ทำไมเขาถึงเย็นชาขนาดนี้นะ หรือเป็นเราเองต่างหาก เล่าคร่าวๆก่อนว่าเราทั้งคู่ไม่ได้มีสถานะเป็นแฟนกัน ไม่เข้าใกล้เลย แต่ความรักครั้งนี้กินเวลามายาวนาน เรามีโอกาสได้กลับมาคุยกันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็มีเหตุจำเป็นที่ไม่น่าเข้าใจได้ ทำให้เขาหายไปตลอด ครั้งนี้ก็เช่นกัน เรามีโอกาส ได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง เราว่าความสัมพันธ์ไปได้สวยแต่อยู่ภายใต้ความลังเล ซึ่งจะบอกว่าไปได้สวยก็คงไม่ถูกเท่าไหร่ แต่มีความสุข เขากลับมาทำให้เรามั่นใจว่าเราไม่ได้คิดไปเอง จากการกระทำของเขา แต่คำพูดกลับสวนทาง หรือเรางี่เง่านะ ทั้งที่การกระทำของเขาชัดเจน เราเลยลังเล สับสน เราเคยได้ยินคำที่ว่า ถ้าใช่เราจะไม่ลังเล จริงๆหรอ เราทั้งมีความสุข มีความหวัง มีความทุกข์ กับรักครั้งนี้มานานมากๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นรักในจินตนาการ ถึงแม้ว่าเขาจะหายไปตั้งหลายปี แต่ทำไมความรักยังอยู่นะ คำพูดของเขา ไม่มีคำหยาบเลยสักนิด แต่บาดลึกลงในหัวใจ เราเลยตัดสินใจเดินออกมา เขาพูดว่าเขาเข้าใจ แต่ดูเหมือนเขาไม่เข้าใจอะไรเลย เขาไม่ยอมพูดความจริง เพราะการไม่ยอมพูดความจริง เราจึงรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็มีบางวูบที่ทำให้คิดว่า หรือเราเองที่ไม่เข้าใจ เราเองต่างหากที่ไม่ยอมรับ หรือนั่นคือความจริงของเขา วันนี้เราเดินออกมา เขาตัดขาดจากเราอย่างชัดเจน ปิดกั้นทุกช่องทางที่สามารถติดต่อได้ เขาทำมันทั้งหมด มันทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดมากกว่าครั้งไหนๆ ถึงแม้จะเกิดแบบนี้ขึ้นหลายครั้งแล้วก็ตาม ทั้งที่เขาใจร้ายขนาดนี้ ทำไมยังไม่ไปไหนนะ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยเปิดโอกาสให้ใครเลย เราให้เขาเป็นทุกเหตุผลในการใช้ชีวิตของเรา ชีวิตเราเดินไปได้เพราะเขา ทุกกำลังใจ ทุกความหวัง และทุกความฝัน จะมีหน้าเขาขึ้นมาเสมอ เราเฝ้ารอว่าสักวันเขาจะกลับมา เขาก็กลับมาจริงๆ การกลับมาของเขาครั้งนี้เราควรจะดีใจไม่ใช่หรอ ทำไมเราถึงเจ็บปวดล่ะ เรารู้สึกทุกข์ ทุกข์เหลือเกิน เราไม่เข้าใจอะไรเลย ทั้งๆที่มีแต่คำตอบเต็มไปหมด เราเจ็บปวด คิดถึง ทรมาน เราไม่เคยอยากลืมเขาเลย มันสวยงามแต่เจ็บปวด เหมือนความหมายของดอกบลูบอนเน็ตเลย ถึงแม้จะเจ็บปวดแต่ก็ไม่ขอลืมมัน ถ้ามีโอกาส ซึ่งเธอจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม เราไม่เคยบอกเธอ เราไม่เคยชอบเธอเลยสักครั้ง เรารักเธอมาตลอด รักมานาน ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ แต่จนถึงวันนี้เราก็ยังรักเธออยู่เลย 
 

In every pulse, in every beat,  

Your name is one I still know.  
ในทุกจังหวะของชีพจร ในทุกลมหายใจที่เข้าออก
ชื่อของเธอยังคงสลักแน่นในหัวใจของฉันเสมอ

-----10