ช่วงเย็นที่พ่อแม่มีเวลาว่าง พาลูกไปสนามเด็กเล่น
พ่อแม่ก็จะเอาข้าวไปป้อนลูกกันด้วย เด็กๆบางทีเล่นเพลิน กินไปเล่นไปอาจจะอร่อยทานได้เยอะกว่าปกติ อันนี้เห็นบ่อยนะคะ อาจจะไม่ควรทำ ทานไปเล่นไปนี่อันตรายอยู่แล้ว  แต่ด้วยความที่เด็กบางคนไม่กินจริง อาจจะต้องมีอะไรหลอกล่อให้ทานข้าวโดยเฉพาะเจ้าตัวเล็กๆ

แต่วันนี้ค่ะ เราพาลูกๆของเราไปสนามเด็กเล่น
ก็เจอคุณแม่กับคุณยาย พาเด็กไปป้อนข้าว
ตอนแรกเห็นข้าวติดปากน้อง ก็ยังมองหาอยู่ว่า กินข้าวที่ไหน แม่หรือยายก็ไม่ได้ถือชามข้าว

จนเห็นคุณแม่( น่าจะใช่นะคะ) เดินเข้ามาใกล้ๆ ขุ่นพระ!!!!
แม่เอาข้าวก้อนนึงกับกับข้าวอะไรซักอย่าง
วางไว้ในอุ้งมือตัวเอง
แล้วก็เห็นปากแม่เคี้ยวตุ้ยๆไปด้วย
ในใจพยายามคิดว่า ขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดเล้ยยยย

แต่ค่ะ แต่ก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ แม่บ้วนข้าวจากในปากตัวเอง เอามืออีกมือนึงจีบๆ แล้วป้อนลูก

T^T

น้องก็เคี้ยวๆ แล้วก็คายอยู่ประมาณสองสามครั้ง

ได้ยินยายบอกว่าอิ่มแล้วมั้ง นี่เคี้ยวข้าวป้อนลูกจนอิ่มกันเลยทีเดียว

ใจก็อยากจะบอกเหลือเกินว่า เชื้อโรคในปากแม่เนี่ย น้องจะได้รับไปเต็มๆนะคะ ไหนจะแบคทีรงแบคทีเรีย
แล้วถ้าแม่ฟันผุด้วยอีกนี่ลูกฟันผุไปด้วยเลยนะ

แต่กระนั้น เราเป็นใครล่ะคะ ถึงจะไปบอกเค้าได้อ่าเนอะ

ต่อไปพาลูกไปสนามเด็กเล่นอีก ไปเจอกัน คงเจอภาพนี้อีก สนามเด็กเล่น เป็นสนามส่วนกลางหมู่บ้านค่ะ

ส่วนใหญ่ก็จะได้เจอกันหน้าเดิมๆที่มีลูกหลานวัยใกล้เคียงกัน

สงสารน้องจังค่ะ แต่จะให้บอก หรือเอาเอกสารไรไปให้อ่านนี่คงไม่กล้าพอ

ใครจะบอกว่าคนโบราณก็ทำกันแบบนี้
บ้านเรา ครอบครัวเราไม่ทำนะคะ แม่เราก็ไม่เคยเคี้ยวข้าวป้อนเราแน่นอนค่ะ

ถ้าเป็นคุณแม่ๆในนี้ เจอสถานการณ์แบบนี้ จะทำยังไงกันบ้างคะ?

**แก้ไขคำผิดค่ะ