สภาพแบบหลาน น่าจะพบได้บ่อยในครอบครัวชนชั้นกลาง
สมัยที่ลุงแต่งงานกับป้า  ระยะ10ปีแรกมีปัญหามาก
เพราะลุงต้องทำงาน(รับราชการ)คนเดียว มีลูก2คน
รายได้ชักหน้าไม่ถึงหลัง  ยิ่งเมื่อลุงต้องย้ายไปทำงานที่จังหวัดอื่น
ยิ่งลำบาก เพราะลุงต้องแยกตัวไปคนเดียว ทำให้ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น
สิ่งหนึ่งที่ลุงและป้าช่วยกันคือ"ประหยัด"
สมัยที่ลุงทำงานที่บ้าน  ลุงนำข้าวกลางวันไปกินที่ทำงานทุกวัน
เพื่อประหยัดค่าอาหาร (เพื่อนร่วมงาน มองเป็นเรื่องแปลก)
เมื่อลุงย้ายไปทำงานที่จังหวัดอื่น กลับบ้านเฉพาะวันหยุด
เมื่อลุงต้องเดินทางกลับไปทำงาน ป้าต้องทำอาหารให้ลุงไปด้วย
สามารถกินได้2-3วัน ทุกครั้ง
รายจ่ายที่ฟุ่มเฟือยต้องตัดทิ้ง ...(ทำบัญชีรายจ่ายประจำวัน ช่วยได้มาก เราจะเห็นการจ่ายเงินได้ชัดเจน)
หลานอาจไม่เชื่อว่า สมัยนั้น ลุงมีชุดราชการใส่แค่2ชุด(สมัยนั้นข้าราชการต้องแต่งชุดสีกากี)
...หลานควรพูดคุยกับสามี ดูสิ่งที่สมควรประหยัด
ต้องร่วมมือกันทั้ง2คน ประคับประคองให้ครอบครัวผ่านจุดนี้ไปให้ได้
ถ้าหลานหมดหนี้สิน  ทุกอย่างน่าจะดีขึ้นมาได้
หลานควรจำไว้ว่า เราทำงานเพื่อหาเงินมายังชีพ
ดังนั้นไม่ควรเกี่ยงงานว่าจะชอบหรือไม่ ควรทำให้ดีที่สุด
เพราะผลงานของเรา จะมีผลต่อการเลื่อนเงินเดือน
ยังไงลุงขอให้พยายามสร้างความสุขในครอบครัวให้ได้
อย่านำเอาปัญหาที่มี มาสร้างความร้าวฉานให้เกิดขึ้นในครอบครัว
...ลุงเคยผ่านจุดที่แย่ที่สุดมาแล้ว
ปัจจุบันลุงเกษียณมาได้4ปี ชีวิตมีความสุขดี
ลูกทั้ง2คนเรียนจบ และมีงานที่มั่นคงทำ
ถ้าเราไม่สู้ ไม่พยายาม ในวันนี้  ความสุขในวันหน้า ไม่เกิดขึ้นแน่
ลุงขอเอาใจช่วย

                                                                   ลุงยุทธ