สวัสดีพี่น้องชาวพันทิพท์ครับผม กำลังประสบกับมรสุมชีวิตครับ เเละเหมือนจะเจอทางตัน จึงอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนครับ
ปัญหาของผมในตอนนี้คือ
-ผมกับแฟนอายุ21ปี เท่ากัน ยังเรียนไม่จบครับ เรียนภาคเสาร์อาทิตย์ เเละต้องหาเงินค่าเทอมเอง
-ลูกเพิ่งคลอดได้ 9 เดือน
-ตกงาน คือโดนบีบให้ออก สาเหตุเพราะยังเรียนหนังสือไม่จบครับ หยุดได้วันเดียว เลยต้องออก เเละหางานที่หยุดเสาร์อาทิตย์เเละได้ตังค์ดียากครับเลยตัดสินใจเปิดร้าน เเต่สุดท้ายเจ๊งครับเงินที่เก็บมาหลังจากจบม6 หมดเลยครับ
-ผ่อนบ้านเอาไว้ครับ เเบบรายปี ต้องจ่ายเขา3 แสน เดือน ธันวา 58
-ผ่อนรถครับ คือเอาทะเบียนไปไว้ เดือน7500 เหลืออยู่ สองเเสนกว่า
คือด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการครับ ตอนทำงานโรงเเรมเงินมันหาได้ง่ายครับ เลยโลกสวยครับ ฝันอยากมีบ้าน มีรถ คือจนตั้งเเต่เด็กครับ พอเริ่มมีก็อยากสร้างบ้าง เเรกๆก็ดีอยู่ครับ จนพอผมตกงาน ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปตามที่คิด ลูกก็จะคลอด เครียดเลยครับ ผมกะเเฟนทำงานตอนนั้นก็สามหมื่นขึ้น แฟนผม9000ที่เหลือก็เงินเดือนผมซะส่วนใหญ่ เลยเริ่มคิดมาก พอดีขับรถไปเจอร้านเขาให้เซ้งครับ ก็เอาว่ะดีกว่าล่องลอยตอนนั้นไม่อนากกลับไปทำงานโรงเเรมเเล้วไม่อยากเป็นขี้ข้าเขา เซ้งไป7หมื่นร้านอีกปาไปแสนกว่า เเต่ร้านก็ไปไม่ได้ครับพยายามเเล้วขายจะ24ชมอยู่เเล้วก็ไม่พอกิน เพราะความไม่ชำนาญ .ผมขายโรตี กะอาหารตามสั่งครับ ทำกัน 2 คนกับแฟนครับ ลูกไห้เเม่ผมเลี้ยง สุดท้ายไปไม่รอดครับ เลยให้เซ้งต่อไปได้ค่าเซ้งเเค่ 4หมื่นครับ ขาดทุนยับ เเต่อยู่ไปก็ไม่ไหวครับค่าเช่าเเพง เลยเอาเ
ินนั้นมาทำสามล้อครับ ขายโรตีเหมือนเดิม ได้วัน1พันบาทครับ เเต่ไม่พอครับเพราะ
มีสมาชิกเพิ่มในบ้านอีกครับคือ ยาย เเม่ น้องสาว น้าชาย เเละหลาน เกิดอะไรขึ้นละครับทีนี้ ค่ากับข้าว ค่าไฟ ค่าน้ำ ขึ้นพุ่งเลยครับ
ปกติอยู่กะเเฟนที่บ้านขอปู่แฟนครับค่าไฟกะค่านำ้แค่ พันเดียว เเต่หลังจากย้ายบ้าน
ค่าไฟปาไปเดือน 2500 + ค่าน้ำ 700 กว่า ตายละครับ ไม่รวมกับข้าวกับปลาครับ ค่านมลูกอีก โอ้ยยยยย เยอะเลยครับ
ผมรักครอบครัวมากครับเลยกัดฟันสู้ไม่ใช้จ่ายไรเลยที่ไม่จำเป็น จนเมื่ออาทิตที่ผ่านมามันไม่ไหวเเล้วครับ
