ดูเหมือนว่าชีวิตคนเราคงจะไม่ได้สวยงามเสมอไป เห็นคนนั้นคนนี้ เป็นเเบบนั้นเเบบนี้ มันก็คงไม่ได้ให้ความรู้สึกเหมือนที่เราเป็น ตอนนี้เราก็เป็นคนนึงที่ประสบปั นหา เรื่องเรียน เรื่องคน เรื่องงาน มากมาย ตอนนี้เราท้อกับชีวิตมาก เรื่องของเราอาจจะไม่ร้ายเเรงสำหรับใคร เเต่เราร้องไห้ทุกวัน ร้องตลอดเวลาที่อยู่คนเดียว ซึมเศราคิดมากตลอดเวลา ไม่อยากจะทำอะไร ปล่อยให้เวลาผ่านไปวันๆ ทั้งที่รู้ว่าอดีตก็ไม่สามารถเเก้ไขได้ เเต่ก็จะย้ำคิดย้ำทำ ไม่อย่กเผขิญหน้ากับอะไรทั้งนั้นนน ไปหาเจอเพื่อนก้ร้องไห้ใส่เพื่อน ซะงั้น ใครเคยมีอาการเเบบนี้ มีวิธีจัดการกับมันยังไงบ้างงงง ?? เเชร ืเราหน่อยน้า ขอบคุณล่วงหน้าเจ้าาา