ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ผมเองเป็นคนเหนือโดยกำเนิด สมัยเด็กๆก็คงเหมือนเด็กทั่วๆไปที่ชอบฟังเรื่องเล่าจากพ่อแก่แม่เฒ่าเป็นยานอนหลับ ส่วนใหญ่ฟังไม่จบเรื่องเพราะชิงหลับไปเสียก่อน แต่ถ้าเป็นเรื่องไหนที่ชอบก็จะจำได้ไม่ลืม ทีนี้ในคืนหนึ่ง พ่อเฒ่าแกเล่าถึงคาถาอาคมในสมัยก่อนที่แสนจะพิศดารพันลึก ตั้งแต่ใช้ช่วยเหลือค้ำจุนไปจนถึงใช้ห้ำหั่นทำลาย แต่มันมีตอนหนึ่งที่น่าสนใจ ตั้งใจฟังซะหูผึ่งเลยทีเดียว

"คาถาสมัยก่อนที่ใช้จีบสาวก็มีนะจะเล่าให้ฟัง สมัยก่อนหญิงสาวถ้าว่างเว้นจากการงานแล้ว ส่วนใหญ่จะอยู่บ้านทอผ้า ซึ่งถ้าไอ้หนุ่มคนไหนสนใจสาวคนใด ก็มักจะฉวยโอกาสที่สาวเจ้าเผลอออกจากกี่ทอผ้าเข้าไปท่องคาถาใส่เครือผ้าเสียหนึ่งบท แล้วรีบไปซ่อนอยู่แถวๆนั้นแหละ ทีนี้พอสาวเดินกลับมาจะทอผ้าต่อ ยิ่งทอก็ยิ่งยุ่ง ยิ่งแกะก็ยิ่งพัน ทีนี้ถึงเวลาไอ้หนุ่มแสดงตัวละ เข้าไปหาแล้วถามว่า ให้พี่ช่วยแกะไหม แล้วก็ทำทีเป็นช่วยแกะ แล้วก็แอบบริกรรมคลายมนต์ เครือผ้านั้นก็กลับเป็นปกติดังเดิมแล้วค่อยหาเรื่องคุยกันต่อไป แต่ก็มีไอ้หนุ่มทะลึ่งบางคน มันก็ใช้วิธีทะลึ่งๆนะ"
"ยังไงๆตา เล่าต่อสิ"
"ก็ไอ้หนุ่มคนนั้นมันจะไปแอบสอดดูว่า สาวที่แอบรักนั้นผ่านทางตรงไหนบ่อยๆ แกก็จะมาเตรียมการณ์ไว้ล่วงหน้าโดยหาไม่ไผ่ซีกอันเล็กๆ มาอันนึง หนุ่มทะลึ่งก็จะท่องคาถาทะลึ่งๆใส่ไม้ซีกอันนั้น แล้วเอาไปกลบดินไว้กลางทางเดินแล้วแอบซุ่มมองอยู่แถวๆนั้นแหละ ทีนี้พอสาวเจ้าเดินผ่านมา ผ้าถุงก็หลุดพรึ่บไปกองที่ตาตุ่มทันที ก็สมใจเจ้านั่นไปตามระเบียบ"
"มันท่องยังไงตา สอนหน่อยน่า"
"กูท่องไม่เป็นเว้ยยยย"
ก็เป็นอันจบเรื่องราวคาถาสัปดนเพียงเท่านี้เพราะถูกไล่ให้ไปนอน แต่มิวายแอบเห็นแกเบือนหน้าหนีแต่แอบยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัยซะงั้น