จันทร์เจ้าเอยเผยนวลให้ชวนซึ้ง
งามติดตรึงเด่นสรวง ณ ห้วงหาว
ทอประกายพร่างพรูกลางหมู่ดาว
เพริศพริ้งพราวเจิดจรัสรัชนี

เดือนสิบสองวันเพ็ญมองเห็นเจ้า
มาหยอกเย้าแต้มแต่งด้วยแสงสี
ส่องพื้นหล้าให้เกษมสุขเปรมปรีดิ์
ในคืนที่ลอยกระทง...เชื่อมโยงใย

ทั้งผองชนร่วมกันสุขหรรษา
ขอขมาสายน้ำที่ฉ่ำไหล
สิ่งใดเคยล่วงเกินด้วยเพลินไป
แม่คงคาโปรดได้..อภัยเทอญ..

โปรดช่วยนำภัยพาลให้หันพราก
ล่องลอยจากดวงฤดีที่ขัดเขิน
ปลดความทุกข์กล้ำกรายได้เผชิญ
พบแต่ความจำเริญและรุ่งเรือง....

“สุนันท์ยา”