เราคบกับแฟนเกือบ2ปี ตอนคบแรกๆเขาดูเจ้าชู้มาก ไม่สนใจไม่ใส่ใจ เล่นเกมส์อย่างเดียว สมัยนั้นบีบีกำลังฮิต แม้งก็หญิงเยอะอิ้บอ๋ายยยยย พอเราถามก็บอกว่าไม่เคยคุยกับใคร แต่ขอดูโทรศัพท์ก็มีพิรุธ จนเราต้องงัดไม้ตายบอกเลิกครั้งแรกตั้งแต่คบกันมา นี่ก็ใจแข็งเขาง้อก็เล่นตัว จนนางสารภาพออกมาว่าแอบคุยกับหญิงในบีบี แต่นางก็สัญญานะว่าจะไม่ทำแล้วจะซื่อสัตย์บลาๆๆๆ เราก็ให้โอกาส หลังจากนั้นความรักของเราก็ราบรื่นมาตลอด นางดีมากขึ้นๆๆๆจนเราเชื่อและไว้ใจ เรามีรหัสเฟสบุ๊กของกันและกัน เรื่อง18+ผ่านมาจนนับครั้งไม่ถ้วน(คบกันปีกว่าๆแล้ว) นางเอาอกเอาใจเรามากขึ้นตามใจเรามากขึ้น เราเป็นผู้หญิงนิสัยก็รู้ๆกันว่าขี้น้อยใจขี้หึงงี่เง่าสารพัด เวลาเห็นแฟนไปไลค์รูปผู้หญิงเราก็จะโวยนิดนึงละ แต่นางก็เป็นเหมือนกันนะ พอมีเรื่องหนักๆหน่อยแบบแอดผู้หญิงไปคุย เราก็ถามว่าทำไมทำงี้ นางก็บอกอยากรู้ว่าจะหึงมั้ย (สงสัยไม่ได้เลิกกันหลายเดือน) คือเราเป็นคนชอบบอกเลิกแฟนเพราะอยากรู้ว่านางจะง้อมั้ย พอเขาง้อก็ได้ใจ เลยใช้เป็นไม้ตายเลย จนเราเลิกกันบ่อยมาก เดือนละสองสามครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นกัน เขาก็ง้อตามเคย เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆแหละค่ะ จนเข้า1ปี8เดือน เขาจะเป็นฝ่ายบอกเลิกเราค่ะ TT แต่ด้วยความที่เราเป็นคนใจแข็งไม่ง้อใครทั้งที่อยากง้อแทบตายยยย เราก็ทำตัวปกติ ผ่านไปสองสามวันเขาก็มาง้อค่ะ สุดท้ายก็เหมือนเราเหนือกว่าอยู่ดี แต่เราไม่เคยมองความเป็นเกมนะ แค่อยากให้เขาคอยอยู่ข้างๆตามใจ พาไปนู้นนี่ตามประสาผู้หญิง  (ลืมบอกแฟนเราเด็กกว่าเราเกือบ2ปี แตาเขาจะดูโตกว่าเรา) แต่พอเริ่มเข้าเดือนที่9 เราก็ทะเลาะกันเพราะความคิดไม่ตรงกันค่ะ และด้วยเวลาที่มีไม่ตรงกันก็เป็นส่วนค่ะ TT จนมีครั้งนึงทะเลาะกันหนักมาก เราและเขาก็ไม่ยอมกันค่ะ เราก็บอกเลิกเขาก็ยื้อ แต่เหมือนเขายิ่งยื้อเรายิ่งได้ใจเลยค่ะ สุดท้ายเขาก็บอกว่า "เออ! เป็นคนบอกเลิกเองนะ" เราก็อึ้งสิคะ รอไรอ่ะเจองี้ก็สตั้นเลย แต่ด้วยความฟอร์มจัดเราก็ไม่ง้อเพราะคิดว่ายังไงนางก็ต้องมาง้ออยู่ดี
3วันผ่านไป ไม่มีความเคลื่อนไหวของเราทั้งคู่ เราเลยเข้าเฟสของนางดู (เราลบเฟสนาง เลยไม่รู้ความเคลื่อนไหว เศร้าTT) น้ำตาแทบล่วงค่ะ นางคุยกับผู้หญิงเยอะมากค่ะ บอกใครต่อใครว่าไม่มีแฟน (คนที่รู้จักเราทั้งคู่ดีจะรู้ว่าเดี๋ยวก็กลับมาดีกัน เหมือนทะเลาะกันน่ะแหละค่ะ) เราอ่านแชทไปบวกกับผู้หญิงที่รับเฟสแฟนเราที่เด้งขึ้นๆ เรารู้สึกได้เลยว่ามันกำลังเปลี่ยนไปแล้ว แต่เราก็รู้สึกว่าเราเป็นคนผิด กว่าจะทำใจกล้าโทรไปได้ก็ปาไปครึ่งวันแต่สุดท้ายก็โทรไปหาจนได้
เรา "จะเลิกกันจริงๆใช่มั้ย"
แฟน "ก็...บอกเลิกเอง"
เรา "มันไม่เหมือนแต่ก่อนหรอที่แกคอยง้อเราอ่ะ ถ้าเบื่อหรือไม่รักก็บอกมาเลยจะได้ไป ไม่ต้องมานั่งรอ"
แฟน "ไม่ได้เบื่อ และยังรักมาก แต่ถ้าเข้ากันไม่ได้ห่างกันไม่ดีกว่าหรอ"
เรานี่น้ำตาล่วงแหมะๆเลย ร้องไห้ไปคุยไป ไม่เคยคิดถึงวันที่ต้องเลิกกันเลย แต่พอเกิดเรื่องนี้ ก็รู้สึกไม่อยากเสียนางไปเลย เราขอโทษนางและขอให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม นางยอมกลับมาด้วยดี  
แต่การกลับมาครั้งนี้นี่สิ TT นางเริ่มไม่เหมือนเงดิม เปลี่ยนรหัสเฟส แต่เจอกันขอเล่นโทรศัพท์นางก็ให้ดูเฟสนะ ไม่มีการแอดหรือคุยกับใคร ในไลน์ก็ไม่มี แต่ทำไมนางถึงเปลี่ยนไป พอเราถามนางก็บอกเรางี่เง่า คุยๆโทรศัพท์กันอยู่ก็ตัดสายใส่ เราทั้งจุกทั้งเจ็บที่หัวใจ วินาทีนั้นเราทำไรไม่ถูกค่ะ แต่ก็โทรไปอีกครั้ง เราบอกนางว่า "ต่อไปนี้ จะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวแกแล้ว เราเข้าใจแล้วว่าคนเราก็อยากมีโลกส่วนตัวกันบ้าง" (แต่ทำไมเราถึงยังอยากให้เขาอยู่ในโลกของเรานะTT) นางตอบมาว่า "ขอโทษที่พูดไม่คิดทำให้...เสียใจ" ถึงนางจะขอโทษ แต่ลึกๆแล้วเราก็รู้สึกว่ามันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะ เราปรึกษาคนสนิทหลายๆคนก็บอกว่าแฟนเราอาจจะดัดนิสัยเรา บางคนก็บอกว่าหมดช่วงโปรแล้ว เราควรทำใจยอมรับกับผลของการกระทำเรายังไงดี เดินออกมาดีมั้ย หรือ ทำตัวดีๆให้นางกลับมาเป็นเหมือนเดิม และขอเตือนเพื่อนๆนะคะ คำบอกเลิกเป็นคำอาถรรพ์อย่าใช้เพราะอารมณ์เลย เพราะมันเป็นคำบั่นทอนความรักค่ะ ยังไงก็ขอคำปรึกษาด้วยนะคะ ไปละค่ะ ขอบคุณค่าาา