สวัสดีครับ ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่นั่งทนอ่านเรื่องอันยาวเหยียดของชีวิตความรักของผม

ในพาทนี้ผมอยากจะพูดถึงบางเรื่องก่อนที่ผมยังไม่เคยได้มีโอกาสพูดไปในพาทก่อนๆ เป็นเรื่องที่ลึกเเต่ไม่ลับ ลับบ้างเเหละอันที่จริง อยากจะขอเล่าก่อนที่จะเกิ่นเรื่องต่อ
''ความลึกเเต่ไม่ลับคือ''
1.ผมกับเธอเราอายุเท่ากันครับ (หลายคนคงสงสัยเพราะผมพูดว่าเธออยู่มอ4 เเละผมนั้นอยู่มอ 5 ในตอนที่เราคบกัน ใช่ครับถูกเเล้วเเต่อันที่จริงเธอนั้น อายุเท่าผมเป็นพี่เดือนด้วยซ้ำ เธอเกิด 39 ต้นปี เเต่ผมเกิด ปลายปี เธอดร๊อปเรียนไปปีนึงครับ ไปเรียน ปวช เเล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่เลยมาเรียน มัธยม เราเลยเจอกันอย่างที่ได้อ่าน)
2.เราสองคนมีอะไรกันเเล้วครับ (ผมไม่รู้ว่ามันควรหรือไม่ควรที่จะออกมาพูดเเบบนี้ เเต่มันก็เป็นความจริงเเละตัวผมเองก็ไม่ได้ถือในเรื่องเซ็กเลย เรามีอะไรกันตั้งเเต่ เดือนที่2 ครับ มีอะไรกันเรื่อยๆ ตามประสาวัยรุ่น ทุกเดือนจนเลิกกัน)
3.ครอบครัวผมรับทราบหมดทุกอย่างทุกเรื่องเเม้เเต่เรื่องเซ็กเพราะเราเป็นครอบครัวเปิดรับพวกนี้ อาจจะเป็นเพราะการคิดเเบบคนฝรั่งด้วยส่วนตัวผมนะ คุณพ่อก็ทราบท่านก็คอยให้คำปรึกษาเเละคอยเตือนบ้างบางโอกาส เเต่กับเธอครอบครัวเธอไม่ทราบครับว่าเราครบกัน อันที่จริงก็ทราบเเหละเเต่ไม่รู้ว่าเป็นผมไม่เคยเห็นหน้าคร้าตา ยกเว้นพี่สาวของเธอครับ
4.เธอทำของขวัญวันเกิดให้ผมโดยการผับดาวใส่โหล
5.เธอเขียนไดอารี่ให้ผม เพราะผมอยากได้ คือเคยพูดไว้ว่าอย่ามีเเฟนเเล้วเขียนไดอารี่ให้เรา เธอก็ทนเขียนให้ผมเพราะเธอเป็นคนขี้เกลียด

อาจจะมีอีกหลายเรื่องที่ไม่ได้พูดเเต่ผมว่ามันไม่สำคัญเท่าไหร่ เอาเป็นว่าเรามาต่อเรื่องของผมกันเถอะครับ....

