เรามีเพื่อนคนนึงสนิทกัน 3-4ปี เเล้วคะ ตอนเป็นเพื่อนนางงอนเราก็ง้อ นางงอนเราง้ออย่างนั้นจนถึงปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรนางผิดเราก็เป็นคนง้อตลอด เพราะนางจะไม่ค่อยง้อเรา เราทำผิดนิดหน่อยนางก็งอน บางทีนางพูดไม่ค่อยสนใจความรุ้สึกเราเราก็รู้สึกเเย่ เเต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรได้เเต่เก็บไว้ เราเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่ป.4-ม.1 จนมาตอนม.1 เเบบนางส่งข้อความมาเเล้วเราไม่ได้โหลดเมสไว้ก็เลยไม่ได้ดุข้อความนาง พอนางเห็นเราออนในเกมก็โกรธหาว่าเราเห็นเกมสำคัญกว่าอะไรประมานนั้น ตอนนั้นเกือบตัดเพื่อนกันเเต่ก็คืนดี จนมาตอนนี้เราหยุดเรียนเพราะมีธุระ มันเเชทมาว่าถ้าเราไม่มารร.เราจะต้องลงเรียนใหม่ มีงานนั้นงานนี้บลาๆ ถ้าไม่มาจะตก บลาๆ
เราก็เลยเลิกอ่านเเชทมันเพราะเราขี้กลัวขี้กังวล เราก็บอกมันว่า พุดอย่างงี้กุเครียดว่ะ ไรงี้บวกกับสัปดาห์หน้าเราจะสอบเเล้วเเต่เเม่เราก็ลาครูให้เเล้ว
พอมาวันนี้เราส่งข้อความไปมันก็ไม่ตอบเเต่มันออนอยู่เราก็ทั้งง้อทั้งขอโทษ มันก็ไม่อ่าน ทีตอนมันทำผิดหรือไม่มารร.เราก็ไม่เคยถือสามันไม่เคยพุดเเบบทำให้มันกังวล เราปฏิเสธคนไม่ค่อยเก่ง เเถมชอบคิดมาก เเบบเรากลัวถ้าเราเลิกคบกับนางนางจะเกลียดเรา เราควรทำไงดีคะ? TT TT
เพื่อนขี้งอน เเล้วเราก็เป็นคนปฏิเสธคนไม่เป็น ทำยังไงดีคะ?
เราก็เลยเลิกอ่านเเชทมันเพราะเราขี้กลัวขี้กังวล เราก็บอกมันว่า พุดอย่างงี้กุเครียดว่ะ ไรงี้บวกกับสัปดาห์หน้าเราจะสอบเเล้วเเต่เเม่เราก็ลาครูให้เเล้ว
พอมาวันนี้เราส่งข้อความไปมันก็ไม่ตอบเเต่มันออนอยู่เราก็ทั้งง้อทั้งขอโทษ มันก็ไม่อ่าน ทีตอนมันทำผิดหรือไม่มารร.เราก็ไม่เคยถือสามันไม่เคยพุดเเบบทำให้มันกังวล เราปฏิเสธคนไม่ค่อยเก่ง เเถมชอบคิดมาก เเบบเรากลัวถ้าเราเลิกคบกับนางนางจะเกลียดเรา เราควรทำไงดีคะ? TT TT