เรื่องราวของผมนะ (เพิ่งจะตั้งกระทู้ก่อนหน้านี้ไปว่า เดทครั้งแรกเป็นยังไง แต่ก็โดนทิ้งหลังจากเดทซะแล้ว ฮ่าๆ พอดีทำใจได้แล้วเลยขำได้ละ)
-โดนฝ่าย ญ ทิ้งเพราะว่าบ้านอยู่ห่างกันไกลครับ
จริงๆ ก็ไม่ไกลมากนะ นั่งรถ 40 - 50 นาที ก็ไปถึงแล้ว
-แต่พอดีว่าเจ้าตัวฝ่าย ญ เขาไม่ค่อยปลื้มซะเท่าไหร่...ในเรื่องอยู่ห่างกันไกลเหมือนที่ในหนังกล่าวว่า "คนเราเมื่อไม่ได้อยู่ด้วยกัน จะเป็นแฟนกันได้ยังไง"
-แต่ก็นะ เนื่องจากอกหักครั้งแรกครับ มันก็เลยใช้เวลาซ่อมหัวใจทั้ง 4 ห้องอยู่ตั้งหลายวัน
-เวลาที่คบกันก็ไม่นานมากแต่ก็ไม่น้อย เรื่องราวทั้งหมดสรุปได้เพียงแต่เธอเห็นผมเป็นพี่ชายที่คุยแก้เหงาคนนึงเท่านั้นเอง ช่วงที่ทะเลาะ ! ผมเลยตัดสินใจบอกไม่คุยก็ไม่คุยครับ เธอเลยเด็ดขาดใช้อำนาจลบนู่นลบนี่หมดเลย T^T (นึกตอนทำใจได้ เสียดายเวลา)
-แต่พอหลังจากทำใจได้แล้วก็สบายขึ้นเยอะครับ นึกเรื่องราว คติธรรม หรืออะไรก็ได้ที่เคยสอนว่าในคำพูดคล้ายๆว่า "คนเราย่อมมีผิดพลาดครั้งแรก" ได้ทันที
-แล้วพอลองมองนึกย้อนหลังปรากฎว่ามันเป็นเรื่องที่ตลกดีครับ ไม่คิดว่าตัวเราจะทำแบบนิสัยนั้นและเศร้าแบบนั้นได้ลงคอ เหอๆ :o
-เลยอยากถามชาวสยามหน่อยครับ (อื่นๆก็ได้นะ) ว่าอกหักครั้งแรกเป็นยังไง มีใครโหดกว่าเราอีกเปล่าเน้อออ !
-แต่ผมคิดว่าอกหักครั้งแรกก็คงเศร้าหนักกันทุกคนแหละครับ