สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่านี่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งขึ้นมาทำให้อาจจะยังเรียบเรียงได้ไม่ดี แต่เราอยากแชร์แบ่งปัน ประสบการณ์และขอข้อเสนอแนะจากเพื่อนๆ ทุกๆคนค่ะ
เราจะบอกถึงนิสัยของเราให้ฟังนะค่ะ นิสัยเราเป็นคนที่ตรงไปตรงมา คิดอะไรก็พูด จริงใจ ไม่ค่อยทันเหล่เลี่ยมของคน ขี้อารมณ์เสีย ขี้น้อยใจ ชอบคิดมาก ปากจัด แต่เป็นคนปรับตัวเขัากับสังคมได้ค่อนข้างดีแต่ก็เป็นคนทนอะไรนานๆไม่ได้ ที่สำคัญเมื่อเพื่อนขแความช่วยเหลืออะไรแล้ว เราให้ความช่วยเหลือเสมอถึงแม้ว่าจะเกินความสามารถเราก็ตาม
ตอนที่แอดมิชชั่นติดเข้ามาในคณะที่เราอยู่ตอนนี้ สาขาที่เราอยู่เรามาอยู่คนเดียวเลยค่ะ เพื่อนที่สนิทๆที่คบมาตั้งแต่ม.ต้น ม.ปลายไม่มีเลยสักคนเดียว  เราจึงไปคบกับเพื่อนที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกันมาแต่แยกกันตอนม.ปลาย เมื่อได้ร่วมกิจกรรมของสาขาก็ทำให้จับกลุ่มกันมาได้ 7-8 คนซึ่ง 1 ใน 8 คนนั้นมีคนนึงที่ไม่ชอบหน้าเราด้วยความที่เราเป็นคนพูดตรงเกินไป ทำให้เขาอาจจะรับความจริงไมีไดัหากเราไปพูดเหน็บแนมเขา อ๋อลืมบอกไปกลุ่มเราเป็นเพศหญิงหมดเลยนะค่ะ เราจะอธิบายนิสัยแต่ละคนให้ๆฟังคร่าวๆน่ะค่ะ
A เป็นคนที่ชอบชีวิตส่วนตัว ขี้อารมเสียไปทุกเรื่อง และเสแสร้งเกีง แต่ข้อดีของเขาคือเป็นคนที่เก็บความลับเพื่อนได้ ไม่ขี้นินทา ทำให้เราอยู่ด้วยแล้วอึดอัด
B เป็นคนที่เอาตัวรอดเก่งมากๆๆ ในแรกเห็นเหมือนจะเป็นคนนิสัยดีแต่เมื่อคบไปดัวยนานๆแล้วกลับพบว่าจริงๆที่ดีด้วยได้ก็เพื่อจะเอาตัวรอด และที่สำคัญไม่ว่าคนไหนไม่อยู่ในโต๊ะปากนางก็จะเม้าท์มอยซะเสียหาย
C นางคนนี้เป็นคนเงียบๆค่ะ เอาจริงๆนางก็เป็นคนดีน่ะ แต่ด้วยความที่นางเป็นคนคิดมาก เวลาเราพูดอะไรนางก็เข้าใจว่าเราด่านางตลอด ทั้งๆที่มันไม่ใช่เลย ทำให้เราเข้ากับนางไม่ได้
D เธอคนนี้ชีวิตดราม่าตลอด ติดแฟนมาก เป็นคนที่แปลกๆในความคิดเรา ที่สำคัญขี้โกหกมากกกก
E เธอเป็นคนที่นิสัยดีที่สุดแล้วในกลุ่ม แต่ด้วยความที่นางเป็นคนเชื่องช้าและเรียนไม่ค่อยเก่ง รวมไปถึงทัศนคติอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ตรงกับเรา ทำให้บ่อยครั้งเราก็ขัดใจนางบ่อยๆ
F-G-H 3 คนนี้เราไม่ค่อยสนิทมากนักเนื่องจากพวกนางมีกลุ่มที่โรงเรียนเก่าของนางอยู่แล้ว ทำให้เราก็ยังไม่เห็นนิสัยที่แท้จริงของนาง
เรามาเริ่มเรื่องกันเลยค่ะ เมื่อปี1 แต่ละคนในสาขาก็เริ่มจับกลุ่มกันได้เป็นกลุ่มๆกันแล้ว เราก็มีกลุ่มของเราค่ะ ในปีแรกๆ ด้วยความที่ทุกคนก็ยังไม่รู้จักกันมากพอทำให้ต่างคนต่างเกรงใจกัน บวกกับความที่เราไม่สุงสิงกับเพื่อนในสาขา เพราะเลิกเรียนก็กลับ ก็ไปหาเพื่อนเก่าๆที่สนิท ทำให้เรื่องราวก็ผ่านพ้นไปได้อาจมีติดขัดบ้างเราพอเข้าใจเพราะยังใหม่ๆกันอยู่แต่เพื่อนก็ชอบให้เราไปรับไปส่ง