเอง
และ มีความเป็นตัวของตัวเอง บางครั้ง เข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัวซะงั้น
แต่ก็... นะ ทุกอย่างมันรวมกันเป็นตัวเธอ คนที่ผมอยากเดินร่วมทางกับเธอ ไปให้ไกลที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้
วันนี้ ผมยังมีคนที่ให้ผมบอกฝันดี ให้ผมบอกคิดถึง ให้ผมได้ส่งเข้านอน และ ทักทายกันทุกเช้า
ถึงเราจะเจอกันไม่บ่อย ..... แต่ ผมก็มีความสุขครับ