มันเป็นสัจธรรมชีวิต หรือ มันเป็นเพียงแค่ประโยคไว้ปลอบใจตัวเองในวันที่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า สู้คนอื่นไม่ได้ เรียนไม่เก่ง ทำงานก็หน้าที่การงานต่ำกว่าคนอื่น เงินเดือนก็แสนจะน้อยเมื่อเทียบกับเพื่อนในรุ่นเดียวกัน พอได้คิดแบบนี้ก็ดีขึ้น เออ จะดิ้นรนไปทำไม สุดท้ายก็ตายอยู่ดี แล้วก็ใช้ชีวิตแบบเดิมๆ ไม่ดิ้นรนอะไร อยู่ไปวันๆ