กาลหนึ่งไม่นานมานี้ เมื่อต้นเดือนมกรา วันนั้นเป็นวันสอบมิดเทอมวันสุดท้ายพอดี พอสอบเสร็จก็ไปนั่งรอเพื่อนอีกคนที่ยังสอบไม่เสร็จ ไปรอที่ห้องสมุด ก็นั่งฟังเพลง เล่นเกมส์ในโทรศัพท์รอไปพลางๆ สักพักก็มีนศ.ชายกลุ่มนึงมานั่งที่โต๊ะเยื้องๆกัน ไม่ไกลมาก คือตอนแรกก็ไม่ได้อะไร แล้วก็เห็นผช.คนนึงในกลุ่มนั้นแหละ เค้ากำลังคุยกับเพื่อน แล้วก็ยิ้มๆไรงี้ เพราะยิ้มนี่แหละ หลงยิ้ม 555555555 โห...นี่แบบกดพอสเกม แล้วเริ่มเท้าคางแอบมองเลยทีเดียว555555555555555แบบคิ้วเข้มๆ สันจมูกนี่เด่นมาก กระแทกตามากเหอะ 555555 ก็เลยแอบมองเป็นระยะเว่ย เหมือนกำลังติวสือกับเพื่อนๆมั้ง คือก็ไม่รู้ว่าอยู่คณะอะไร ปีไหน ไม่รุ้อะไรเลย แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจต่อไป
เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์... ก็เจอผช.คนนั้นอีกครั้งที่สอง คือก็ดีใจอ่ะดีใจ เจออีกแล้วไรงี้ แค่นั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ แล้วก็เจอครั้งที่สามสี่ห้า นานๆเจอทีนะ แบบอาทิตย์ละสองวันได้ เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านั้นก็คิดว่าจะทำไงถึงจะรู้จักเค้าดี ก็มีเพื่อนคนนึงพูดถึงแบบสอบถาม คือช่วงนั้นเรียนวิชาเขียนรายงานวิชาการ แล้วก็ใช้แบบสอบถามเป็นข้อมูลภาคสนาม ก็เลยคิดออกแล้วว่าทำยังไงถึงจะรู้จักเค้าเพิ่มขึ้นบ้าง กลับไปก็เลยทำแบบสอบถามขึ้นมาชุดนึง แบบตอนนั้นหัวนี่ไบรท์มาก ดราฟมาเป็นฉากๆ คือแบบการบ้งการบ้านนี่ทีหลัง ไม่งั้นเดียวลืมว่าจะต้องเขียนอะไรไปบ้าง5555555555555555555 อ่า..ก็ได้แบบสอบถามแล้ว ประเด็นคือคำถามแต่ละข้อหาได้วิชาการไม่ คือมันจะมีให้กรอกประวัติของผู้ตอบแบบสอบถามย่อๆ แล้วพอตอนที่2 ก็ถามแบบมีแฟนหรือยัง ชอบคนแบบไหนไรงี้เว่ย.. คำถามมันมีอีกนะแต่จำไม่ได้ละ แล้ววันนึงก็เห็นเค้ากับเพื่อนๆกำลังเดินไปเรียน คือเห็นอยู่ไกลๆมาก ในแต่ละครั้งที่เจออ่ะนะ เราก็สายตาไม่ค่อยดี อาศัยจำสีกระเป๋าที่เค้าใช้ กับสังเกตคิ้วกับดั้งเด่นๆนั่น 55555555555555 เพื่อนคนนึงเลยตามไปดูให้ว่าเรียนห้องไหน หน้าห้องจะแปะตารางไว้ว่าวิชาอะไร ก็สรุปว่าวิชานั้นส่วนใหญ่ปีหนึ่งเรียน โว้วปีเดียวกันแฮะ แล้วคือวันนั้นก็จะเย็นละ เรากับเพื่อนก็รอไปหาอะไรกินที่ตลาดในมอ. รอจนสี่โมงครึ่งนศ.