    จากการที่ผมได้รับอุบัติเหตุในวันก่อนปีใหม่เพียง 4 วัน ก่อนเกิดเหตุผมก็คุยกับเธอปกติว่าจะไปซื้อของเดี๋ยวกลับมา เเต่พอเกิดเรื่องผมก็ทำไรไม่ถูกตอนยังมีสติ ก็ได้เเต่ถามเพื่อนที่ไปด้วยกัน (เขายังมีสตินะครับ) ว่า "เห้ย น่ากูเป็นไรป่าววะ" 55555 ผมพูดเเบบนั้นจริงๆครับ ก่อนจะโทรหาเเฟนว่าเรารถคว่ำ แฟนก็ตกใจนะ จากการที่ผมได้ยินเสียงในโทรศัพท์คงเป็นห่วงเเต่เธอคงไม่รู้จะทำไรได้ ก็เลยวางสายไป เเละก็ไม่ได้โทรมาถามอาการกับครอบครัวผมเเต่อย่างใด หลังจากนั้นผมก็หมดสติ ผมถูกส่งเข้าโรงพยาบาล เจ็บไปทั้งร่างกาย เดินไม่ค่อยได้ครับ ขาซ้ายซ้น ดีที่ไม่เป็นไรมาก เธอก็คุยกับผมปกติหลังจากผมดีขึ้น ก็มีถามถึงอาการบาดเจ็บบ้างสุดท้ายผมก็ได้ เเต่นอนอยู่บ้าน ไม่ได้ไปเค้าท์ดาวน์ตามที่ตั้งใจไว้ ส่วนเธอก็อยู่ที่โคราชเที่ยวครับ มันยังมีเรื่องที่ทำให้ผมเสียใจอีก เธอไปเที่ยวกับเพื่อนผช เเละรุ่นพี่ ที่เธอเคยเเอบชอบ เเละเขาก็เอ็นดูเธอ ไปกินเหล้า ด้วยกันเที่ยวด้วยกัน เเละทิ้งผมไว้ไม่โทรมาไม่คุย เเถมยังตอบเเบบเดิม คือ อือ อืม เออ อีกตามเคย สุดท้ายเธอเอ่ยปากบอกขอเวลาส่วนตัวได้ไหมไม่อยากคุยด้วย รำคาญ ผมก็เลยหายไป เเต่ก็มีตามง้อเธอบ้าง สุดท้ายเธอบอกว่า เธอคงอยู่โคราชยาวครับ ผมก็บอกเธอไปว่าอยากอยู่ด้วยกันเนอะ ปีใหม่เนี่ย (มันคงเป็นเเค่ฝัน) พอวันที่ 30 ธันวา มาถึง ผมก็ไม่ได้คุยกับเธอเพราะเราทะเลาะกัน ผมนอนทั้งวัน ตืนมาก็พบว่าเธอทักมา ผมก็คุยปกติ คิดถึงเธอมากก็สารยายไป ~ เธอเซอไพรซ์ผมครับเธอกลับมาปทุม !!! กลับมาจากโคราชก่อนกำหนด บอกจะมาหา ผมนี่อึ้งเลย เเต่โคตรดีใจเเบบซึ้งอะ ก็ตั้งน่าตั้งตารอ พอตกเย็นเธอก็ทักมาบอก ขอไปเที่ยวกับเพื่อนๆก่อนนะ เเล้วจะเข้าไปหา ผมก็อ่อโอเค ให้ครับ หลังจากนั้นเธอก็หายไปราวๆ 4 ชม พอทักไปอีกที บอกกำลังจะมา สุดท้ายตอน 3 ทุ่มได้ เสียงออดหน้าบ้านดังครับ (ติ้ง หน่องงง ~ ) เธอมา !!! เเต่ผมไม่รู้ว่ามาได้ไง เธอเปิดเข้าบ้านมา เเล้วมาทักทายผม กอดผมจากด้านหลัง (ผมนั่งเก้าอี้อยู่) หอมเเก้มเเละบอก เซอไพรนะตัวเองรักนะ ต่างๆนาๆ ผมโคตรดีใจเลย แฟนผมน่ารักเนอะ ^^ เเต่ผมกลับมองไปที่ใบหน้าเธอครับ หน้าเธอแดง ผิดปกติ ไม่น่าใช้จากการเขิน ผมดมปากเธอใกล้ๆ บังคับให้เธอ ฮ้าาใส่ และก็รู้ว่าเธอดื่มมา เยอะด้วย เกือบจะไม่มีสติ ผมก็เลยพาขึ้นห้อง (ตอนนั้นผมเดินพอได้เเล้วนะครับ) ก็หาผ้ามาเช็ดตัวให้เธอ เอาโทรศัพท์มาชาติเเบต เเละเก็บกระเป๋า ทันใดนั้นเธอรีบดึงตัวผมลงกับที่นอนครับ ด้วยเพราะเหตุใดไม่รู้ เธอดึงผมมาจูบ มาหอมกอดอย่างเเน่นเเละบอกเขารักตัวเองนะ ผมก็ดีใจนอนกอดเธอไป สุดท้ายพอเธอเหมือนจะหลับเเล้วผมก็ลุกขึ้นมาชาจโทรศัพท์ให้เธอ เเต่>>>> เสียงไลน์ดังครับ ผมเลยถือวิสาสะ กดไปอ่าน เป็นไลน์เพื่อนผชของเธอ ผมอ่านได้ใจความว่า นัดกันไปกินเหล้า เธอเป็นผญ คนเดียวในห้องที่จะไป ส่วนที่นัน้มีเพียง สองคน ที่เหลือผชทั้งนั้น อ่านไปอ่านมา เป็นบ้านไอ นาย ตอนั้นเองครับ ผมนี่น้ำตาล่วงโมโหมากเเต่เธอหลับไปเเล้ว สุดท้ายก็ทำไรไมไ่ด้ เลยหยิบกระเป๋ามา เก็บของปกติเจอโทรศัพท์ครับ ซึ่งมันไม่ใช่ของๆเธอ สักพัก โทรศัพท์มันดังขึ้น เธอตื่นมา เเละรีบคว้าจากมือผม ไปผมเลยถามของใครเธอบอกของเพื่อน ยืมมาฟังเพลง ผมถามว่าใครเขาก็โกหกว่าของเพื่อนผญ เเต่ผมขอดู ไปไปมามาหน้าจอเป็นของไอ นายตอ ครับผมนี่โคตรโมโห เเต่เธอกลับไม่ขอโทษอะไร โกรธผมกลับด้วยซ้ำบอกผมอย่าทำตัวงี่เง่านี่มาหาเเล้วก็น่าจะพาใจ ผมเลยนอนอีกฝั่งของเตียงเรานอนห่างกันสักระยะ ผมเลยเข้าไปหาเธอ ไปห่มผ้าเธอเลยคว้าตัวผมมากอด เเละขอโทษนอนหอมกอด พูดต่างๆนาๆ ผมก็ให้อภัย ผมมองดูนาฬิกา เป็นเวลา 00:00 พอดี ผมเลยบอกเธอว่า "สุขสันต์วันปีใหม่นะตัวเอง มีความสุขตลอดปี เขาจะรักตัวเองอย่างนี้ดีกับตัวเองแบบนี้ตลอดไป" เธอดันหลับครับ !! 55555 ก็ไม่เป้นไร ก็นอนกันไป
พอตื่นเช้ามาเธอก็ร้องจะกลับครับตั้งเเต่ 6 โมงสุดท้ายเธอกลับเอาตอน 4 โมง ไม่ต้องถามต่อว่าทำไรกัน เขิน 55555 เรื่องราวเหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดี เเต่ เรื่องนายตอที่เหมือนจะถูกลืมไป ผมยังจำได้ขึ้นใจเเละเสียใจมาก สุดท้ายเธอตัดสินใจเลิกยุ่งกับนายตอครับ แแบบเด็ดขาด เพราะเกิดเรื่องทะเลาะกันด้วยระหว่างกลุ่มในห้องของเธอ สุดท้ายเราก็รักกันอย่างหวานชื่นเลยหละครับ