ผมไม่รู้จะทำไงเเล้ว
สิ่งที่ผมคิดตอนนี้
ผมมีบ้านเดิมอยู่ที่พังงาครับ เเละบ้านเจ้าปัญหานั้นอยู่ภูเก็ต ผมอยากปล่อยเช่ามากครับเเต่ติดที่ว่า
-เเม่ไม่ยอมกลับมาพังงาครับ เเกให้เหตุผลว่า น้องเรียนสาวอยู่ภูเก็ต ม4 เเล้ว เเละเเกไม่รุจะกลับไปทำไมด้วย ซึ่งผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับเหตุผลของเเกเลย
-น้า ยาย เเละหลาน ไม่มีที่ไปครับ ต้องมาอยู่ที่บ้านผม จะหลานยังเล็กครับอยู้อนุบาล ยายก็ไม่มีที่ไป น้าผมก็เพิ่งเลิกกะเมีย คือทุกชีวิตน่าเห็นใจครับ เเต่ก็ดื้อไม่มีครัยยอมกลับมา
เเละตอนที่ผมก็ทะเลาะกับเเม่ด้วยเหตูผลข้างบนนี้เเหละครับ จนอยู่ไม่ได้ เลยต้องออกจากบ้านมาอยู่ที่พังงา
เเละเมื่อผมมาอยู่พังงาเเละ จะเกิดอะไรขึ้นละครับทีนี้ ที่นู้นใครจะเลี้ยง ผมใจเเข็งครับ อยากให้เเม่กับน้องกลับบมา พายายกะหลานมาอยู่ก็ได้ เพราะน้าเเกทำงานได้ เลยลงมาโดยให้ตังเอาไว้พันกว่าครับ ผมเหลือ3ร้อยกลับพังงา ขับสามล้อกลับมาขายโรตีทีพังงา
เเต่ปัจจุบันเเม่ก็ยังไม่ยอมกลับมาครับ อาทิตกว่าเเล้ว พ่อผมอยุ่ที่พังงานี้คนเดียว ไปถึงบ้านร้องเลยครับ พ่อกินข้าวกับไข่บ้าง กับปลาบ้าง น่าสงสารครับ เพราะเเม่ไม่ได้ดูเเลเเก เเถมเงินที่ได้จากสวนปาล์มก็ต้องส่งไปให้เเม่กับน้องอีก เห้อ ผมกลับมาเลยต้องรับหน้าที่ดูเเลแก อยู่ที่พังงาอยู้ได้ครับ สบายใจระดับหนึ่ง ยังหาที่ขายของได้ไม่เท่าไหร่ เพราะเเถวย่านการค้าก็มีเจ้าประจำเราไปขายเขามองตาเขียวเลยครับ เเต่ก็ด้านๆเอาจอดตรงนู้นิดตรงนี้หน่อยพอประทังไปได้ครับ ลูกเมียเเละพ่อพอเลียงได้ครับ เเละถ้าเเม่เเละน้องมาอยู่ก็น่าจะเลี้ยงไหว
เเต่บ้าน กะรถนี้เเละครับ ปัญหาใหญ่เลยครับ ส่วนตัวผมรักรถมากกว่าบ้านครับ เพราะเป็นของสิ่งเเรกที่ซื้อส่วนบ้านไม่ค่อยชอบครับเเต่ซื้อเพราะตามใจเเม่
.......ตอนนี้รถจะโดนยึดเเล้วครับ ผมเครียจมาก เเม่ก็ไม่ยอมกลับมา คือความคิดผมถ้าเเม่ผมกลับมาผมจะปล่อนบ้านให้เช้าพอได้ค่ารถครับเพราะกะว่าคงบ้านไม่ไหวเเล้ว เลยจะเอาค่าเช่าบ้านผ่อนรถ กว่าจะผ่อนบ้านอีกทีคงผ่อนรถหลุดเเล้ว เเล้วค่อยคิดเรื่องบ้าน
พี่เพือนคนไหนมีความคิดยังไง อยากเเนะนำอะไรก็ช่วยกันหน่อยน่ะครับ ด่าผมได้ครับไม่เป็นไรรู้สึกว่าตอนนี้ผมเป็นลูกอกตัญญูมากๆเลย T-T
