หนูรู้สึกว่าทุกๆ วันของหนู หนูไม่เคย ได้ใช้ชีวิตของหนูเลย  สมัยเรียน หนูก็ เรียน แล้วก็ กลับบ้าน อยู่แค่สองอย่างนี้  บ้านหนูค่อนข้าง จน หนูเรียนไม่สูง ก็มาทำงาน แล้วก็ วนลูป  ทำงานกลับบ้าน แบบนี้ อยากออก ไปเที่ยว อยากมีอิสระบ้าง แต่ครอบครัวไม่ปล่อยเลย เหมือนอยู่ในกรอบ กรง ขัง กรงหนึ่ฃ มาวันนึง หนูพลาด ครั้งใหญ่ พลาดท่า ให้กับความรัก หนูเสียเงินไปเกือบห้าหมื่น หนูเสียใจจริงๆ พ่อแม่รู้ หนู โดนขังกรอบมากกว่าเดิม หนู โดนด่า ในทุกๆวัน ปล. พ่อแม่ไม่ให้มีแฟน และพึ่งรู้ตอนนี้ แต่หนูก็รู้สึกผิด หนูโทษตัวเองทุกวัน และพยามเริ่มต้นใหม่ หนูหางาน ทำตอนนี้  ทำตั้งแต่ 7.00-00.00 เพื่อเก็บเงินใหม่ หนู ทำ7โมง ถึงเที่ยงคืน ทุกๆวัน หนูก็เหนื่อยมากแล้ว แต่พ่อแม่ ก็เอาแต่ด่าซ้ำ พูดถึงเรื่องที่หนูเคยผิดพลาด มาพูดซ้ำหนูตลอด หนูควรทำยังไงดีคะ หนูเหนื่อยจัง หนูเคยมีความคิดลาโลกอยู่หลายครั้ง แต่ทุกๆครั้ง ก็ปลอบใจตัวเอง ว่าสู้ๆ เริ่มใหม่ได้ แต่ สิ่งที่หนูต้องเจอก็มีเรื่องบั่นทอนใจหนู หนูไม่รู้จะสู้ยังไงแล้ว ทั้งเหนื่อยงาน เหนื่อยใจ  ตอนนี้หนูไม่อยากอยู่จริงๆ หนูไม่มีเขฟโซนทางใจเลย แต่หนูก็ยังไม่กล้า ที่จะทำให้ตัวเองหมดลมหายใจ หนูให้เป็นหนูที่ตายแทน หนูอยากให้เป็นหนูที่ตายแทนคนที่เขาจากไปก่อนวัยอันควร ทั่งๆที่เขามีความสุขมีอนาคต น่าจะเป็นหนูที่ตาย แทน หนูไม่รู้จะใข้ชีวิตยังไงต่อ มีขีวิตเพื่ออะไร ทุกๆวันหนูไม่มีความสุขเลย