คุณลอร์ด สยม สังวริบุตร กรรมการผู้จัดการบริษัทดีด้า วิดีโอ โปรดักชั่น บริษัทในเครือของดาราวีดีโอ  คุณลอร์ดเป็นบุตรชายของคุณไพรัช กับคุณผุสดี สังวริบุตร  และเป็นน้องชายแท้ ๆ ของคุณหลุยส์สยาม สังวริบุตรกรรมการผู้จัดการบริษัทดาราวีดีโอ



คุณสยาม คุณไพรัช คุณสยม 3 พ่อลูกผู้สร้างละครให้คนไทยชมทางช่อง 7 สีมา 40 กว่าปี

ปัจจุบันคุณลอร์ดต้องดูแลงานมากมาย เพื่อผลิตละครป้อนช่อง 7 โดยบริษัทดีด้า วิดีโอ โปรดักชั่นเริ่มผลิตละครทางช่อง 7 สี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2539 ละครเรื่องแรกที่ผลิตก็คือพันหนึ่งราตรี  ตามมาด้วยนายฮ้อยทมิฬ, อตีตา, สาวน้อยในตะเกียงแก้ว, เปรตวัดสุทัศน์, ฟ้าใหม่, อกธรณี, ปู่โสมเฝ้าทรัพย์, คมแฝก, รุกฆาต, ธิดาวานร, บ่วงหงส์, เพลงรักข้ามภพ, โดมทอง,แม่ค้า,คือหัตถาครองพิภพ คุณลอร์ดปั้นดาราแจ้งเกิดมากมาย

ทุกท่านจะทราบว่าคณลอร์ด สยม สังวริบุตร เป็นผู้ทำงานเบื้องหลัง หรือหลังกล้องถ่าย แต่หลายท่านอาจจะยังไม่ทราบว่าท่านก็เคยเป็นดาราอยู่เบื้องหน้ามาก่อนเช่นกัน แต่เป็นสมัยที่ยังเป็นเด็กซุกซน  

คุณลอร์ดแสดงเรื่องอะไรล่ะ  ผมจะพาทุกท่านย้อนอดีตไปครับ

พระลักษณวงศ์ 2512




ผมขอคัดมาจากคอลัมป์ "ลักษณวงศ์ผู้น่ารัก"  จากนิตยสารดาราสยาม 2512 ซึ่งได้เขียนไว้ว่า

ทุกวันนี้ภาพยนตร์ที่ฉายทางทีวีมีอยู่มากมายหลายสิบเรื่อง (ทั้งหนังไทยและเทศ) จึงเป็นของธรรมดาที่ผู้ชมไม่อาจจะชมกันได้ทุกเรื่องไป เรื่องไหนก็ถูกอกถูกใจ ก็มีผู้ชมมาก เรื่องไหนดีน้อยหน่อยก็มีผู้ชมไม่มากนัก ภาพยนตร์ไทยที่ฉายทางทีวีก็เช่นเดียวกัน ปัจจุบันนี้ก็มีให้ชมกันเกือบยี่สิบเรื่อง และก็แน่ละ เรื่องไหนดีก็เป็นที่กล่าวขวัญ มีคนดูกันเกรียวกราว ซึ่งเรื่องประเภทนี้ก็มีอยู่ไม่กี่เรื่องนัก ประมาณ 6-7 เรื่องเท่านั้นเอง ส่วนเรื่องที่ดีน้อยก็ไม่ค่อยมีคนพูดถึง เพราะขาดความสนใจจากผู้ชม บางเรื่องก็ถือกาลกิริยาไปโดยที่ยังไมจบเรื่องก็มี คือหายไปเฉย ๆ และการหายไปนั้นก็ไม่ได้ทำให้สถานีเดือดร้อน ต้องแก้ข่าวเลยแม้แต่น้อย เพราะคนดูไม่ยอมรับอยู่แล้วนั่นเอง

    แต่ในจำนวนที่ว่าดีเยี่ยมและมีคนดูกันเกรียวกราวอยู่ 6-7 เรื่องนี่แหละ  ภาพยนตร์ไทยเรื่อง “ลักษณวงศ์” ที่เป็นเรื่องหนึ่งในจำนวนนี้

(สมัยนั้นดาราวีดีโอยังสร้างเป็นระบบภาพยนตร์โทรทัศน์ โดยใช้ฟิล์ม 16 มม.ถ่ายและใช้เสียงพากย์ จึงเรียกว่า "ภาพยนตร์ไทยชุดพระลักษณวงศ์" แพร่ภาพเป็นตอน ๆ เหมือนละครโทรทัศน์เช่นกัน)





ตอนเป็นเด็กก็ไม่เบานะครับ

    ทำไม “ลักษณวงศ์” จึงเป็นภาพยนตร์ไทยทางทีวีที่ดีเยี่ยมจนกลายเป็นภาพยนตร์เฟเวอริตอยู่ในขณะนี้?

