กระทู้นี้ก็ไม่มีอะไรมาก เพียงแค่อยากแนะนำผู้หญิงหรือผู้ชายทุกคนที่กำลังคิดไปเอง ว่าให้คุณ กล้า ที่จะถามคนคนนั้นว่า

"ความจริงแล้วเขาคิดกับเรายังไง?"

มันดีกว่าการนั่งคิดไปเองคนเดียว นั่งคิดไปเองฝ่ายเดียวแน่นอน!
ถึงแม้ว่าคุณจะหวังหรือไม่หวังกับคำตอบนั้น แต่มันจะช่วยให้อะไรกระจ่างขึ้นอีกเยอะ เอาตัวคุณกลับมาดีกว่า อย่ามัวแต่จมปลักกับบางสิ่งบางอย่างที่มันทรมานตัวคุณ เพราะยังไงอีกฝ่ายเค้าก็คงไม่เคยมองเห็น

จากประสบการณ์ของ จขกท.

คือมีคนมาทำให้หวั่นไหว แล้วอาการคิดไปเองก็เกิดขึ้น และเขาก็หายไป เราก็เริ่มคิดมาก เพ้อเจ้อ และที่สำคัญที่สุดความเป็นตัวเองก็ได้หายไป มันเป็นสิ่งที่ทรมานมาก กับการคิดไปเอง นั่งเพ้อเจ้อไปวันๆ (ทั้งๆที่ตอนแรกเขาก็ดูเหมือนจะมีใจ>ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า) สุดท้ายเราทนไม่ไหวกับการสูญเสียความเป็นตัวเอง ก็เลยตัดสินใจถามเขาว่า เขาคิดยังไงกับเรา?
ณ จุดนั้นมีความรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะเสียแล้วเพราะเราอยากได้ตัวเองกลับคืนมาจริงๆ และคำตอบที่ได้กลับมาคือ เขาไม่ได้คิดอะไรกับเราแบบนั้น
ความรู้สึกตอนนั้นคือ กุทำอะไรลงไป กุคิดอะไรแบบนั้นไปได้ยังไง (หน้าแตกเพล้ง) แต่สิ่งที่ได้กลับมาจากการถามนั้น คือเราได้ตัวของเราเองกลับคืนมาถึงแม้ว่ามันจะเจ็บ ถึงแม้ว่ามันจะเศร้า เสียใจ แต่ข้างในคือ โล่งมากๆ และที่สำคัญคือ เราได้ตัวเองกลับคืนมา มันเหมือนกับมีเชือกหย่อนลงมาดึงเราขึ้นจากหลุม แต่พอขึ้นมาถึงปากหลุมก็ไม่เจอใครที่โยนเชือกลงไปให้ พอมองย้อนไปดูทิศทางการโยนของเชือก มันเหมือนเป็นเชือกที่ถูกโยนขึ้นมาจากในหลุมเพื่อมาเกี่ยวอะไรสักอย่างที่พอจะ ฉุดตัวเราให้ขึ้นจากหลุมนั้น



ยอมหน้าด้าน ยอมเสียใจ เพียงครั้งเดียว เพื่อเอาตัวเองกลับมาดีกว่า กลับมารักตัวเองให้มากๆ และรอวันที่เราจะเจอคนที่เป็นของเราจริงๆ
เชื่อว่า ถ้าคุณกล้าถามและให้เรื่องมันจบได้ อนาคตมองกลับมา เรื่องนี้มันจะกลายเป็นเรื่อง ตลก ในชีวิตเรื่องนึงแน่นอน คุณจะเล่ามันให้กับคนอื่นได้อย่างสบายใจโดยที่ไม่รู้สึกมีอะไรเกี่ยวพันกับเรื่องนี้อีก




ปล.เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่แอบรักค่ะ และก็เสียใจให้เต็มที่ไปเลยสำหรับคนที่ไม่สมหวัง เสียใจจนยิ้มได้ หัวเราะได้ อารมณ์แบบ กุจะร้องไห้ทำไมว่ะ? แล้วก็หัวเราะให้ตัวเอง5555 และกลับาใช้ชีวิตแบบ Happy เหมือนเดิม อย่าทรมานกับการคิดไปเองเลย ถามๆเค้าไป บอกๆกับเค้าไป มันโล่งใจจริงๆนะที่หลุดพ้นออกมาได้


สู้ๆๆๆๆๆ!!!


ดีใจด้วยกับคนที่สมหวังนะคะ