ก็เลิกเรียน ก็เห็นกลุ่มเค้าลงบันไดมานั่งที่โต๊ะๆนึง ก็เลยให้เพื่อนเนียนเอาแบบสอบถามไปให้ทำ ตอนนั้นสัมผัสได้ถึงความด้านของหน้า ฮ่าๆๆ ฉันทำอะไรลงไปเนี้ย!!! ก็อยากจะวิ่งไปห้ามเพื่อน แต่ก็ไม่ทันละ นั่งรอแบบสั่นมาก สั่นทำไมไม่รู้ ตื่นเต้นมั้ง5555555555555555 แล้วเพื่อนก็กลับมาพร้อมแบบสอบถาม กรี๊ดดดดดดดดด เรียนวิศวะไฟฟ้า ไม่มีแฟนโว้ยยย สนใจแค่นี้แหละ แต่ก็นะไม่มีแฟนแล้วไง เราก็ไม่รู้จักกันอยู่ดี... แต่ยังไม่รู้จักชื่อ นี่ก็ไปตามหาในเฟสบุ๊ค คือแบบหายากมาก สี่ชั่วโมงกว่าๆ แต่ความพยายามก็สำฤทธิ์ผล เจอเฟสเค้าแล้วโว้ยยย - - ด้วยความที่ไม่รู้อะไร รู้แค่อยู่วิศวะไฟฟ้างี้ ก็หาจากตามAbout ในเฟสอ่ะ ลิ้งค์จากสายวิศวะไปนุ่นนี่นี่นั่น สุดท้ายไปเจอจากรูปที่เขาโดนแท็กมา (ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วยวะ ปวดหลังมาก) พอรู้เฟสมันก็รู้หมดอ่ะ รู้ไอจี ทวิตงี้ เค้าดุเป็นคนเฟรนลี่น่ารักดีนะ ดูฮาๆงี้แต่ก็ไม่ได้แอดไปอ่ะนะ ส่วนไอจีเคยฟอล พอสักพักเค้าลงรูปกับแฟนปุ๊ปรีบอันฟอลเลยจ้า 55555555555 เออก็นั่นแหละเค้ามีแฟนแล้ว... ไหนในแบบสอบถามบอกว่าไม่มีไงวะ หรือเพิ่งมี ประเด็นคือวันนึงเห็นเค้าเดินกับผญ.คนนึง ตอนแรกก็คิดปลอบใจ เห้ยเพื่อนกันเว้ย แต่ความจริงคือแฟนฮีจริงๆ ไม่เจ็บไม่ได้เสียใจดราม่าอะไร แต่เฟลแน่ๆเป็นธรรมดา คือเราก็ชอบทำตัวประหลาดอ่ะ แบบชอบไปคุยกับเค้า แต่ก็ไม่เปิดเผยตัวงี้ เช่นส่งคลิปแมวทอมผ่านไอจีที่ทำขึ้นมาแล้วแท้กเค้าไปบอกว่า ให้สู้ๆนะตอนสอบ คิดว่าเค้าต้องกลัว คิดว่าเราโรคจิตแน่ๆ อยากคุยด้วยง่ะ แต่ทำดีไม่เป็น5555 แต่ช่างเหอะทำไปแล้ว ก็เราไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เออประมาณว่าไม่ดีพอที่ใครจะสนใจไรงี้ พอเค้ามีแฟนเราก็พยายามจะตัดใจ แต่ก็ชอบไปส่องดูความเคลื่อนไหวว่าเป็นไงบ้างสบายดีมั้ย คึคึ จนกระทั่งปิดเทอมหกเดือน มันก็มีช่วงที่ไม่ได้นึกถึงเหมือนกันแหละ แต่จนเปิดเทอมอีกครั้ง เดินผ่านนศ.วิศวะ คือปีสองวิศวะเค้าใส่ชอปกัน เราก็ดันไปคิดถึงว่าถ้าเค้าใส่ต้องเท่แน่ๆเลย เอาจริงเค้าก็ดูดีอยู่ละ แฮ่ แล้ววันนึงก็เจอเค้ายืนซื้อไอติมอยู่ที่โรงอาหาร ใส่ชอปละ ดีใจ ไม่ได้ดีใจที่เห็นใส่ชอป ดีใจที่ได้เจอเค้าเฉยๆ ไม่เจอตั้งหลายเดือน หล่อขึ้นป่ะเนี่ย กรี๊ดไม่ได้ โรงอาหารคนเยอะ ฮ่าๆๆ เริ่มทำตัวประหลาดอีกรอบ นี่เป็นพวกชอบวาดรูประบายสี เบื่อ เศร้า เหงา เปื่อย ดีใจ ฟินอะไรก็จะวาดรูปแต่ก็วาดกากๆ เราวาดรูปตอนที่เค้าซื้อไอติมแล้วก็ส่งแบบdirectไปให้เขาอ่ะ หลอนป่ะ ฮ่าาาา สุดท้ายแล้วเราก็แอดเฟสเค้าไป ทักแชทไปบอกว่าเออเราเป็นใครไรงี้ ให้รู้ว่ามีตัวตน ฮ่าๆ เค้าก็จำได้นะ เวลาเราถามอะไรชวนคุยธรรมดา เค้าก็ตอบตลอดนะ ไม่ได้เพิกเฉยใส่ เป็นคนดีที่น่ารัก (นี่เพ้อ) เรียนเก่งด้วยนะ ^0^ เคยทักไปตอนที่ดูเหมือนเค้าจะกำลังเครียดๆ แอบเป็นห่วง เพื่อนเราบอกว่ามันดูแปลกอ่ะ เราเป็นใครก็ไม่รู้ไปบอกว่าเป็นห่วงเค้า แต่ก็ช่างมันเหอะ ก็บอกไปแล้วอ่ะ คือก็รู้สึกตัวเองหน้าหนามากเลยค่ะ 555555555555 แล้วก็ทักล่าสุดคือถามไถ่ตอนสอบมิดเทอม มันไม่มีอะไรที่มากกว่าถามไปก็ตอบกลับ จะว่าถามคำตอบคำก็ไม่รู้ดิ แต่ไม่ได้เฟลไรอ่ะ แค่นั้นล่ะก็ยังไม่มีโอกาสได้ทักไปแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังเห็นเค้าที่โรงอาหารอยู่บ่อยๆ เจอทีไรประหม่าทุกที ประสาท- - แต่ก็ฟินเงียบๆ ฮ่าๆๆ แต่เขาก็ไม่เห็น ไม่รู้จัก ไม่ก็จำเราไม่ได้55555555555 เห็นทำขำเยอะๆ เราเป็นพวกชอบขำกลบเกลื่อน เราไม่เคยมีโมเม้นความรักสมหวังดีดีกับคนอื่นเค้าหรอก มีเพื่อนบอกว่า คนเลือดกรุ๊ปบีอาภัพรัก 5555555555555555555555555 จริงมั้ง แต่เราว่าบางทีแอบชอบแบบนี้มันก็ดีนะ เพราะทั้งหมดมันเริ่มที่เรา เดี๋ยววันนึงก็คงจบไปเองที่ตัวเรา ถ้าสมหวังกันทุกคน แล้วคนโสดจะมีไว้ทำไมกันล่ะ คึคึ เล่าให้อ่านเฉยๆไม่คิดตังค์ ฮ่าๆๆ จบเพียงเท่านี้แหละค่ะ
ปล. เราเจอแบบสอบถามละ อยู่ที่คห.3
ปล.2 ที่หัวข้อใช้แพะมันมีความหมายนะ 555555555555
แอบชอบแบบสุดติ่งกระดิ่งแพะ (?)
เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์... ก็เจอผช.คนนั้นอีกครั้งที่สอง คือก็ดีใจอ่ะดีใจ เจออีกแล้วไรงี้ แค่นั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ แล้วก็เจอครั้งที่สามสี่ห้า นานๆเจอทีนะ แบบอาทิตย์ละสองวันได้ เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านั้นก็คิดว่าจะทำไงถึงจะรู้จักเค้าดี ก็มีเพื่อนคนนึงพูดถึงแบบสอบถาม คือช่วงนั้นเรียนวิชาเขียนรายงานวิชาการ แล้วก็ใช้แบบสอบถามเป็นข้อมูลภาคสนาม ก็เลยคิดออกแล้วว่าทำยังไงถึงจะรู้จักเค้าเพิ่มขึ้นบ้าง กลับไปก็เลยทำแบบสอบถามขึ้นมาชุดนึง แบบตอนนั้นหัวนี่ไบรท์มาก ดราฟมาเป็นฉากๆ คือแบบการบ้งการบ้านนี่ทีหลัง ไม่งั้นเดียวลืมว่าจะต้องเขียนอะไรไปบ้าง5555555555555555555 อ่า..