ผมควรทำอย่างไรกับชีวิตดี
ปัญหาของผมในตอนนี้คือ
-ผมกับแฟนอายุ21ปี เท่ากัน ยังเรียนไม่จบครับ เรียนภาคเสาร์อาทิตย์ เเละต้องหาเงินค่าเทอมเอง
-ลูกเพิ่งคลอดได้ 9 เดือน
-ตกงาน คือโดนบีบให้ออก สาเหตุเพราะยังเรียนหนังสือไม่จบครับ หยุดได้วันเดียว เลยต้องออก เเละหางานที่หยุดเสาร์อาทิตย์เเละได้ตังค์ดียากครับเลยตัดสินใจเปิดร้าน เเต่สุดท้ายเจ๊งครับเงินที่เก็บมาหลังจากจบม6 หมดเลยครับ
-ผ่อนบ้านเอาไว้ครับ เเบบรายปี ต้องจ่ายเขา3 แสน เดือน ธันวา 58
-ผ่อนรถครับ คือเอาทะเบียนไปไว้ เดือน7500 เหลืออยู่ สองเเสนกว่า
คือด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการครับ ตอนทำงานโรงเเรมเงินมันหาได้ง่ายครับ เลยโลกสวยครับ ฝันอยากมีบ้าน มีรถ คือจนตั้งเเต่เด็กครับ พอเริ่มมีก็อยากสร้างบ้าง เเรกๆก็ดีอยู่ครับ จนพอผมตกงาน ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปตามที่คิด ลูกก็จะคลอด เครียดเลยครับ ผมกะเเฟนทำงานตอนนั้นก็สามหมื่นขึ้น แฟนผม9000ที่เหลือก็เงินเดือนผมซะส่วนใหญ่ เลยเริ่มคิดมาก พอดีขับรถไปเจอร้านเขาให้เซ้งครับ ก็เอาว่ะดีกว่าล่องลอยตอนนั้นไม่อนากกลับไปทำงานโรงเเรมเเล้วไม่อยากเป็นขี้ข้าเขา เซ้งไป7หมื่นร้านอีกปาไปแสนกว่า เเต่ร้านก็ไปไม่ได้ครับพยายามเเล้วขายจะ24ชมอยู่เเล้วก็ไม่พอกิน เพราะความไม่ชำนาญ .ผมขายโรตี กะอาหารตามสั่งครับ ทำกัน 2 คนกับแฟนครับ ลูกไห้เเม่ผมเลี้ยง สุดท้ายไปไม่รอดครับ เลยให้เซ้งต่อไปได้ค่าเซ้งเเค่ 4หมื่นครับ ขาดทุนยับ เเต่อยู่ไปก็ไม่ไหวครับค่าเช่าเเพง เลยเอาเ
ินนั้นมาทำสามล้อครับ ขายโรตีเหมือนเดิม ได้วัน1พันบาทครับ เเต่ไม่พอครับเพราะ
มีสมาชิกเพิ่มในบ้านอีกครับคือ ยาย เเม่ น้องสาว น้าชาย เเละหลาน เกิดอะไรขึ้นละครับทีนี้ ค่ากับข้าว ค่าไฟ ค่าน้ำ ขึ้นพุ่งเลยครับ
ปกติอยู่กะเเฟนที่บ้านขอปู่แฟนครับค่าไฟกะค่านำ้แค่ พันเดียว เเต่หลังจากย้ายบ้าน
ค่าไฟปาไปเดือน 2500 + ค่าน้ำ 700 กว่า ตายละครับ ไม่รวมกับข้าวกับปลาครับ ค่านมลูกอีก โอ้ยยยยย เยอะเลยครับ
ผมรักครอบครัวมากครับเลยกัดฟันสู้ไม่ใช้จ่ายไรเลยที่ไม่จำเป็น จนเมื่ออาทิตที่ผ่านมามันไม่ไหวเเล้วครับ
