แรกๆต้องหากลุ่ม ไปกับกลุ่มนั้น กลุ่มนี้ เพราะไม่รู้จะไปเที่ยวไหน ไปไม่เป็น ไม่รู้ทาง ไม่รู้ที่กิน ที่เที่ยว ก็อาศัยตามเค้าอย่างเดียว แต่พอไปกับหลายๆกลุ่ม หลายๆครั้งก็เริ่มเบื่อ สาเหตุหลักๆ คือ ไม่มีการจัดขบวนหรือวางตำแหน่ง ขี่กันมั่วเต็มถนนเหมือนผึ้งแตกรัง ขี่ช้าขวางรถยนต์ บางคนก็โชว์เกรียนวิ่งขึ้นวิ่งลง แซงกันมั่วทั้งทางตรงทางโค้ง ที่สำคัญเลยคือ จะไปไหน แวะไหนที ตั้งแถวรอกันอยู่นาน คนที่ช้าก็เพราะมัวแต่คุยโม้ สูบบุหรี่ ไม่เคยนึกถึงคนอื่นที่เค้าแต่งตัว ใส่หมวก สตาร์ทรถแล้วต้องมาจอดรอร้อนๆ

ประเด็นเรื่องการขับขี่จบไป คราวนี้มาประเด็นเรื่องค่าใช้จ่าย หลายกลุ่มก็แชร์กันตามปกติ ใครกินเหล้าเบียร์ก็แยกจ่ายต่างหาก อันนี้ถูกต้อง แต่บางคนทำตัวเป็นสิงห์ขี้เมาสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตลอดทุกมื้อแล้วเนียนหารเท่าตลอด เจอแบบนี้ก็ไม่ไหว

คนเก็บเงินกองกลางต้องโปร่งใส ถ้าเก็บเกินแล้วเงินเหลือจะหารคืนหรือเข้ากองกลางก็ต้องชี้แจง บางกลุ่มก็ละเอียด ชี้แจงทุกรายการจนขี้เกียจฟัง แต่บางกลุ่มบอกเดี๋ยวค่อยเคลีย แต่ผ่านไปเป็นปียังไม่เคยเห็นสักรายการ

ตารางเที่ยวก็เป็นอีกเรื่องนึงซึ่งบางครั้งผมเบื่อ เพราะส่วนมากจะขี่รถกันไปแค่ให้ถึง แล้วสิ่งสำคัญที่สุดก็คือต้องไปจอดรถรวมเพื่อถ่ายรูปกลุ่ม ส่วนไฮไลท์ของสถานที่นั้นๆ ก็ถูกมองข้ามไป กลายเป็นแค่เปลี่ยนที่กินเหล้า พออีกวันตื่นไม่ไหว สุดท้ายไม่ได้ไปไหนอีก

สาเหตุที่ปัจจุบันผมเลือกไปไหนคนเดียวก็เพราะเรื่องเหล่านี้ล่ะครับ อยากไปไหน จอดไหน แวะไหน ขี่เร็ว ขี่ช้ายังไงก็ได้ ข้อมูลเที่ยวใน Google มีเยอะแยะ จัดตารางเที่ยวเอาเองเลย

หลายกลุ่ม หลายคนนิสัยดี แต่ต้องมาเสียเพราะบางคนในกลุ่มที่คอยแต่จะเอาเปรียบ

เมื่อก่อนเคยเห็นคนที่ขี่ไปไหนคนเดียว คันเดียว หรือสองคนหนึ่งคัน ยังสงสัยว่าไม่เหงารึ? แต่พอเวลาผ่านมาถึงรู้สึกได้ว่า... ผมกำลังเป็นเหมือนพวกคุณ