ก็ได้แบบสอบถามแล้ว ประเด็นคือคำถามแต่ละข้อหาได้วิชาการไม่ คือมันจะมีให้กรอกประวัติของผู้ตอบแบบสอบถามย่อๆ แล้วพอตอนที่2 ก็ถามแบบมีแฟนหรือยัง ชอบคนแบบไหนไรงี้เว่ย.. คำถามมันมีอีกนะแต่จำไม่ได้ละ แล้ววันนึงก็เห็นเค้ากับเพื่อนๆกำลังเดินไปเรียน คือเห็นอยู่ไกลๆมาก ในแต่ละครั้งที่เจออ่ะนะ เราก็สายตาไม่ค่อยดี อาศัยจำสีกระเป๋าที่เค้าใช้ กับสังเกตคิ้วกับดั้งเด่นๆนั่น 55555555555555 เพื่อนคนนึงเลยตามไปดูให้ว่าเรียนห้องไหน หน้าห้องจะแปะตารางไว้ว่าวิชาอะไร ก็สรุปว่าวิชานั้นส่วนใหญ่ปีหนึ่งเรียน โว้วปีเดียวกันแฮะ แล้วคือวันนั้นก็จะเย็นละ เรากับเพื่อนก็รอไปหาอะไรกินที่ตลาดในมอ. รอจนสี่โมงครึ่งนศ.ก็เลิกเรียน ก็เห็นกลุ่มเค้าลงบันไดมานั่งที่โต๊ะๆนึง ก็เลยให้เพื่อนเนียนเอาแบบสอบถามไปให้ทำ ตอนนั้นสัมผัสได้ถึงความด้านของหน้า ฮ่าๆๆ ฉันทำอะไรลงไปเนี้ย!!! ก็อยากจะวิ่งไปห้ามเพื่อน แต่ก็ไม่ทันละ นั่งรอแบบสั่นมาก สั่นทำไมไม่รู้ ตื่นเต้นมั้ง5555555555555555 แล้วเพื่อนก็กลับมาพร้อมแบบสอบถาม กรี๊ดดดดดดดดด เรียนวิศวะไฟฟ้า ไม่มีแฟนโว้ยยย สนใจแค่นี้แหละ แต่ก็นะไม่มีแฟนแล้วไง เราก็ไม่รู้จักกันอยู่ดี... แต่ยังไม่รู้จักชื่อ นี่ก็ไปตามหาในเฟสบุ๊ค คือแบบหายากมาก สี่ชั่วโมงกว่าๆ แต่ความพยายามก็สำฤทธิ์ผล เจอเฟสเค้าแล้วโว้ยยย - - ด้วยความที่ไม่รู้อะไร รู้แค่อยู่วิศวะไฟฟ้างี้ ก็หาจากตามAbout ในเฟสอ่ะ ลิ้งค์จากสายวิศวะไปนุ่นนี่นี่นั่น สุดท้ายไปเจอจากรูปที่เขาโดนแท็กมา (ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วยวะ ปวดหลังมาก) พอรู้เฟสมันก็รู้หมดอ่ะ รู้ไอจี ทวิตงี้ เค้าดุเป็นคนเฟรนลี่น่ารักดีนะ ดูฮาๆงี้แต่ก็ไม่ได้แอดไปอ่ะนะ ส่วนไอจีเคยฟอล พอสักพักเค้าลงรูปกับแฟนปุ๊ปรีบอันฟอลเลยจ้า 55555555555 เออก็นั่นแหละเค้ามีแฟนแล้ว... ไหนในแบบสอบถามบอกว่าไม่มีไงวะ หรือเพิ่งมี ประเด็นคือวันนึงเห็นเค้าเดินกับผญ.คนนึง ตอนแรกก็คิดปลอบใจ เห้ยเพื่อนกันเว้ย แต่ความจริงคือแฟนฮีจริงๆ ไม่เจ็บไม่ได้เสียใจดราม่าอะไร แต่เฟลแน่ๆเป็นธรรมดา คือเราก็ชอบทำตัวประหลาดอ่ะ แบบชอบไปคุยกับเค้า แต่ก็ไม่เปิดเผยตัวงี้ เช่นส่งคลิปแมวทอมผ่านไอจีที่ทำขึ้นมาแล้วแท้กเค้าไปบอกว่า ให้สู้ๆนะตอนสอบ คิดว่าเค้าต้องกลัว คิดว่าเราโรคจิตแน่ๆ อยากคุยด้วยง่ะ แต่ทำดีไม่เป็น5555 