ผมไม่รู้จะทำไงเเล้ว
สิ่งที่ผมคิดตอนนี้
ผมมีบ้านเดิมอยู่ที่พังงาครับ เเละบ้านเจ้าปัญหานั้นอยู่ภูเก็ต ผมอยากปล่อยเช่ามากครับเเต่ติดที่ว่า
-เเม่ไม่ยอมกลับมาพังงาครับ เเกให้เหตุผลว่า น้องเรียนสาวอยู่ภูเก็ต ม4 เเล้ว เเละเเกไม่รุจะกลับไปทำไมด้วย ซึ่งผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับเหตุผลของเเกเลย
-น้า ยาย เเละหลาน ไม่มีที่ไปครับ ต้องมาอยู่ที่บ้านผม จะหลานยังเล็กครับอยู้อนุบาล ยายก็ไม่มีที่ไป น้าผมก็เพิ่งเลิกกะเมีย คือทุกชีวิตน่าเห็นใจครับ เเต่ก็ดื้อไม่มีครัยยอมกลับมา
เเละตอนที่ผมก็ทะเลาะกับเเม่ด้วยเหตูผลข้างบนนี้เเหละครับ จนอยู่ไม่ได้ เลยต้องออกจากบ้านมาอยู่ที่พังงา
เเละเมื่อผมมาอยู่พังงาเเละ จะเกิดอะไรขึ้นละครับทีนี้ ที่นู้นใครจะเลี้ยง ผมใจเเข็งครับ อยากให้เเม่กับน้องกลับบมา พายายกะหลานมาอยู่ก็ได้ เพราะน้าเเกทำงานได้ เลยลงมาโดยให้ตังเอาไว้พันกว่าครับ ผมเหลือ3ร้อยกลับพังงา ขับสามล้อกลับมาขายโรตีทีพังงา
เเต่ปัจจุบันเเม่ก็ยังไม่ยอมกลับมาครับ อาทิตกว่าเเล้ว พ่อผมอยุ่ที่พังงานี้คนเดียว ไปถึงบ้านร้องเลยครับ พ่อกินข้าวกับไข่บ้าง กับปลาบ้าง น่าสงสารครับ เพราะเเม่ไม่ได้ดูเเลเเก เเถมเงินที่ได้จากสวนปาล์มก็ต้องส่งไปให้เเม่กับน้องอีก เห้อ ผมกลับมาเลยต้องรับหน้าที่ดูเเลแก อยู่ที่พังงาอยู้ได้ครับ สบายใจระดับหนึ่ง ยังหาที่ขายของได้ไม่เท่าไหร่ เพราะเเถวย่านการค้าก็มีเจ้าประจำเราไปขายเขามองตาเขียวเลยครับ เเต่ก็ด้านๆเอาจอดตรงนู้นิดตรงนี้หน่อยพอประทังไปได้ครับ ลูกเมียเเละพ่อพอเลียงได้ครับ เเละถ้าเเม่เเละน้องมาอยู่ก็น่าจะเลี้ยงไหว
เเต่บ้าน กะรถนี้เเละครับ ปัญหาใหญ่เลยครับ ส่วนตัวผมรักรถมากกว่าบ้านครับ เพราะเป็นของสิ่งเเรกที่ซื้อส่วนบ้านไม่ค่อยชอบครับเเต่ซื้อเพราะตามใจเเม่
.......ตอนนี้รถจะโดนยึดเเล้วครับ ผมเครียจมาก เเม่ก็ไม่ยอมกลับมา คือความคิดผมถ้าเเม่ผมกลับมาผมจะปล่อนบ้านให้เช้าพอได้ค่ารถครับเพราะกะว่าคงบ้านไม่ไหวเเล้ว เลยจะเอาค่าเช่าบ้านผ่อนรถ กว่าจะผ่อนบ้านอีกทีคงผ่อนรถหลุดเเล้ว เเล้วค่อยคิดเรื่องบ้าน
พี่เพือนคนไหนมีความคิดยังไง อยากเเนะนำอะไรก็ช่วยกันหน่อยน่ะครับ ด่าผมได้ครับไม่เป็นไรรู้สึกว่าตอนนี้ผมเป็นลูกอกตัญญูมากๆเลย T-T