ให้เราพาไปเลี้ยงนู้นนี่บ้างแต่เราก็พอรับได้นะ แต่พอเมื่อขึ้นปี 2 เท่านั้นแหละ ความเกรงใจของแต่ละคนกลับไม่มีเลย เวลาถึงคลาสเรียน แต่ละนางชอบให้เราเช็คชื่อให้ ทำควิซให้ ทำการบ้านให้ ทำนู้นนี้ให้ ซึ่งทกคนก็ไม่ได้หยุดพร้อมกันแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาทุกคนหยุดต้องมาใช้งานเรา เราก็ทำให้นะเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนอยากให้จบไปพร้อมๆกัน แต่พอเวลาเราไม่ไป เราไปสาย ทำไมไม่มีเพื่อนหน้าไหนเลยที่จะเช็คชื่อ ทำควิซ ให้เราบ้าง บอกสักนิดก็ยังดีว่า"วันนี้มีการบ้านนะ มีควิซนะ อาจารย์เช็คชื่อนะ" ไม่มีสักตัวที่จะมาบอก ด้วยความที่เราเป็นเด็กกิจกรรมทำให้บางครั้งเวลาอาจารย์นัดให้ส่งการบ้านเราก็ฝากเพื่อนในกลุ่มเราไป แต่เรากลับพบว่าเพื่อนเอาการบ้านเราไปทิ้ง เราไม่เข้าใจว่าเพื่อนต้องการอะไร เราก็ไม่ได้เรียนเก่งมาก คะแนนก็กลางๆเอียงไปทางหลังๆด้วยซ้ำ ถ้าเรียงจากเพื่อนในกลุ่ม 8 คน เราก็คงอยู่อันดับที่ 6-7 ด้วยซ้ำ แต่เพื่อนไม่ต้องการให้เราเรียนจบหรอ แล้วเพราะความที่เราก็พอมีเงินบ้าง มีรถใช้ เพื่อนจึงพยายามทำสงครามเย็นกับเรา พอเห็นเรามีประโยชน์ก็จะมาดีด้วย ให้เราพาไปนู้นนี่ เวลาเราพาไปแล้วก็บอกว่าไม่มีเงินให้เราเลี้ยง เราก็เลี้ยงนะด้วยความที่เราคิดว่าเป็นเพื่อนกัน ถ้าเราให้เขา สักวันเขาก็ต้องให้เรากลับบ้าง แต่เราก็ทำมาให้ตลอดเป็นเวลา 2 ปีแล้วเราก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว บางทีเราก็น้อยใจเหมือนกันนะว่าทำไมเพื่อนต้องทำแบบนี้กับเรา เวลาคนเราให้อะไรผู้อื่น แล้วเขาก็ต้องหวังผลตอบแทนในแบบเดิมเหมือนกัน เราไม่ใช่ผู้ที่ตัดกิเลสได้นะที่จะเป็นแต่คนให้อย่างเดียว คนที่ชื่อ B อะ เป็นคนที่เอาตัวรอดเก่งมากๆๆๆๆ นางจะเป็นคนที่หวังแต่จะได้จะเอาอย่างเดียว เหมือนกับจะช่วยนะ แต่พอมาดูจริงๆแล้วนางไม่เคยมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือเลย คนที่ชื่อ D อะนางชอบดราม่า บอกว่าพ่อแม่ป่วย ปู่ย่าตายายตาย นู้นนี้ทำให้เพื่อนสงสาร แล้วให้เพื่อนทำการบ้านให้ มันยังมีเรื่องราวของแต่ละคนอีกมากมายที่เราอยากเล่า แต่เราไม่รู้จะอธิบายยังไง เราอยากของความคิดเห็นจากทุกคนที่อ่านค่ะ
ว่า   เราควรจะทำยังไงกับชีวิตเราต่อไปนับจากนี้ดี เราอยากมีชีวิตในมหาลัยแบบที่มีความทรงจำดีๆ หลังเลิกเรียนก็ไปมีทติ้งกับเพื่อนๆในกลุ่มบ้าง เราอยากย้ายกลุ่มมากนะ แต่ก็กลัวจะมีปัญหากับกลุ่มเดิม กลัวจะมองหน้ากันไม่ติด เพราะเราก็คบกันมาก็ครึ่งทางแล้ว แต่เราอยากมีความทรงจำดีๆในชีวิตมหาลัย ใครก็ได้ช่วยแก้ปัญหาเราที TT^TT
ปล.เราก็ไม่ใช่คนที่ดีอะไรมาก เรากล้าพูดเลย และเราก็รู้ดี แต่กับเพื่อนเราให้เต็มร้อยเสมอ แต่เราก็อยากได้กลับมาบ้างเหมือนกันนะ เราอยากเจอเพื่อนดีๆในชีวิตมหา'ลัยจริงๆ