คำตอบปัญหานี้ไม่ยากเลย  ความดีของหนังไทยเรื่องนี้ (หรือไม่ว่าเรื่องไหน ๆ ก็ตาม) ขึ้นอยู่กับผู้ดำเนินการสร้างเป็นสำคัญ “ลักษณวงศ์” มีทีมสร้างที่ล้วนแต่เป็นบุคคลที่กร่ำหวอดมากับงานสร้างภาพยนตร์ก่อนแล้วโดยมี ไพรัช   สังวริบุตร ช่างภาพตุ๊กตาทอง เป็นผู้อำนวยการสร้าง ตากล้อง ตุ๊กตาทองผู้นี้นอกจากจะมีฝีมือในทางถ่ายภาพเป็นเยี่ยมแล้ว ยังเป็นผู้ที่ละเอียด ประณีต ในการกำกับการแสดงด้วย

การสร้างหนังทีวีนั้น ส่วนมากมักจะไม่มีใครกล้าลงทุนกันมากนัก แต่ไพรัช  ไม่เหมือนคนอื่น เขาสร้างหนังทุกเรื่องด้วยเงินทุนที่ทุ่มลงไปอย่างไม่เสียดาย ไม่หวั่นต่อการยกกองไปถ่ายทำในต่างจังหวัด และยินยอมเสียเวลาในการถ่ายทำทุกครั้งเพื่อให้ได้ภาพยนตร์ที่ประณีตจริง ๆ พูดง่าย ๆ ก็คือ เขาทำหนังทีวี ราวกับจะทำหนังเข้าฉายในโรงใหญ่ยังงั้นแหละ และอีกประการหนึ่งที่ทำให้หนังของไพรัช มีความดีเด่นอยู่ทุกเรื่องก็คือการเลือกเฟ้นผู้แสดง

     จากผลงานในเรื่อง “ปลาบู่ทอง”, “เวสสันดร”, “ยอพระกลิ่น”, “ทาสวังหลัง” คงจะเป็นการยืนยันความประณีตในงานของเขาเป็นอย่างดีอยู่แล้ว








    ใน “ลักษณวงศ์” นี่ก็เช่นกัน เมื่อท่านได้ดูภาพชุดในเรื่องนี้แล้ว ท่านก็ย่อมจะจำได้เป็นอย่างดีถึงเด็กชายเล็กๆ คนหนึ่งที่แสดงเป็นตัว “ลักษณวงศ์” ในภาคเด็ก และคงจะเห็นฝีมือในการแสดงของเด็กชายน้อยคนนี้มาอย่างฉ่ำตาแล้วว่า เด็กคนนี้แสดงได้อย่างดีเด่นเพียงใด

บางท่านอาจจะประหลาดใจมาก ถ้ารู้ว่าลักษณวงศ์น้อยคนนี้ มีอายุเพียง 6 ขวบเท่านั้น แต่ไฉนถึงแสดงได้ดีถึงเพียงนี้  แต่ท่านคงจะหายประหลาดใจไปได้บ้างเมื่อรู้ว่า  ลักษณวงศ์น้อยคนนี้มีเลือดของศิลปินอยู่ในตัวก่อนแล้ว เพราะเด็กชายสยม  สังวริบุตร  คนนี้ก็คือ เลือดเนื้อเชื้อไขของ ไพรัช  สังวริบุตร กับ  ผุสดี  ยมาภัย นั่นเอง




    เด็กชายสยม  สังวริบุตร ชื่อเล่นว่า  “ลอร์ด” เกิดเมื่อวันที่ 15 ก.ค. 2506 นี้เอง ปัจจุบันเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนพิริยะโยธิน ในชั้นประถมหนึ่งเป็นบุตรชายคนที่สองของไพรัช  สังวริบุตร และคุณผุสดี (ยมาภัย)  สังวริบุตร  “ลอร์ด เป็นเด็กที่มีอุปนิสัยกล้า สามารถจะพูดคุยกับทุก ๆ คนได้ แม้ว่าจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน นอกจากกล้าแล้วลักษณวงศ์น้อยคนนี้ เมื่ออยู่นอกกล้องเป็นเด็กที่ชอบซุกซนเป็นที่สุด ซึ่งก็เป็นธรรมดาของเด็กชายทั้งหลายนั่นเอง

กิจวัตรประจำวันของ “ลอร์ด” ก็คือ การไปโรงเรียน ส่วนงานอดิเรกก็คือการเที่ยวรังแกคนในบ้าน จนทำให้คุณพ่อคุณแม่ต้องมีงานอดิเรก โดยต้องคอยดุและหยิกพ่อลักษณวงศ์คนนี้เป็นประจำไปด้วย อาหารที่ชอบนั้นดูเหมือนว่า “ลอร์ด” จะไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ เพราะชอบไปทั้งนั้น ขอให้กินได้ก็แล้วกัน มีเกลียดอยู่ประเภทเดียวคือยาเท่านั้นเอง

เรื่องสี “ลอร์ด” ชอบทุกสีเหมือนกัน และที่ชอบเป็นพิเศษก็คือ สีของเหรียญบาท และสีของธนบัตรทุกชนิดที่สามารถซื้อขนมได้

เรื่องของความรัก ถึงจะอายุเพียง 6 ขวบ แต่ “ลอร์ด” ก็มีความรักแล้ว คือรักคุณพ่อและคุณแม่ แต่ดูเหมือนจะรักคุณแม่มากกว่าคุณพ่อหน่อยหนึ่ง ค่าที่คุณแม่มือเบากว่าคุณพ่อในตอนหยิก

ดาราที่ชอบ “ลอร์ด” ชอบดาราที่ชื่อ “ป๊อบอาย” เป็นที่หนึ่ง ภาพยนตร์ที่ชอบดูที่สุดก็คือภาพยนตร์เรื่อง “ลักษณวงศ์” เพราะมีตัวเองเป็นพระเอก ฉายวันไหน “ลอร์ด” จะต้องมานั่งหน้าเครื่องรับโทรทัศน์ทุกครั้ง เรื่องของความเกลียดก็มีเหมือนกัน

    “ลอร์ด” เกลียดไม้เรียว ไม่ว่าจะเป็นไม้เรียวของครูหรือของคุณแม่ ยิ่งไม้เรียวในมือคุณพ่อยิ่งเกลียดหนักขึ้นอีก เพราะมือหนักยิ่งนัก ถ้าโลกนี้ปราศจากไม้เรียวเสียแล้ว ดูเหมือน “ลอร์ด” จะมีความสุขกว่านี้อีกมากทีเดียว



    “ลอร์ด” หรือ เด็กชายสยม สังวริบุตร คนนี้ ก้าวเข้าสู่วงการดารา ด้วยวิธีที่ไม่เหมือนใครทั้งนั้น ดาราอื่นส่วนมากมักจะเข้าสู่วงการด้วยการชักชวนของแมวมองที่ไปเห็นหน่วยก้านเข้า แต่ลอร์ดไม่ใช่อย่างนั้น ลอร์ดก้าวเข้ามาด้วยการเสนอตัวเองเลยทีเดียว เสนอเข้ามาด้วยความเชื่อมั่นตัวเองอย่างเด็ดเดี่ยว และเสนอมาชนิดบีบบังคับผู้อำนวยการสร้างเสียด้วยว่าจะเล่นในบทพระเอกเท่านั้น

    สาเหตุที่ลอร์ดจะเข้ามาแสดงเป็นพระเองใน “ลักษณวงศ์” นี่ก็คือ เมื่อเริ่มสร้างเรื่องนี้ ไพรัช   สังวริบุตรได้พยายามเฟ้นหา ผู้แสดงเป็นลักษณวงศ์ภาคเด็กอย่างอุตลุด แต่หาเท่าไร ๆ ก็ไมได้สมใจสักที เมื่อหาไม่ได้ก็มาบ่นให้คุณผุสดีฟัง ซึ่งลอร์ดก็พลอยได้ยินด้วยเลยพูดออกมาว่า “ลอร์ดขอเล่นให้เอง” คุณไพรัชฟังก็ตกใจ เฮ้ย...จะมาแสดงได้ไงหน้ายังเบี้ยว ๆ อยู่เลย แต่ลอร์ดก็ยืนยันว่าจะแสดงให้ได้ คุณไพรัชเลยนำไปลองแสดงหน้ากล้องดู ก็เล่นได้จริง ๆ เด็กชายลอร์ด ก็เลยกลายมาเป็นพระลักษณะวงศ์ที่เห็นนี่ล่ะ และก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก หลังจากนั้นคุณลอร์ดก็ยังมีผลงานตามาอีกคือเรื่องยอพระกลิ่น 2512 และโกมินทร์ 2518 ครับ

แต่พอโตขึ้นมาคุณลอร์ดก็ไม่ได้เอาดีทางด้านการแสดง แต่มาเอาดีด้านทำงานเบื้องหลังช่วยบิดาแทน เช่น ช่วยตัดต่อ และงานด้านเทคนิคในละครจักร ๆ วงศ์ ๆ  กระทั่งมาเป็นกรรมการผู้จัดการบริษัทดีด้า วีดีโอ โปรดั๊กชั่น ตามที่ทราบกันครับ


อดีตกับปัจจุบัน


หมายเหตุ...เรื่องลักษณวงศ์ 2512 นี้เจ้าของกระทู้เองก็ไม่เคยดู เพราะเกิดไม่ทัน ก็เลยไม่สามารถแสดงความเห็นส่วนตัวใด ๆ ได้ ต้องขออภัยจริง ๆ ครับ

...................................................................................

ข้อมูลอ้างอิง

นิตยสารดาราสยาม ปี 2512 (ไม่ปรากฏฉบับที่พิมพ์และวันเดือนที่ผลิต)

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%B2_%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%AD_%E0%B9%82%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%AD

.................

ถ้าชอบกระทู้เล่าเรื่องเก่าแบบนี้ ช่วยกด + หรือถูกใจด้วยนะครับ จะได้ทราบว่ามีคนชอบ แล้วผมจะนำมาเล่าอีกครับ