หลายคนที่อ่านคงจะรู้สึกเเย่ถ้าผมจะหยุดเพียงเท่านี้ใน กระทู้นี้ เลยเอาเป็นว่าเขียนต่อดีกว่า ....

เรื่องราวของเราก็เหมือนจะผ่านไปด้วยดี เเต่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นมันเเย่มากกว่าที่ผ่านมาอีกหลายเท่าครับ ช่วงนี้เดือน กุมภาพันเเล้วเเหละ เป็นเทศการณ์ความรัก ผมเลยมีเซอไพร มีการซื้อของที่เธออยากได้ ให้ เเล้วก็เที่ยวด้วยกัน ตามปกติ ดูหวานเเว๋วเลยเเหละครับ >< เเต่ในช่วงปลายเดือนนี้เธอต้องไปเข้าค่าย ค่ายนี้เป็นค่ายของแผนการเรียนที่ผมเรียนเป็นค่ายวิศวะ มีเข้าร่วมทั้งหมด 4 รรใหญ่ๆ ผมเองก็เคยเข้ามาเเล้ว ในตอนมอ 4 ผมเลยเล่าให้เธอฟังว่าเป็นยังไงเเละก็พูดถึงว่าเธอจะต้องเจอเพื่อนอีกเยอะมากมกาเลย ที่จะเข้ามา หลายๆรร ก็ระวังๆนะ อย่าไปหว่านสเน่ห์ให้ใครละ เธอก็บอกไม่มีหรอกๆ ก็พูดๆไป วันที่เธอจะไปเข้าค่ายผมก็ไปส่งเธอครับ ทั้งๆที่ รร หยุด เเต่ผมก็ตื่นไปส่งเธอ เพราะคิดถึงเเละเป็นห่วง จนครูแซวว่าไปด้วยไหม ไปนอนห้องครูก็ได้ ผมก็อยากไปนะเเต่มันคงไม่ดี ให้เธอไปเเบบไม่มีผมดีกว่า ก่อนไปเธอก็มาหอม เเละก็ไปโบกมือลากันด้วยความคิดถึงเเละห่วงใย สัญญากันว่าจะโทรหากันเธอว่างจะโทรมาเอง สุดท้ายพอเธอถึงค่าย ก็ไร้วี่แวว การติดต่อ ผมก็เข้าใจว่าเข้าค่ายต้องทำอะไรเยอะเเยะ เเต่พอตกดึก เธอดันไม่โทรมาเลย ผมเลยโทรไป เธอไม่รับ โทรไปหลายๆครั้งให้เพื่อนรับ เเละสุดท้ายก็บอกว่าเธอเองไม่ว่าง ไปเล่นเตะบอลกับเพื่อนรรอื่นไปนั่งคุยกับเพื่อนใหม่ๆ มีผชเต็มไปหมด ผมก็หึงสิครับ โวยวายใหญ่ เเต่ก็ทำไรไม่ได้ เธอก็วางสายไปสุดท้ายจะได้คุยกันก็ตอน โน้นก่อนกลับ เหมือนจะดีเเต่เธอก็คุยได้เเค่ 10 นาทีมั้ง ก็ไปเล่น ผมก็ปล่อยไป พอกลับมาจากค่าย เธอหายการติดต่อไป 2-3 วันเลยครับผมติดต่อไม่ได้ จะไปหาก็ไม่รู้เธออยู่บ้านใครตอนนั้น ผมรู้ข่าวว่าเธอมีคนคุยมาจีบเเละเธอก็ชอบ ก็คุย ผมก็ทำไรไม่ได้อีกตามเคยพอรู้ว่าเธออยู่ไหนก็รีบไปหา ไปคุยเคลียร์สุดท้ายเธอก็ไม่ขอโทษหรืออธิบายอะ ไร ผมเลยกลับบ้านทั้งน้ำตาสุดท้ายเธอก็โทรมาคุยปกติเเต่มันไม่ปกติตรงที่เธอเฉยชา เเละไม่อยากคุยสักเท่าไหร่ ผมก็หงอยเลยครับ เศร้า ช่วงนั้นต้องซ้อมไปเเข่งออกงานที่พัทยาด้วยเธอก็มีโอกาสมาช่วย เเต่ก่อนกลับดั้นเกิดเรื่อง เธอดูเบื่อๆผม สุดท้ายผมเลยเอ่ยปากไปว่ามีอะไรลองบอกกันดิ เขาบอกผมเสียงอ่อยเเละนิ่งว่า "เราเหนื่อย เราเบื่อ เราไม่อยากรักเธอเเล้วอะ" ผมอึ้งเลย เสียใจน้ำตาล่วง ทำไรไม่ได้ เพราะไม่ได้อยู่ใกล้กัน เธอก็ สารยายผมดีทุกอย่างโน้นนี่นั้นเเต่เธอเองที่ไม่ดีเเละไม่อยากหยุดที่ใครตอนนี้ ผมก็บอกถ้าเราดีเเล้วจะไปจากเราทำไม ก็อ้อนวอน ขอร้องไม่ให้เธอไป สุดท้ายเธอก็บอกเลิกผมครับ วันนี้คือวันที่ 8 มีนาคม 2557 เวลา 19:56น. แบตผมเหลือ 8% เธอส่งมาว่า "เราเลิกกันนะ" ผมเสียใจไม่เปิดอ่านไปตอบ ร้องไห้ไม่หยุดไปหาเพื่อนให้ไว เเละร้องโฮ เพื่อนก็คอยปลอบ ปล่อยให้แบตหมดอย่างนั้นต่อไป เธอติดต่อผมไม่ได้เป็นวันๆ สุดท้ายพอผมเปิดเครื่องมาเธอก็โทรมาครับ ถามว่าเป็นไงบ้างโอเคไหม ขอโทษ เเต่เธอไม่ได้ ขอคืนดีเลย ครอบครัวผมรู้เลย บอกว่าไม่ให้ผมกลับไปรักกับผู้หญิงคนนี้อีก ห้ามโดยเด็ดดขาด ผมก็ต้องทำ เพราะการที่เราจะรักใครเเล้วถ้าครอบครัวเราไม่โอเคทุกอย่างก็ไม่มีความหมาย เธอก็หายไปจากผม สุดท้ายผมได้ข่าวว่าเธอไปคบกับรุ่นน้องผมครับ สนิทด้วย


                



ผมดูโง่ไหม????

"ความรักทำให้คนตาบอด"
by; ความรัก