ผมเป็นคนที่ไม่ได้กลัวผี แต่กลัวสถานที่ และ ความวังเวงของสถานที่มากกว่า แต่ภรรยาของผมนี่เป็นคนกลัวผีสุด ๆ ดังเหตุการต่อไปนี้
    เรื่องไม่อยู่ว่า เธอไม่กล้านอนคนเดียว อยู่คนเดียว ไม่ว่าจะเป็นที่บ้าน หรือ ตามโรงแรมต่าง ๆ ขอย้ำนะครับ ว่าแม้กระทั่งบ้านตัวเอง(บ้านเกิดที่ต่างจังหวัด)ก็ไม่กล้านอนคนเดียว ไม่รู้ว่าจะกลัวอะไรกับบ้านตัวเอง กลางคืน ยังพอว่า แต่นี้ ตอนกลางวันก็ไม่กล้า ต้องอยู่เป็นเพื่อน ตลอดเวลา
     ตอนที่ภรรยาท้องลูกคนแรกตอนนั้น ยังอยู่บ้านเช่า เป็นทาวเฮาร์ 2 ชั้น ตอนกลางคืน ก็จะ ปวดปัสสาวะบ่อย ห้องน้ำก็อยู่ข้างนอกห้องนอนแค่เปิดประตูออกไปก็เจอแล้ว  แต่คุณเธอไม่กล้าออกไป เพราะกลัวผี ก็ต้องปลุกผมให้ไปเป็นเพื่อน เฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำ จะบ่นก็ไม่ได้เดียวน้อยใจอีก เฮ้อออออออออ
      ตอนคลอดลูกนี่ไม่ต้องพูดถึงเลยครับ นอนชั้นบน ลูกมักจะตื่นมากินนมตอนดึก คงจะรู้นะครับ ว่าหน้าที่ลงมาเอาน้ำข้างล่าง เวลาที่น้ำจะชงนมไม่พอจะเป็นของใคร (ทำไมเราไม่กลัวบ้างว้าาาาาาา)
     ตอนนี้ย้ายมาอยู่บ้านใหม่ (บ้านสร้างใหม่ ไม่ใช่มือสองนะครับ) พูดถึงของมือสอง ไม่ได้กินเงินคุณเธอแน่นอน คงจะรู้นะครับว่าเพราะอะไร (เดี๋ยวมีคนจะตามมาเอาคืน สยองซะงั้น) ตอนมาอยู่แรก ๆ นี่ ไม่ต้องพูดถึงครับ ตัวติดกันเป็นตังเม ไปไหนไปนั่น เธออยู่ไหนชั้นอยู่นั้น ไม่มีทางที่เราจะแยกจากกัน นี่ขนาดที่ลูกแล้วนะครับ ความกลัวยังไม่ลดลงเลย
     ล่าสุด ผมนอนหลับกำลังฝันดีเลย คุณเธอก็มาตะกิต ผมก็ถามว่าอะไร (แอบลุ้น...อิ อิ) คุณเธอบอก ไปเอาเสื้อ กับผ้าอ้อมลูกให้หน่อยดิ เท่านั้นแหละ ไม่อยากตื่นเลย เพราะอะไรเหรอครับ ที่ห้องนอนผม จะเป็นห้องนอนใหญ่ มีที่แต่งตัว แล้วก็ห้องน้ำ อยู่ในตัว แต่มีเพียงแค่ ประตูกั้นเท่านั้นเองครับ ลุกจากเตียง เดินไปไม่ถึง 5 เก้า ก็ถึงแล้วครับ (โอ้ยอยากจะบ้าตาย..... ) อยากจะด่าแต่ก็ไม่กล้า (ไม่เอานะเกรงใจ ไม่ดีหรอกเกรงใจ) ก็ต้องลุกไปเอาให้แล้วกลับมานอนอย่างเก่า มารู้เหตุผลตอนเช้า คุณ ๆ คงคาดไม่ถึงแน่นอนครับ เหตุผลคือ คุณเธอนอนฝันเห็นผีแล้วสะดุ้งตื่นมา พอดีกับได้ยินเสียงหมาหอน เลยไม่กล้าลุกไปไหน เพราะกลัวผีจะมาจับ........ โอ้ว ๆๆๆๆๆๆ คุณคิดว่าแบบนี้จะไม่ทางแก้มั้ยครับเนี้ย ช่วยผมที