มีใครเคยรำคาญเพื่อนสนิทตัวเองกันบ้างมั้ยคะ ตอนนี้เราก็คงเป็นคนนึงในกลุ่มคนเหล่านั้นค่ะ ขอเกริ่นก่อนว่ากลุ่มเราหลักๆมีกัน 11 คนค่ะ แต่ที่สนิทกัน เดินด้วยกัน ไปไหนด้วยกันคือ 4 คนค่ะ ซึ่งเราก็สนิทหมดนะคะ ทั้ง 3 คนที่อยู่กับเรา แต่นางคนนี้คือเป็นคนที่เราเคยสนิทที่สุดค่ะ ไปบ้านกันบ่อยมากๆค่ะ รู้ไต๋กันเยอะค่ะ จนมันเหมือนกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ Toxic ค่ะ เพราะว่ามีครั้งนึงที่นางปากโป้งเรื่องของเรา พูดเสียงดัง จงใจให้คนอื่นรับรู้เรื่องเสียๆของเราอะค่ะ และก็แซะเราบ่อยมากๆ แต่หน้าก็ยิ้มนะคะ พอเราแซะกลับ เขาก็ไม่พอใจ ขึ้นเสียงใส่เราสารพัด ตั้งแต่ตอนนั้นคือเราไม่ชอบนางเลยค่ะ คือมันเหมือนกลายเป็นเพื่อนรัก เพื่อนร้ายไปแล้วอะค่ะตอนนั้น แต่พอผ่านเรื่องนี้ไปสักระยะ นางก็หยุดแซะเราน้อยลงนะคะ แต่คือกลายเป็นทำตัวติดหนึบกว่าเดิม เพราะเราเป็นคนพานางเรียนค่ะ มีอะไรนางก็มาขอให้เราช่วยตลอด มันก็คงไม่แปลกหากจะช่วยเพื่อน แต่คือเรื่องบางเรื่องเราคิดว่าสามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเอง นางเขาก็ไม่ทำอะค่ะ เราเลยรู้สึกหงุดหงิดอยู่หลายๆครั้ง คือนิสัยนางช่วงหลังๆมานี้ชอบทำตัวเป็นเด็กด้วยค่ะ ขี้โวยวาย โมโหร้ายพอควรเลย และจู้จี้มากๆค่ะ เราเลยยิ่งไม่โอเค 

  มาช่วงนี้คือช่วงเตรียมเข้ามหาลัยค่ะ พวกเราเป็นเด็ก ตจว กันนะคะ ซึ่งส่วนตัวแล้วเรามีบ้านอยู่แถวรังสิตค่ะ และญาติก็อยุ่แถวนั้นเยอะค่ะ เลยเล็ง มธ.ไว้ต้นๆเลย แต่นางมีบ้านอยู่แถวลาดกะบังค่ะ ซึ่งมันโคตรจะไกลกันเลยค่ะ แต่คือนางเห็นว่าเราเรียน มธ นางเลยอยากจะตามเรามาเรียน มธ ด้วยค่ะ คณะเดียวกันเลย ซึ่งนางไม่ได้เก่งทางด้านเดียวกับเรา ส่วนตัวเราคิดว่านางไม่น่าจะเรียนไหว เมื่อเราถามเหตุผลนางว่า ทำไมถึงเลือกเรียน มธ และทำไมต้องเป็นคณะนี้ นางตอบเราว่า เพราะว่าเราอยู่ มธ ถ้านางไปอยู่กับเรา นางจะได้ตัดปัญหาไม่มีเพือน และอีกอย่างเพื่อนในกลุ่มเราหลายคนก็เลือกลง มธ คณะนี้กันด้วย อีกเหตุผลนางกลัวไปเรียนที่อื่นแล้วไม่มีเพื่อนคบ กลัวปรับตัวไม่ได้ ซึ่งเราก็ไม่ค่อยโอเคกับคำตอบนางเท่าไหร่ค่ะ เพราะทุกคนก็เริ่มใหม่หมดกันทั้งนั้นเลย ต่อให้หลายคนในกลุ่มจะเลือกเรียนคณะเดียวกัน แต่ก็มีอีกหลายคนเหมือกันที่เรียนคนละสาขากันอะค่ะ และคงมีสังคมใหม่กันด้วยทั้งนั้นอะค่ะ จบเรื่องมอ มาเรื่องหอกันอีกค่ะ คือนางขอมาอยู่หอเดียวกับเรา เป็นรูมเมทเลยอะค่ะ นางกลัวว่านางจะทำนู้น ทำนี่ไม่ได้ คือกังวลไปหมดทุกอย่างและไม่คิดจะแก้ปีญหา หรือลองทำมันดูก่อนเลย คิดแค่ว่าตัวเองทำไม่ได้ทุกอย่าง รอให้เรามาช่วยอย่างเดียวเลยงี้อะค่ะ เราเลยไม่โอเค เพราะเราก็คงช่วยนางทุกเรื่องไม่ได้ 

   เรารู้สึกว่าสกิลในการเอาตัวรอด สกิลการใช้ชีวิตนางต่ำมากๆค่ะ ไม่ทันคน ซื่อในเรื่องที่ไม่ควรซื่อเยอะเลยค่ะ แก้ปัญหาอะไรเองไม่ค่อยได้เลย คือรู้สึกว่านางเป็นแบบนี้กันทุกคนเลยค่ะ เราก็ช่วยพยุงนางกับเพื่อนคนอื่นมากันจนรู้สึกเหนื่อย  และเราที่สนิทกับนางน่าจะที่สุดในกลุ่มก็คือเริ่มรำคาญไปแล้วอะค่ะ
 เราอาจจะคิดลบมากไปเอง แต่คือเราเหนื่อยและรำคาญจริงในสิ่งที่เราเจอมากับนางค่ะ