เพียงเเค่ประโยค "รักคนในความลับ" กับสายตาที่มองมาอย่างเขินอาย
ทำเอาสาวหัวใจจิ้นอย่างฉันถึงกับหวั่นไหวอยู่ข้างในลึกๆ เขาเดินมาเเนะนำตัว
ว่าชื่อ.....? ชื่อหนักเเน่นดีจัง ฉันเองก็รู้สึกชอบเขาขึ้นมาเเล้วสิ เเม้ว่าฉันจะส่อง
สกาวเคียงคู่เธอ เเต่เอ.... ฉันคนนี้จะคอยอยู่เคียงข้างเธอได้หรือปล่าวน้า..
  ในวันที่เขาเเละเธอไม่ได้เจอกัน เธอก็จะมองลงมาบนดิน
กวาดสายตามองหาฉันที่ไม่มีอะไรดีเรย
เธอเหมือนล้อกันกับเเสงจันทร์ส่งสุกสกาวลงมาบนดิน เขาเลือกยิ่งมองมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งไกลจากไปทุกที
แต่ที่สว่างไสวที่สุดเเละหวังใจไว้ว่าเธอที่อยู่สูงกว่าฉันหวังว่าสักวัน....
เธอก็จะมองเช่นเดียวกันกับเขา ณ ที่ได้ที่หนึ่งเช่นกัน ....

ฉันต้องคู่กับเธอเเต่ทำไมฉันถึงชอบมองขึ้นไปบนฟ้าที่อยู่สูงขึ้นมาล่ะ
เวลาเธอมองลงจากฟ้าสู่ดินฉันมีความสุขที่ได้มองเห็นเธอเช่นกัน    
ถึงแม้ฉันจะอยู่แสนไกลจากท้องฟ้าก็ตาม ...
ดีเพียงใดที่ได้ยืนข้างเธอ ได้พูดได้คุย ได้พบได้เจอ ได้ใกล้ชิดกัน ดีเกินพอ กับคนอย่างฉัน ความรักในใจคงไม่พูดมัน ไม่ให้สร้างปัญหา
ใจเธอมีเจ้าของ คงต้องโทษที่พรหมลิขิต ให้ฉันมีสิทธิ์ แค่รักเธอผิดเวลา ได้แค่พี่ก็ดีเท่าไหร่ แม้จะได้แค่เพียงใกล้กัน ใครคนนั้นคงไม่ว่า ช่วยไม่ได้เธอรักเขาก่อน ฉันต้องซ่อนอาการมากมาย ไม่ให้เธอรับรู้ได้จากสายตา
เเค่ประโยคเดียว ประโยค "ได้แค่พี่ก็ดีเท่าไหร่ แม้จะได้แค่เพียงใกล้กัน "
ก็ทำให้สาวหัวใจสดใสอย่างฉันตกหลุมรักกับเธอจนได้ ...