สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะคะ ฉันอยากออกมาบอกกับทุกๆคนนะคะสิ่งที่ฉันได้เลิกกันแฟนคนนี้ฉันไม่ผิด ฉันเองไม่ได้อยากะพูด แต่ทนคนอื่นด่าไม่ไหว ฉันไม่ผิดเลยสักนิด แค่อยากเล่าและอยากบอกไว้ว่า ทำไมฉันถึงทึ้งคุณ
ขอเป็นชื่อย่อเลยละกันนะคะ ไม่อยากสมมุติชื่อแล้ว
ฉันคบแฟนคนนี้มาจน4ปีละค่ะเราเป็นคนจังหวัดเดียวกับ เค้าติดมหาลัยที่นครปฐม ส่วนฉันเอง ติดมหาลัยอยู่ที่พิษณุโลกค่ะ ฉันก็ขอเล่าย้อนอดีตนิดนึงก่อนนะคะ
ฉันเองชื่อ ม ค่ะ ส่วนแฟนฉันชื่อ ต
เราเจอกันครั้งแรกในค่ายค่ะ เป็นค่ายที่พี่ๆมหาลัยจากจุฬาค่ะ เราสองคน ไม่ชอบขี้หน้ากันเลยก็ว่าได้ ตอนนั้นฉันอยู่มอหก แต่เค้าอยู่มอห้า(เด็กใช่ป่ะล่า) ส่วนตัวฉันเองก็ดื้อนิดๆแต่ก็ฟัง ส่วนแฟนฉันดื้อมาก เป็นผู้นำ เป็นทุกอย่าง ฉันให้เกียรติเค้าเสมอค่ะ ยอมที่จะฟังมากกว่าเป็นผู้พูด (ต่อเลยละกันนะคะ) เราคุยกันไปเรื่อยๆตอนนั้น ปรากฏว่าเค้ามีแฟนแล้วค่ะ ( เฟลนิดนึง) แต่แฟนเค้าก็เหมือนมีแฟนใหม่ (เราเลยได้มีโอกาสทำคะแนน) เราปลอบเค้าพยุงเค้า (ทั้งๆที่ตัวเราเองก็โดนแฟนทึ้งมาเหมือนกัน ) ตลกดีนะคะน้อยคนนะมีจุดจบ อกหักมาเหมือนกัน ฉันเองก็แย่แต่ก็คอยดูแลเค้ามาตลอดค่ะ ตอนแรก เราเป็นคู่รักกันมาก ไปไหนจับมือกันตลอด ใครๆก็ต่างอิจฉา เราก็ดูแลเค้าดีมาตลอด เค้าเป็นแฟนคนแรก(ผู้ชายปกติคบแต่ผู้หญิงค่ะโดนทึ้งบ่อยเลยเปลี่ยนมาคบผู้ชาย) จับมือคนแรก นั่งมอเตอร์ไซด์กับผู้ชายครั้งแรก ทุกอย่างมันเป็นความรักที่ฝ่าฟันอุปสรรคกันมามากมายเลยทีเดียว โดยส่วนตัวเค้าน่ารักนะคะ เข้าตามตรอกออกตามประตู พาเข้าพาผ็ใหญ่ เป็นผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าดีเลยทีเดียวนะคะ
พอเข้าปีที่สอง นิสัยเค้าเริ่มเปลี่ยนค่ะ ห้ามเราทำทุกอย่าง การคบเพื่อน คุยกับผู้ชาย หรือไม่ก็ ให้อยู่คนเดียว ทำตัวหวงมาผิดปกติ เราก็ยอมนะเพราะเรารักเค้ามาก บางทีเราเองผิดแค่เรื่องเล็กๆน้อย เค้าด่าคำหยาบ ด่าเราไปถึงพ่อถึงแม่เราก็แอบน้อยใจ แล้วเบื่อมากเหมือนกันอะไรนักหนา แต่ก็ทนเค้ายังซื่อสัตย์ค่ะ
เหตุการณ์แย่ก็เกิดขึ้น แฟนเราเข้ารพค่ะ ดูเหตุการณ์ตามลิงค์นะคะ
http://ppantip.com/topic/32278308 (ตอนนั้นเราสมมุติชื่อเอาค่ะเพราะกลัวเค้าจะรู้ว่าเขียนลงในพันทิฟ) ช่วงเวลาที่เค้าดีขึ้นเราดูแลเค้าอย่างใกล้ชิดคอยแบกอุ้มป้อนข้าว พยุงทำทุกอย่าง เท่าที่แรงไหว ว่างๆก็แอบมานั่งร้องไห้ว่าเราะทึ้งอนาคตกับผู้ชายคนนี้หรอแม้กระทั่งหายใจเองยังต้องพึ่งออกซิเจนเลย แต่เราก็ยอมนะคะ เพราะรักเค้า เชื่อว่าเราต้องผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันเราผ่านไปด้วยกันได้ค่ะ เค้าก็หาหมอหลายๆหมอนหาสาเหตุเจออว่าเค้าเป็นโรคเครียด ที่เครียดเพราะเราไม่ได้ดั่งใจเค้าสักอย่าง( ทั้งๆที่เราพยายามทำทุกๆอย่างแล้ว )
