คือเริ่มเล่าก่อนนะคะ จขกท.ยอมรับว่ามีความรักมาหลายครั้ง แต่นานที่สุดคือ 3 ปีค่ะ ซึ่งการเลิกกันครั้งนั้นบอกเลยว่าไม่แคร์ความรู้สึกอีกฝ่ายสักนิดค่ะ อยากเลิกก็เลิกเลยแต่เราไม่เคยทะเลาะกันนะคะ เขาก็ตามง้ออยู่นานแต่เราใจแข็งค่ะ ไม่ยอมกลับไปเพราะเขาเจ้าชู้มาก  หลังจากนั้นไม่นานเราก็ไปเจอผู้ชายคนหนึ่งค่ะ แก่กว่าเรา 4-5 ปี เราเจอกันโดยบังเอิญเพราะตอนนั้นโรงเรียนพาไปงานๆหนึ่ง แล้วเค้าให้ออกไปเต้น เราก็รั่วกับเพื่อนเลยค่ะเพราะเป็นคนมั่นอยู่แล้ว โดยไม่รู้เลยว่าเขาแอบมองอยู่กับกลุ่มเพื่อน หลังจากนั้นเกือบหนึ่งเดือนก็มีคนแอดเฟสมา เราก็รับนะคะเพราะเห็นว่ามีเพื่อนร่วมกันประมาณหนึ่ง หลังจากรับแอดเค้าก็ทักมาค่ะ เขาเป็นคนที่จัดว่าหน้าตาดีนะะแต่เรายังเฉยๆซึ่งปกติจะออกแนวดี๊ด๊ามาก คุยกันไปสองอาทิตย์เริ่มรู้สึกผูกพันนะคะ พอหายไปเราก็งอนซึ่งเขาก็ง้อโดยที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ก็เริ่มรู้สึกดีนิดๆ ย้ำว่า นิดๆ นะคะ หลังจากนั้นเขาก็ขอไลน์เพราะอยากโทรแบบได้ยินเสียง เราก็คิดว่าโอเคนะคะ ปลอดภัยดี ก็โทรคุยกันเกือบทั้งวัน หลังจากคุยในไลน์ 3-4 วัน แม่เขาก็แอดไลน์มาแล้วแนะนำตัวเองเสร็จสรรพค่ะ แล้วก็บอกว่า เนี่ย ลูกชายแม่ชอบหนู อะไรประมาณนี้ เราก็เลยแชทเฟสไปหาค่ะ เขาก็บอกว่าใช่ หลังจากนั้นเราก็หายเลยค่ะเพราะทำตัวไม่ถูก คือมันเขินอ่ะค่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะใจร้ายกับเขา พอเราหายไปเข้าวันที่ 4 ก็รู้สึกอยากคุยค่ะ มันคิดถึงอะไรประมาณนั้น พอเปิดเฟสเข้าไปเขาส่งข้อความมาเป็นร้อยค่ะ ในไลน์ก็เช่นกัน เราเลยตัดสินใจลองคบเพราะก็เริ่มชอบเค้า ตอนแรกคู่เราไม่หวานเลยค่ะ ออกแนวเฟี้ยวๆหน่อยคือเหมือนเพื่อนกันมากกว่าทั้งตบบ่า ตบหัว ถีบ การแทนตัวเองก็แค่ ฉัน-เธอ หรือ พี่-เธอ ไม่มีมาตัวเอง ที่รักหรืออะไร เราเคยบอกเลิกเขาหลายรอบนะคะแต่เค้าก็ตามง้อแบบที่ไม่น่าจะเรียกว่าง้อเพราะเค้าตั้งสถานะคบกับเราทั้งที่เคยบอกยังไงก็ไม่ตั้ง เราก็นะ ก็กลับไปคุยค่ะ คู่เรามีข้อตกลงคือถ้าทะเลาะกันแล้วอีกฝ่ายไม่ผิดต้องเลิกงอนเอง ซึ่งเราก็โอเคเพราะก็ขี้เกียจมานั่งทำตัวเป็นเด็กๆ ง้อใครก็ไม่เป็นแถมปากเสียอีกต่างหาก เราไม่มีนิสัยผู้หญิงเลยค่ะ ไม่ขี้น้อยใจ ไม่ขี้หึง ไม่งี่เง่า ซึ่งก็เป็นผลดีกับเราทั้งคู่ เราคบกันแบบนี้ 2 เดือนกว่าค่ะ แม่เค้าก็โทรมาบอกว่าเขาพาผู้หญิงเข้าบ้านแล้วพาเข้าห้องนอน ไม่ต้องเดาก็รู้ใช่ไหมคะว่าพวกเขาทำอะไร? เราก็ถามก่อนว่าจริงไหมอละเขาก็ยอมรับ เราก็บอกเลิกทันทีเพราะการนอกใจไม่ใช่อะไรที่รับกันได้ง่ายๆ แรกๆชิลล์มากกับการโสด มีความสุข แต่หลังๆเริ่มแย่ค่ะ ร้องไห้ทุกวัน กินข้าวมื้อเดียว ซูบลงไปมาก มันคิดถึงเค้าค่ะ คิดถึงมาก เศร้ามาก เราก็ไม่กล้าทักแชทหรือโทรไป ก็เลยให้เพื่อนถามให้ ซึ่งเขาตอบมาว่าหมดรักเราไปแล้ว อยู่กันก็มีแต่ความทุกข์ ผู้หญิงที่เป็นกิ๊กเขาก็คบกันมาเดือนกว่าแล้ว นั่นก็หมายความว่าเขานอกใจเรามานานแล้ว เจ็บมากค่ะ ร้องไห้จนตาช้ำกับคำว่าเขาหมดรักเราไปแล้ว รู้สึกเสียดายมากที่นิสัยเรามันไม่ขี้หึงหรือขี้ระแวง ไม่อย่างนั้นเราคงไปได้ดีกว่านี้ พอตอนเย็นเราโทรไปเขาก็ปิดเครื่องหนี บล็อกเฟสเรา กีดกันเราในไลน์ พอมาเจอกันอีกครั้งเขาก็บอกว่ายังรักเราอยู่ แต่ถ้าคบกันก็มีแต่ทุกข์ เค้าไม่ได้รักคนใหม่เลยแต่เค้าอยู่ด้วยแล้วมีความสุขมาก เค้าบอกว่าเขาโตแล้วและมีความต้องการเรื่องอย่างว่าแต่เรายังเรียนไม่จบ ยังไม่ได้แต่งงาน คบกันไม่นาน เรื่องแบบนั้นจึงทำให้เขาไม่ได้ เขาไม่ได้ต้องการแค่เซ็กส์แต่องค์รวมชีวิตคู่เรามันก็ไม่ใช่เช่นกัน เขาอยากคืนดีกับเราแต่เขาก็ไม่อยากจมปลักอยู่กับความทุกข์ เราควรทำยังไงดีคะ? จะเปลี่ยนนิสัยตัวเองเพื่อกลับไปรักเขาแบบที่ใจต้องการหรืออยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆดีคะ??