หลังจากที่ยังไม่ทันได้พัก  จากทริป สังขละบุรี http://ppantip.com/topic/32783885  ฉันก็เตรียมตัวที่ต้องเดินทางต่อไป..
ไม่มีคำว่าเหนื่อยสำหรับการเดินทาง เพราะสำหรับฉันแล้วการเดินทางก็เหมือนการได้ค้นหาอะไรใหม่ๆให้ชีวิต บางครั้งเราได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมมากมายจากการเดินทาง ทั้งผู้คนที่พบเจอ แม้กระทั่งธรรมชาติที่มักสอนปรัชญาชีวิตให้เราเสมอ
      ครั้งนี้ฉันต้องออกเดินทางเพื่อไปยังดินแดนทางภาคเหนือ...ดินแดนที่ห่างไกลจากบ้านเกิดเมืองนอนราวๆ 700 กิโลเมตร  ดินแดนที่ยังไม่เคยได้ไปสัมผัส...และไม่เคยทำความรู้จัก  ที่นี่คือ....เมืองน่าน
       หากจะพูดถึงเมืองน่านแล้ว ฉันทราบเพียงว่า น่าน...เป็นเมืองเล็กๆในหุบเขา  ที่ถ้าไม่ตั้งใจมาจริงๆอาจจะมาไม่ถึง เพราะต้องเดินทางผ่านเส้นทางโค้งคดเคี้ยว สาหัสพอสมควร  แต่เมื่อตั้งใจแล้วว่าต้องมาให้ได้สักครั้ง...ก็ควรจะมาสัมผัสอย่างที่ใจต้องการ
        "ดอยเสมอดาว"....ถูกบันทึกลงในสมุดบันทึกประจำตัวในเช้าวันหนึ่งที่ลมหนาวพัดมา  ตอนที่ฉันเปิดประตูหน้าต่างออกไปเพื่อรับกับแสงแรกยามเช้า แต่ฉันกลับได้รับการทักทายยามเช้าจากลมหนาว มันเป็นลมหนาวแรกของปีที่กำลังเดินทางมา เป็นสัญญาณบอกว่า...ฉันต้องเก็บกระเป๋าแล้วนะ  จุดหมายปลายทางข้างหน้ารอเราอยู่
         เป็นอีกครั้งที่ฉันเริ่มจัดของ...หยิบสมุดพกใส่ไว้ในกระเป๋า สะพายกล้อง...หยิบรองเท้าผ้าใบสีหม่นๆที่ไม่เคยถูกน้ำมาเป็นแรมปี รองเท้าคู่ใจที่ไปด้วยกันทุกที่  ก้มลงผูกเชือกร้องเท้าให้แน่น...แล้วออกเดินทาง  แล้วเจอกัน >.< น่านไง!!!!