----- มีต่อนะคะ------
คนที่คบมา 4 ปี กับคนที่เจอ 1 อาทิตย์
ขอเป็นชื่อย่อเลยละกันนะคะ ไม่อยากสมมุติชื่อแล้ว
ฉันคบแฟนคนนี้มาจน4ปีละค่ะเราเป็นคนจังหวัดเดียวกับ เค้าติดมหาลัยที่นครปฐม ส่วนฉันเอง ติดมหาลัยอยู่ที่พิษณุโลกค่ะ ฉันก็ขอเล่าย้อนอดีตนิดนึงก่อนนะคะ
ฉันเองชื่อ ม ค่ะ ส่วนแฟนฉันชื่อ ต
เราเจอกันครั้งแรกในค่ายค่ะ เป็นค่ายที่พี่ๆมหาลัยจากจุฬาค่ะ เราสองคน ไม่ชอบขี้หน้ากันเลยก็ว่าได้ ตอนนั้นฉันอยู่มอหก แต่เค้าอยู่มอห้า(เด็กใช่ป่ะล่า) ส่วนตัวฉันเองก็ดื้อนิดๆแต่ก็ฟัง ส่วนแฟนฉันดื้อมาก เป็นผู้นำ เป็นทุกอย่าง ฉันให้เกียรติเค้าเสมอค่ะ ยอมที่จะฟังมากกว่าเป็นผู้พูด (ต่อเลยละกันนะคะ) เราคุยกันไปเรื่อยๆตอนนั้น ปรากฏว่าเค้ามีแฟนแล้วค่ะ ( เฟลนิดนึง) แต่แฟนเค้าก็เหมือนมีแฟนใหม่ (เราเลยได้มีโอกาสทำคะแนน) เราปลอบเค้าพยุงเค้า (ทั้งๆที่ตัวเราเองก็โดนแฟนทึ้งมาเหมือนกัน ) ตลกดีนะคะน้อยคนนะมีจุดจบ อกหักมาเหมือนกัน ฉันเองก็แย่แต่ก็คอยดูแลเค้ามาตลอดค่ะ ตอนแรก เราเป็นคู่รักกันมาก ไปไหนจับมือกันตลอด ใครๆก็ต่างอิจฉา เราก็ดูแลเค้าดีมาตลอด เค้าเป็นแฟนคนแรก(ผู้ชายปกติคบแต่ผู้หญิงค่ะโดนทึ้งบ่อยเลยเปลี่ยนมาคบผู้ชาย) จับมือคนแรก นั่งมอเตอร์ไซด์กับผู้ชายครั้งแรก ทุกอย่างมันเป็นความรักที่ฝ่าฟันอุปสรรคกันมามากมายเลยทีเดียว โดยส่วนตัวเค้าน่ารักนะคะ เข้าตามตรอกออกตามประตู พาเข้าพาผ็ใหญ่ เป็นผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าดีเลยทีเดียวนะคะ
พอเข้าปีที่สอง นิสัยเค้าเริ่มเปลี่ยนค่ะ ห้ามเราทำทุกอย่าง การคบเพื่อน คุยกับผู้ชาย หรือไม่ก็ ให้อยู่คนเดียว ทำตัวหวงมาผิดปกติ เราก็ยอมนะเพราะเรารักเค้ามาก บางทีเราเองผิดแค่เรื่องเล็กๆน้อย เค้าด่าคำหยาบ ด่าเราไปถึงพ่อถึงแม่เราก็แอบน้อยใจ แล้วเบื่อมากเหมือนกันอะไรนักหนา แต่ก็ทนเค้ายังซื่อสัตย์ค่ะ
เหตุการณ์แย่ก็เกิดขึ้น แฟนเราเข้ารพค่ะ ดูเหตุการณ์ตามลิงค์นะคะ http://ppantip.com/topic/32278308 (ตอนนั้นเราสมมุติชื่อเอาค่ะเพราะกลัวเค้าจะรู้ว่าเขียนลงในพันทิฟ) ช่วงเวลาที่เค้าดีขึ้นเราดูแลเค้าอย่างใกล้ชิดคอยแบกอุ้มป้อนข้าว พยุงทำทุกอย่าง เท่าที่แรงไหว ว่างๆก็แอบมานั่งร้องไห้ว่าเราะทึ้งอนาคตกับผู้ชายคนนี้หรอแม้กระทั่งหายใจเองยังต้องพึ่งออกซิเจนเลย แต่เราก็ยอมนะคะ เพราะรักเค้า เชื่อว่าเราต้องผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันเราผ่านไปด้วยกันได้ค่ะ เค้าก็หาหมอหลายๆหมอนหาสาเหตุเจออว่าเค้าเป็นโรคเครียด ที่เครียดเพราะเราไม่ได้ดั่งใจเค้าสักอย่าง( ทั้งๆที่เราพยายามทำทุกๆอย่างแล้ว )
----- มีต่อนะคะ------