แต่ช่างเหอะทำไปแล้ว ก็เราไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เออประมาณว่าไม่ดีพอที่ใครจะสนใจไรงี้ พอเค้ามีแฟนเราก็พยายามจะตัดใจ แต่ก็ชอบไปส่องดูความเคลื่อนไหวว่าเป็นไงบ้างสบายดีมั้ย คึคึ จนกระทั่งปิดเทอมหกเดือน มันก็มีช่วงที่ไม่ได้นึกถึงเหมือนกันแหละ แต่จนเปิดเทอมอีกครั้ง เดินผ่านนศ.วิศวะ คือปีสองวิศวะเค้าใส่ชอปกัน เราก็ดันไปคิดถึงว่าถ้าเค้าใส่ต้องเท่แน่ๆเลย เอาจริงเค้าก็ดูดีอยู่ละ แฮ่ แล้ววันนึงก็เจอเค้ายืนซื้อไอติมอยู่ที่โรงอาหาร ใส่ชอปละ ดีใจ ไม่ได้ดีใจที่เห็นใส่ชอป ดีใจที่ได้เจอเค้าเฉยๆ ไม่เจอตั้งหลายเดือน หล่อขึ้นป่ะเนี่ย กรี๊ดไม่ได้ โรงอาหารคนเยอะ ฮ่าๆๆ เริ่มทำตัวประหลาดอีกรอบ นี่เป็นพวกชอบวาดรูประบายสี เบื่อ เศร้า เหงา เปื่อย ดีใจ ฟินอะไรก็จะวาดรูปแต่ก็วาดกากๆ เราวาดรูปตอนที่เค้าซื้อไอติมแล้วก็ส่งแบบdirectไปให้เขาอ่ะ หลอนป่ะ ฮ่าาาา สุดท้ายแล้วเราก็แอดเฟสเค้าไป ทักแชทไปบอกว่าเออเราเป็นใครไรงี้ ให้รู้ว่ามีตัวตน ฮ่าๆ เค้าก็จำได้นะ เวลาเราถามอะไรชวนคุยธรรมดา เค้าก็ตอบตลอดนะ ไม่ได้เพิกเฉยใส่ เป็นคนดีที่น่ารัก (นี่เพ้อ) เรียนเก่งด้วยนะ ^0^ เคยทักไปตอนที่ดูเหมือนเค้าจะกำลังเครียดๆ แอบเป็นห่วง เพื่อนเราบอกว่ามันดูแปลกอ่ะ เราเป็นใครก็ไม่รู้ไปบอกว่าเป็นห่วงเค้า แต่ก็ช่างมันเหอะ ก็บอกไปแล้วอ่ะ คือก็รู้สึกตัวเองหน้าหนามากเลยค่ะ 555555555555 แล้วก็ทักล่าสุดคือถามไถ่ตอนสอบมิดเทอม มันไม่มีอะไรที่มากกว่าถามไปก็ตอบกลับ จะว่าถามคำตอบคำก็ไม่รู้ดิ แต่ไม่ได้เฟลไรอ่ะ แค่นั้นล่ะก็ยังไม่มีโอกาสได้ทักไปแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังเห็นเค้าที่โรงอาหารอยู่บ่อยๆ เจอทีไรประหม่าทุกที ประสาท- - แต่ก็ฟินเงียบๆ ฮ่าๆๆ แต่เขาก็ไม่เห็น ไม่รู้จัก ไม่ก็จำเราไม่ได้55555555555 เห็นทำขำเยอะๆ เราเป็นพวกชอบขำกลบเกลื่อน เราไม่เคยมีโมเม้นความรักสมหวังดีดีกับคนอื่นเค้าหรอก มีเพื่อนบอกว่า คนเลือดกรุ๊ปบีอาภัพรัก 5555555555555555555555555 จริงมั้ง แต่เราว่าบางทีแอบชอบแบบนี้มันก็ดีนะ เพราะทั้งหมดมันเริ่มที่เรา เดี๋ยววันนึงก็คงจบไปเองที่ตัวเรา ถ้าสมหวังกันทุกคน แล้วคนโสดจะมีไว้ทำไมกันล่ะ คึคึ เล่าให้อ่านเฉยๆไม่คิดตังค์ ฮ่าๆๆ จบเพียงเท่านี้แหละค่ะ
ปล. เราเจอแบบสอบถามละ อยู่ที่คห.3
ปล.2 ที่หัวข้อใช้แพะมันมีความหมายนะ 555555555555